Κι έτσι, σε ένα απολύτως ελληνικό twist της ιστορίας, (που πλέον θεωρείται και παγκόσμια πρωτοτυπία), η τηλεόραση θα αποκτήσει το πρώτο της reality μαγειρικής χωρίς φινάλε – επειδή, κατά τα φαινόμενα, η εταιρία παραγωγής και το αδελφό Mega είχε αρκετά χρήματα για να το φιλοξενήσει, να το στηρίξει, να το προωθήσει στα media, ώστε να αποκτήσει το δικό του πιστό, καθημερινό κοινό και να εισπράξει το ζεστό χρήμα από τις διαφημίσεις που έφερε στο κανάλι.
Αρκετά για να στηρίξει το νέο φετινό ελληνικό πρόγραμμα του Mega ή για να αγοραστούν τα τουρκικά σαπούνια του σωρού που γεμίζουν το daytime (τα οποία, ωστόσο, υποθέτω, αγοράζονται με χρήματα, ευρώ, μπικικίνια, μπερντέ και όχι με μαρουλόφυλλα) Αρκετά χρήματα αλλά όχι τόσα πολλά, για να εξοφλήσει τις -δίκαιες υποθέτω πάλι – οικονομικές απαιτήσεις όσων δούλεψαν γι’ αυτό, παρουσιαστών, κριτών, τεχνικών ήχου, κάμεραμεν, φωτιστών, ηλεκτρολόγων, μοντέρ κ.λπ. Ή, για να καταβληθεί το έπαθλο του νικητή, που, θυμίζω, (σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού) είναι 50.000 ευρώ. Διόλου αμελητέο ποσό.
Κρίση, θα μου πείτε. Συμφωνώ. Το κατανοώ. Το πώς η κρίση ρίχνει έξω budgets, μασάει διαφημιστικές δαπάνες, ανατρέπει οικονομικούς σχεδιασμούς και βουλιάζει ακόμα και -πρώην υγιείς- επιχειρήσεις, που θεωρούνταν «μίνι αυτοκρατορίες» των media, το ξέρω καλά. Από πρώτο χέρι. Κατανοώ ακόμα και το να μένουν ημιτελείς ιστορίες ή το να μη γυρίζονται δεύτεροι κύκλοι ακόμα και υπερ-επιτυχημένων σειρών, όταν στην πορεία – στην πορεία, το τονίζω - το οικονομικό βάρος της παραγωγής τους γίνεται δυσβάσταχτο. Όμως το να προβάλλεις ένα reality, που επιγράφεται «διαγωνισμός μαγειρικής», χωρίς ποτέ να δείχνεις το φινάλε του (!), δηλαδή τη μία και μοναδική ώρα, που δικαιολογεί την ύπαρξη όλου του προγράμματος, είναι φαιδρό. Και δείχνει ασέβεια προς το κοινό σου.
Πιθανόν το Μega να έχει μια καλή εξήγηση γι’ αυτό. Αν υπάρχει, εγώ δεν την έχω ακούσει. Το μόνο που ξέρω είναι πως για άλλη μια φορά, κάποιοι -λίγοι- μαγείρεψαν, αλλά όλοι το πληρώνουν. Και όχι, δεν τα φάγαμε μαζί…
Η Κάλλια Καστάνη στο twitter: www.twitter.com/magikadespell
Διάβασε ακόμη:
«Η Βίβιεν Γουέστγουντ, Η Μισέλ Ομπάμα Και η Άννα Βίσση» από τη Βάσω Παπαγιαννακοπούλου
«Η Καλλιμούκου Κι Άλλες Ροζ Μυθικές Ιστορίες» από τον Διονύση Θανάσουλα
«Το Ντέρμπι Των Δύο Άκρων» από τον Νίκο Καλαμπάκα
«Πού Πάνε Οι Άνεργοι Ηθοποιοί Όταν Ξοφλήσουν;» από τον Δημήτρη Τσακούμη