Follow us

Πού Πάνε Οι Άνεργοι Ηθοποιοί Όταν Ξοφλήσουν;: «Ζεν πρεμιέ και ενζενί ξεχνούν για πάντα την Επίδαυρο»

Σκοντάφτω όλη την ώρα σε κλισέ συνεντεύξεις με πρώην διάσημους και νυν φανερά τρομοκρατημένους ηθοποιούς, οι οποίοι με αφορμή το ανέβασμα μιας φτηνής (σε αισθητική κυρίως) παραστασούλας του Δευτερότριτου δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να μυξοκλαίγονται δημόσια για την κακή τους τη μοίρα και για τις σημερινές τους πενιχρές αμοιβές, οι οποίες δεν φτάνουν ούτε για βενζίνη στα πανάκριβα τζιπ που αγοράστηκαν πριν από λίγα χρόνια με τις παχυλές επιταγές του Mega και του ΑΝΤ1. Ξέρεις κάτι, όμως; Δεν με ενδιαφέρει καθόλου το θέμα. 

ΟΑΕΔ

Το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό και το σέβομαι. Το ακριβοπληρωμένο σταριλίκι, όμως, είναι κάτι που με κάνει να χαμογελάω συγκαταβατικά. Δεν βλέπω κανέναν από τους καλλιτέχνες που πραγματικά εκτιμώ (τη Μαρία Ναυπλιώτου, τον Νίκο Καραθάνο, τον Δημήτρη Λάλο και τόσους άλλους) να γκρινιάζει. Ίσα ίσα που στο δημόσιο λόγο τους πάντα χωράνε μερικές λέξεις ελπίδας για «δημιουργικό ξεσκαρτάρισμα», «τόπο σε νέες δυνάμεις», «κομβική ώρα μηδέν για κάτι καινούργιο». Τον επισφαλή βασικό μισθό του θεάτρου έπαιρναν πριν και κάθε έξι μήνες ήταν αναγκασμένοι να ψάχνουν εκ νέου για δουλειά, τον βασικό παίρνουν και τώρα και είναι τρισευτυχισμένοι που κάνουν τουλάχιστον το ψώνιο τους, κερδίζοντας ταυτόχρονα αυτά τα λίγα που χρειάζονται για να πάνε μετά από ατέλειωτες πρόβες να μεθύσουν σε μια ταβέρνα και να γελάνε φωναχτά.

Αντίθετα, όσοι τιτιβίζουν μίζερα, σαν ενοχλητική ηχώ από ένα star system που έχει γίνει πια ερείπια, είναι αυτοί που στην υποκριτική (στο τραγούδι, στις Καλές Τέχνες, στη δημοσιογραφία) κατέφθασαν εξαρχής για τα λεφτά. Ε, τα λεφτά τελειώσανε, πώς να το κάνουμε;

Γιατί, λοιπόν, να με νοιάζει που ένας αμόρφωτος ζεν πρεμιέ, κάποιος που όχι απλά δεν μπήκε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά με το ζόρι τέλειωσε το γυμνάσιο, δεν παίρνει πια 15,000 ευρώ το επεισόδιο; Γιατί να στενοχωρηθώ που μια πρωταγωνίστρια, από αυτές που έβγαλαν δισεκατομμύρια (δραχμές) από τις γριές της επαρχίας που έρχονταν αυθημερόν με τα πούλμαν, τώρα αναγκάζεται (για τη σύνταξη;) να αφήνει το παιδί της και να δουλεύει μεσοβδόμαδα στην Κύπρο; Γιατί να λυπηθώ που ένας αγόρι μοντέλο, με ωραία μάτια και τορνευτούς κοιλιακούς δεν πρόλαβε να μαζέψει από την τηλεόραση το κεφάλαιο που είχε ανάγκη για να ανοίξει την καφετέρια που ονειρεύτηκε από μικρός; Και τι να κάνω που μια ολόκληρη γενιά «ηθοποιών», που δεν είχε διαβάσει ούτε ένα έργο του Ευριπίδη, γερνάει γρήγορα, πριν κατέβει θριαμβευτικά στην Επίδαυρο να παίξει Αριστοφάνη;

Σκασίλα μου! Το βράδυ συγκλονιστικοί ηθοποιοί παίζουν στην Γκόλφω στο «REX» ή στην «Οδύσσεια» στην Αγίου Κωνσταντίνου και λάμπουν στη σκηνή! Εκεί πάντα 980 ευρώ έπαιρναν – το πολύ.


ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΞΤΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ:

Ήταν η πιο εξευτελιστική επαγγελματική εμπειρία της ζωής μου. Γύρω στα 2005, στον κολοφώνα των τηλεοπτικών σίριαλ (που μιλούσαν ελληνικά, όχι τούρκικα) έπρεπε να πάρω συνέντευξη από μια σέξι ενζενί («βίζιτα λέγανε οι κακές οι γλώσσες, αλλά δεν την αντιμετώπισα έτσι) από αυτές που σάρωναν τις υπέρογκες αμοιβές μιας διογκωμένης από τη σιλικόνη τηλεοπτικής αγοράς, στόλιζαν με τη σάρκα τους τα εξώφυλλα των αμέτρητων τότε περιοδικών και συντηρούσαν με την περσόνα τους τα «μεσημεριανά» (τι απέγιναν αλήθεια οι πανίσχυροι «πανελίστες»; – άλλο θέμα κι αυτό). Ζούσε το όνειρο της η κοπέλα, μόνο και μόνο επειδή φορούσε σουτιέν «90 .

Εξευτελιστικό δεν ήταν που έκανα συνέντευξη σε μια ατάλαντη ηθοποιό με μεγάλα βυζιά - θα μπορούσα να προσεύχομαι κάθε βράδυ για να μου δώσει ο Θεός πέντε μόλις λεπτά με τη Μέριλιν Μονρόε. Ταπεινωτικό και άδικο ήταν που άφησα ένα υπερφίαλο τσόκαρο να μου κάνει τη ζωή πατίνι, επειδή το τεύχος είχε αργήσει να βγει στα περίπτερα και έπρεπε να πάω με τα νερά της για να τελειώνουμε…

Ο μόνος λόγος που επιστρέφω σε όλα αυτά είναι για να πω ότι στην εποχή της ακμής της, όταν θα έπρεπε να είναι χαρούμενη με αυτό που της συνέβαινε κι όχι ενοχική και στραβωμένη, μου έδωσε χίλιους δυο λόγους για να παρακολουθώ τώρα πια σχεδόν χαιρέκακα την πτώση της: άνεργη μητέρα, παντρεμένη με επίσης χαμένο από προσώπου γης ηθοποιό, έναν που ανέκαθεν έμοιαζε περισσότερο με νταλικιέρη παρά με Δημήτρη Χορν. Έβγαλαν πολλά λεφτά κι οι δυο μαζί, δεν τους κατακρίνω γι’ αυτό, και είναι τώρα η ώρα να τα επενδύσουν – πριν τελειώσουν τα έτοιμα. Μόνο –προς Θεού- μη δοκιμάσουν να τα επενδύσουν στο θέατρο! Οτιδήποτε άλλο, εκτός απ’ αυτό…

FLASH BACK ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΕΛΕΣ ΜΕΡΕΣ:



Ο Δημήτρης Τσακούμης στο twitter και το instagram:

www.twitter.com/dtsakoumis

www.instagram.com/dtsakoumis

Διάβασε ακόμη:

«Γιατί Ο Αγάθωνας Έχει Τα Νεύρα Του;» από την Κάλλια Καστάνη

«Ριάνα - Κρις Μπράουν: Αρρωστημένη Σχέση The Sequel» από τη Βάσω Παπαγιαννακοπούλου

«Βίκυ Σταμάτη: Κλάματα Και Ώρες Αγωνίας Για τη Σύζυγο Του Άκη» από τον Διονύση Θανάσουλα

«Το Μεγάλο Στοίχημα Που Κέρδισε Ο Μουρίνιο» από τον Νίκο Καλαμπάκα

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr