Follow us

Αθηναίς Νέγκα: Post #14: «Θέλει να πάει διακοπές με τους φίλους του»

Είναι καλοκαίρι και επειδή ζούμε σε χώρα με παραλία και θάλασσα, μόνο εκεί μας μένει να πάμε να κρυφτούμε.

Αθηναΐς  Νέγκα_
ΓΡΑΦΕΙ: ΑΘΗΝΑιΣ ΝΕΓΚΑ_
Νέγκα blog

Η παραλία και η θάλασσα, άλλωστε, μένουν ίδιες -λίγες ντουσιέρες εκεί που παλιά ήταν τα αλμυρίκια της Βουλιαγμένης. Ίσως λίγες ξαπλώστρες παραπάνω εκεί που ήταν οι αμμόλοφοι του Σχινιά αλλά ίδιες… όπως τότε που ήμασταν επιπόλαια, ανέμελα κορίτσια.

Το παρακάτω είναι αφιερωμένο στην καλοκαιρινή φυγή από τη σχέση...

Οι Έλληνες το καλοκαίρι διακόπτουν τη σχέση τους με τη δουλειά και τη συνέπεια. Ας δούμε, όμως, πώς το καλοκαίρι έρχεται και διαλύει τους δεσμούς -όταν τους διαλύει και δεν τους δυναμώνει δηλαδή, διότι υπάρχει και αυτή η θαυμάσια πιθανότητα: Όταν με κάποιον τα πας καλά, περνάς μαζί του καταπληκτικά όπου και να βρίσκεσαι, ο,τι κι αν κάνεις. Οι διακοπές των ευτυχισμένων ζευγαρίσιων χρόνων είναι οι καλύτερες στιγμές της ζωής μας. Πάει για ψαροντούφεκο με τις ώρες και ανυπομονείς να γυρίσει. Δεν τσακώνεστε. Έχεις περάσει τον παράφορο έρωτα των 6 πρώτων μηνών και συνυπάρχεις ειρηνικά και ευλογημένα, εδώ όμως είπαμε θα μας απασχολήσει άλλο κεφάλαιο, ομολογουμένως σκοτεινό.

Έρχεται, λοιπόν, καλοκαίρι και σου λέει «θα πάω με τους φίλους μου για λίγες μέρες» κι αν κι εσύ δεν είσαι περίεργη ή απολίτιστη ή αρρωστημένη ζηλιάρα θα του απαντήσεις: «Να πας!»... και μια μέρα θα κλείσει η πόρτα του σπιτιού και θα ησυχάσεις, αγαπητή φίλη, και θα ξαπλώσεις στον καναπέ ανακουφισμένη γιατί οι άντρες έχουν έναν θορυβώδη παιδικό τρόπο να κανονίζουν με τους φίλους τους.

Φωνάζουν στο κεφάλι σου, με την μπάσα τους φωνή που έπειτα από μερικά χρόνια συμβίωσης ζαλίζει -δεν ξεχωρίζεις λέξεις και παραδόξως παρά «τα μπάσα», οι άντρες είναι μικρά παιδιά και τους αρέσει συνέχεια να λένε πως θα πάνε κάπου με τους κολλητούς τους...

Μετα από την αναχώρηση, στο κυρίως μέρος της «απόδρασης» ακολουθούν αυτά τα τηλεφωνήματα... Ωραίο είναι να ακούς τον άλλον να περνάει καλά, αλλά είναι μεγάλο παιδί και ξέρεις πως θα επιβιώσει, πως δεν θα τον φάει καρχαριόψαρο. Δεν ξέρεις και τι να πεις, εδώ που τα λέμε, γιατί δεν έχεις υπάρξει μαμά 25άρη, 35χρονου ή 40άρη (οι πιο μεγάλοι ας αποφεύγουν τις διακοπές με αντροπαρέες διότι παραμονεύει το έμφραγμα του μυοκαρδίου και τα εγκεφαλικά)...

Αναρωτιέσαι… Να του πεις «να ντύνεσαι»;

«Να τρως όλο το φαΐ σου»;

Αν ξεφουρνίσεις κανένα: «Μου λείπεις», φοβάσαι πως θα φανείς καταπιεστική...

Σου βγαίνουν κάτι άχαρα...

Ολα αυτά που περιγράφω αποτελούν αντιδράσεις της γυναίκας που δεν είναι και πολύ κολλημένη. Η απολύτως ερωτευμένη σκέφτεται αλλιώς -όταν υπάρχει μεγάλος έρωτας κάπως όλα τα ξεπερνάς, μιλάμε όμως για τις σχέσεις που έχουν ωριμάσει αρκετά, για τις ευαισθητούλες, λίγο προβληματικούλες γυναίκες –όπως εγώ και ίσως εσείς...

Έχεις, λοιπόν, έναν ρόλο συντρόφου και ξαφνικά ενώ δεν ανησυχείς μην χάσεις κάποιον που πήγε για λίγες μέρες για ψάρεμα, αρχίζεις στα καλά καθούμενα να χάνεσαι εσύ που δεν έχεις πάει για ψάρεμα και βρίσκεσαι σε παραλία της Αττικής με τις φίλες σου –ούτε πήζεις, ούτε κακοπερνάς.

Το καλοκαίρι, εκεί που κάθεσαι και ρεμβάζεις από την ξαπλώστρα σου μόνη, βλέπεις να αναδύονται όλα τα προβλήματα της σχέσης που κατά τη διάρκεια του χειμώνα έπνιγες με πατητή.

Όλοι δουλεύουν πολύ και βλέπονται λίγο -έρχονται οι παλιόδιακοπές και τους βλέπεις περισσότερο ή επιλέγεις να μην τους δεις...

Είσαι, λοιπόν, στην ξαπλώστρα. Είναι οι μέρες που λείπει και αρχίζεις να σκεέφτεσαι καλοπροαίρετα μα και καταστροφικά: Θέλω να είμαι μαζί του; Σε τι ακριβώς χρησιμεύει η σχέση μας (γιατί είμαστε και παλιουπολογίστριες); Μου κάνει παρέα; (το θεμελειώδες) Μου λείπει τώρα που λείπει; Όταν γυρίσει, τι θα έχουμε να πούμε;

Και δεν είναι πως έχεις θυμώσει- δεν έχει κάνει ο τύπος κάτι κακό- πόσες φορές να το πούμε; Βρίσκεσαι, όμως, στην παραλία που δεν άλλαξε από τότε που ήσουν 9 χρόνων και είναι, σαν να έχει μείνει κάτι δικό σου, στο τούνελ που έσκαβες τότε στην άμμο για να φτάσεις μέχρι την Κίνα- κάτι παιδικό και περίεργο, έρχεται ξαφνικά και σε βρίσκει. Μετράς ήρεμη την σχέση σου, σαν να μην σε απασχολεί τίποτα στο κόσμο μέχρι να αρχίσει το σχολείο.

Αν υποθέσουμε πως οι καταστάσεις έχουν ένα τρόπο να επαναλαμβάνονται απαράλλαχτες στις σχέσεις των ανθρώπων. Χτυπάει που λες το κίνητό σου εκείνη ακριβώς τη στιγμή...

Βαράει κάτω από την πετσέτα ή μέσα στην τσάντα με τα μαγιό και ενώ τον αγαπάς, βαριέσαι να κάνεις την κίνηση, να τεντωθείς να το σηκώσεις να πεις τι στον τύπο που δεν έκανε κανένα έγκλημα πέρα από το να πάει λίγες μέρες διακοπές με τους φίλους του.

Τον αφήνεις, λοιπόν, εκεί που είναι. Κλείνεις αυτόν και το ταξίδι του κάτω από την πετσέτα, τον αφήνεις να πνίγεται αυτός και η κλήση του μέσα στο παρεό, δίνεις μια και τον σκεπάζεις περισσότερο να γίνει σιγαστήρας η πετσέτα.

Αν αργότερα μιλήσετε, θα σε ρωτήσει «τι έχεις» και «γιατί εισαι ψυχρή»... Μπορεί πάλι να μην ξέρεις τι να πεις ...

Θέλω να πω ότι τα ζευγάρια συχνά ξεκολλάνε όταν δεν είναι μαζί -συμβαινει όταν έχουν ξεκολλήσει έτσι κι αλλιώς, μην πανικοβάλλεστε. Το καλοκαίρι, όμως, φανερώνει την δέσμευση, και προπάντων την συντροφική χρησιμότητα.

Και τέλος, κανείς τα τελευταία χρόνια δεν αναγνωρίζει και δεν σέβεται έναν τεράστιο εχθρό των σχέσεων: Τη γυναικεία ανωριμότητα.

Αυτά είχα να πω σήμερα .

Προστατεύστε τις σχέσεις και αφήστε το ψάρεμα

Με αγάπη
Α.

Η Αθηναΐς Νέγκα στο twitter: @AthinaisNega

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr

Διαβάστε Ακόμα