Μήπως ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε ανοιχτά για τον Μιχάλη Χατζηγιάννη;

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος γράφει για τον Μιχάλη Χατζηγιάννη

Heaven Music

Έβλεπα το πρωί αυτό το θέμα σε μια εκπομπή το θέμα με το video από ένα live του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Τα σχόλια στα So.Me. γίνονταν άλλοθι για μια εκπομπή που δεν μπορούσε να πει πραγματικά τα κακώς κείμενα του αποσπάσματος, αλλά τα παρέθετε για να πει μετά "ντροπή" που τα γράφουμε αυτά. Ωστόσο, και το θέμα και τα σχόλια είχαν αναπαραχθεί. Και από την εκπομπή και από εμάς -τα sites φυσικά- που μοσχοπουλάνε τέτοια θέματα αναίσχυντης αποδόμησης διάσημων ανθρώπων που κάποτε μεσουράνησαν.

Τι βλέπαμε στο video; Έναν πραγματικά ταλαντούχο άνθρωπο στα 46 του πια, να έχει την ευλογία στο πρόσωπο να είναι σχεδόν ίδιος με τα 30 του χρόνια, να έχει κάνει λίγο κοιλίτσα και να τραγουδάει μπροστά σε μια κάμερα με πολύ κακό ήχο. Μα είναι η πρώτη φορά που σε ένα video εμφανίζεται ο Μιχάλης Χατζηγιάννης να τραγουδάει με κουρασμένη φωνή και κακό ήχο; Όχι. Αλλά αυτός δεν μας στερεί το δικαίωμα να τον θαυμάζουμε, να αγαπάμε τα τραγούδια του. Αλλά κυρίως δεν μας δίνει το δικαίωμα να μην τον σεβόμαστε.

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης στα περίπου 30 χρόνια της καριέρας του στην Ελλάδα, δεδομένου πως έκανε ντεμπούτο λίγο πριν τα 20 του χρόνια με το "Άγγιγμα Ψυχής" το 1998, έχει προσφέρει στην ελληνική μουσική δεκάδες και τεράστιες επιτυχίες. H πορεία του και η καριέρα του είναι άφταστη, υπάρχουν "διάσημοι" σήμερα καλλιτέχνες που δεν θα παράξουν ποτέ ούτε τις μισές από τις επιτυχίες του. Υπάρχουν άνθρωποι που -όσο να πεις- στηρίξαμε την εφηβεία μας στα τραγούδια του, κυριολεκτικά οι millenials στην Ελλάδα έχουν μεγαλώνει με Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Ωστόσο, στα 30 αυτά χρόνια του έχουν χρεώσει κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο για σκάνδαλο. Ας μην τα αναφέρω ξανά, αναμοχλεύοντας άσχημες καταστάσεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως είναι ένας άνθρωπος που όσο συστημικός και αν ήταν για ένα διάστημα, όσο βαθιά ριζωμένος σε αυτό που ονομάζουμε mainstream star system και αν βρέθηκε, πολεμήθηκε και εξακολουθεί να δέχεται πόλεμο όσο λίγοι στην Ελλάδα. Δικαίως ή αδίκως, αυτό δεν θα το κρίνουμε. Ο επικοινωνιακός πόλεμος, η αγωνία ορισμένων μέσων και ανθρώπων να τον αποδομήσουν τα τελευταία χρόνια και να πουν το προφανές, πως δεν είναι σε καλή κατάσταση καλλιτεχνικά, είναι από τους πιο ισχυρούς στην εγχώρια αγορά.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Υπάρχουν καλλιτέχνες που τραγουδούν ζωντανά τις καλές τους βραδιές, όσο "κακά" τραγουδάει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μετά από 30 χρόνια καριέρας. Και όμως εκεί δεν λέμε κουβέντα, στον Χατζηγιάννη βρίσκουμε και τα κάνουμε. Ίσως γιατί δεν έχει αυτά τα επικοινωνιακά μαντρόσκυλα πίσω του πια, να φημώνουν την άποψη του διπλανού τους, να απαγορεύουν την κριτική, να επιβάλουν εν ολίγοις αυτά που θέλουν για να παρουσιάσουν έναν καλλιτέχνη όπως ακριβώς θέλουν. Τι; Πέφτετε από τα σύννεφα; Δεν πιστεύετε πως υπάρχουν τέτοια... μαντρόσκυλα; Ε, μάθετέ το.

Εν ολίγοις, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης είναι ένας άνθρωπος που δεν μειώνεται από μέτρια live και από αμφιβόλου προθέσεων video στο TikTok. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης υπάρχει στα cds μας, στο Spotify μας, στις τραγουδάρες που γράφει, στο διπλό live album του με το "Δε φεύγω” που όσες φορές κι αν παίξει στο αμάξι μου, θα το βάζω ακόμα πιο δυνατά, κι ας έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από τότε.