Follow us

Κριτικάροντας Τους Τηλεκριτικούς : Εμμονές, εμπάθειες, κακίες - και κάποιες εξαιρέσεις

Αν θεωρείται αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε τηλεκριτικού να μπορεί να κρίνει τον οποιοδήποτε εκτίθεται τηλεοπτικά, τότε με την ίδια ακριβώς λογική μπορεί κι ο καθένας να κρίνει τα λεγόμενα ενός τηλεκριτικού, ο οποίος δημόσια έχει εκτεθεί ασκώντας την κριτική του.

Νίκος Παρτσώλης
ΓΡΑΦΕΙ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΤΣΩΛΗΣ
Τηλεκριτικοί

Στις περισσότερες περιπτώσεις κριτικής, αυτός που εκτίθεται είναι ο ίδιος ο τηλεκριτικός κι όχι το πρόσωπο το οποίο κρίνει. Εμμονές, εμπάθειες, κακίες, σχολιασμός της προσωπικότητας κι όχι ενός τηλεοπτικού αποτελέσματος όπως κανονικά θα έπρεπε, είναι τα κυριότερα συστατικά της διαδικτυακής στήλης τους, την οποία βαφτίζουν «κριτική» με σκοπό να αποκτήσουν λίγα περισσότερα κλικ. Υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Κι είναι εκείνες οι κριτικές που χαίρεσαι να τις διαβάζεις, ακόμα κι αν διαφωνείς με το περιεχόμενό τους.

Λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας, καθημερινά -11 χρόνια πλέον- διαβάζω όλο το «σώμα» των εφημερίδων αλλά και το σύνολο των sites (εκτός των αθλητικών). Οπότε, θέλοντας και μη, το να διαβάζω κριτικές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μου. Και, κάπως έτσι, κατέληξα στα εξής συμπεράσματα για μερικούς από τους τηλεκριτικούς που οι απόψεις τους έχουν απασχολήσει τηλεοπτικές εκπομπές:

ΝΤΕΠΥ ΓΚΟΛΕΜΑ: Στη στήλη της παρουσιάζει το τηλεοπτικό της ρεπορτάζ από το οποίο πηγάζει και η κριτική της. Λιτή, λακωνική, με ευφυές χιούμορ που λίγοι μπορούν να αντιληφθούν, συνήθως αφήνει κάποιο υπονοούμενο ή θέτει κάποια ερώτηση - κουίζ. Συχνά, χρησιμοποιεί παροιμίες ή γνωμικά, που με εύστοχο τρόπο συνοψίζουν το τηλεοπτικό γεγονός που σχολιάζει. Αγαπάει την τηλεόραση, το ποδόσφαιρο, την Ελένη Μενεγάκη. Δεν αγαπάει τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, την προχειρότητα, την εμμονή. Έχει χρησιμοποιήσει την κυριακάτικη στήλη της για να απαντήσει επί προσωπικού σε θέμα που την έθιγε νομικά. Αλλά ακόμη κι αυτό, το έκανε με χιούμορ.

ΝΑΝΣΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Εκτός από την Τατιάνα Στεφανίδου (στο site της οποίας γράφει τις κριτικές της) δεν θυμάμαι να έχει υπάρξει άλλο τηλεοπτικό πρόσωπο για το οποίο να έχει γράψει καλά λόγια. Μοιάζει σαν να μην αγαπάει οτιδήποτε αγαπάει το τηλεοπτικό κοινό .Υποθέτω πως διαθέτει «ταλεντόμετρο», μιας και πολύ συχνά κάνει λόγο για την έλλειψη τηλεοπτικού ταλέντου των περισσοτέρων που εμφανίζονται στην τηλεόραση. Αγαπημένες της λέξεις και φράσεις: «χαμός», «θρίλερ», «ένταση», «η τάδε είναι ατάλαντη», «το Καλοκαίρι Παντού έκανε 5%» (Το τελευταίο το έγραψε σε δύο κριτικές της, το είπε τηλεφωνικά και στο «Μία», το είπε και στο «Ε». Για την ιστορία, και για την ενημέρωσή της, αυτή η εκπομπή έκλεισε συνολικά με ποσοστό στα νεανικά 15,7 % ). Την πιο σκληρή κριτική της την ασκεί συνήθως στις πολύ όμορφες γυναίκες της τηλεόρασης, κυρίως για την εμφάνισή τους, χρησιμοποιώντας εκφράσεις που δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει πως προέρχονται από στόμα γυναίκας. Όπως, π.χ., «η αποθέωση της κιλότας», μιλώντας για τη Δούκισσα Νομικού. Φέτος, της δίνεται η ευκαιρία να αποτελέσει και η ίδια τηλεοπτικό πρόσωπο. Το μόνο καλό που μπόρεσα να εντοπίσω σε αυτήν την τηλεοπτική της εμφάνιση είναι το ότι στο διπλανό της «παράθυρο» βρίσκεται η κύρια Αλεξάνδρα Τσόλκα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ: Αν οι κριτικές της είχαν οδό, θα έμεναν «Παιδείας - Μόρφωσης» και «Χιούμορ» γωνία. Ακόμα κι αν διαφωνεί κάποιος με την κριτική της, της αναγνωρίζει το σπάνιο ταλέντο να είναι γραμμένη με ισορροπία και καλοπροαίρετη διάθεση. Τα κείμενά της θα έπρεπε να αποτελούν εγχειρίδιο βελτίωσης των τηλεοπτικών προγραμμάτων. Αγαπάει το δίκαιο, τα καλά ελληνικά και τον σαρκασμό. Δεν αγαπάει τον Γιώργο Λιάγκα, το «κάφρικο» χιούμορ, τον σεξισμό. Είτε βρίσκεται στο σπίτι της προτείνοντας στο τηλεοπτικό κοινό βιβλία, είτε βρίσκεται στο πάνελ μίας μεσημεριανής εκπομπής σχολιάζοντας το «Dancing With The Stars», θα ξεχωρίσει με το μη αναμενόμενο σχόλιό της. Εξάλλου, τα διαμάντια λάμπουν όπου κι αν βρεθούν.

Ντέπυ Γκολεμά, Νάνσυ Νικολαΐδου, Αλεξάνδρα Τσόλκα, Αφροδίτη Γραμμέλη, Κοσμάς Βίδος.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΡΑΜΜΕΛΗ: Μεταπήδησε από το τηλεοπτικό ρεπορτάζ στην τηλεοπτική κριτική. Κι από εκεί, μεταπήδησε στην τηλεπαρουσίαση κάνοντας μία μικρή αποχή από την τηλεκριτική. Και λείπει. Γιατί οι κριτικές της ταυτίζονταν απόλυτα με τη γνώμη του τηλεοπτικού κοινού. Με την ίδια ευκολία που θα κατακεραυνώσει ένα τηλεοπτικό πρόσωπο για μία αστοχία του, με την ίδια ακριβώς γενναιοδωρία θα εξάρει -όταν της δοθεί η ευκαιρία- τα προτερήματα του ίδιου προσώπου. Αγαπάει τις καλοντυμένες κυρίες της τηλεόρασης, την τηλεοπτική ειλικρίνεια και δεν έχει εμμονές. Δεν αγαπάει τις υπερβολικά καλοντυμένες κυρίες της τηλεόρασης, την υπερβολή γενικά, και τη Γιουροβίζιον.

ΚΟΣΜΑΣ ΒΙΔΟΣ: Πρόκειται ίσως για τη μόνη περίπτωση τηλεκριτικού που η κριτική του δεν σχετίζεται με κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα, αλλά με ανάλυση της προσωπικότητας ή του χαρακτήρα του ανθρώπου που παρουσιάζει το τηλεοπτικό προϊόν. Για παράδειγμα, στην… «κριτική» του για τη Βίκυ Χατζηβασιλείου έγραψε: «Το μεγάλο πρόβλημα της Βίκυς Χατζηβασιλείου είναι η παντελής έλλειψη ειλικρίνειας στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τη δημόσια εικόνα της» (Μάιος 2014). Στην … «κριτική» του για την Κατερίνα Καινούργιου έγραψε: «Γιατί είναι θλιβερό να διαχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο τη δημόσια εικόνα της» (Νοέμβριος 2014). Η διαχείριση της δημόσιας εικόνας ενός ανθρώπου είναι θέμα που αφορά κάποιον μάνατζερ ή κάποιον ψυχολόγο. Σίγουρα, όμως, όχι, έναν τηλεκριτικό. Τέλος, αγαπάει τις βαρύγδουπες και συνήθως προσβλητικές εκφράσεις όταν αναφέρεται σε παρουσιάστριες: «Νευρική», «ανασφαλής», «απόλυτη σταρ υποκολτούρτας» «αρυτίδωτη», «κέρινη κούκλα», «γιούκα», «απολίθωμα», «θλιβερό έκθεμα».

Το να μην έχει κάποιος τακτ ή καλούς τρόπους συμπεριφοράς είναι δικαίωμά του. Το να εντοπίζω ότι κάποιος δεν έχει τακτ ή καλούς τρόπους συμπεριφοράς, είναι δικαίωμά μου. Κατανοώ πως είναι πειρασμός, όταν διαθέτεις ένα δημόσιο βήμα, να θέλεις να πεις ό,τι ακριβώς σκέφτεσαι -αν είναι η δική σου σκέψη και όχι μια κατευθυνόμενη κριτική. Το βλέπω και στο twitter. Εκεί όπου το «χυδαίο βρίσιμο» αποκαλείται «γνώμη», ο «εμπαιγμός» βαφτίζεται «άποψη», η «διαστρέβλωση» ανάγεται σε «είδηση». Και κάπου εκεί, ανακαλύπτεις πόσο εύκολα εξαφανίζεται η λέξη «ήθος». Τόσο οι «γνώμες» όσο και οι «κριτικές», θα έπρεπε κανονικά να είχαν ως αφετηρία το ήθος. Όχι μόνο για να εξυπηρετούν τον σκοπό της ύπαρξής τους, δηλαδή την εξέλιξη των πραγμάτων προς το καλύτερο, αλλά γιατί τα όσα γράφουμε και τα όσα λέμε δηλώνουν το τι πραγματικά είμαστε. Εμείς οι ίδιοι. Κι όχι αυτοί που κρίνουμε…

Περισσότερα κείμενα από τον Νίκο Παρτσώλη: http://www.yupiii.gr/author/nikos.partsolis/

Ο Νίκος Παρτσώλης στα social media:

https://www.facebook.com/nikos.partsolis

https://twitter.com/npartsolis

http://instagram.com/npartsolis

Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.

Διάβασε ακόμη

«Τρίχες» VS Αισθητικής: Και μια κουκουβάγια ανάμεσά μας - από τον Τάσο Μαστρογιάννη

Η Χρυσή Δεκάδα Της Εβδομάδας: Πρεμιέρες, αλήθειες, αποκαλύψεις και νούμερα - από τον Κωνσταντίνο Αντωνάτο - Χαντζάκο

Λαμπερές Υποχρεώσεις, Σκοτεινοί Μισθοί: Μερικές αλήθειες για τους ανθρώπους των πάνελ -από τον Γιώργο Δέδε

Επισκέπτης Από Την Πόλη Των Εσχάτων Πραγμάτων: «Ο Πολ Όστερ μιλάει σήμερα στην Αθήνα» - από τον Αντώνη Τζαβάρα

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr

Διαβάστε Ακόμα