Γιατί χάθηκε το εύθυμο rom-com από την ελληνική τηλεόραση;

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος θυμάται τις κωμικές σειρές που έκαναν θραύση στα 90s

Όποιος έβλεπε ελληνική τηλεόραση θα θυμάται σίγουρα τις αμέτρητες κωμωδιούλες, αυτές που κρατούσαν μία -το πολύ δύο- σεζόν, και μας άφηναν χρόνους ενώ παράλληλα περνούσαν στην ιστορία ως ευχάριστη τηλεοπτική ανάμνηση.

Με αφορμή την επιστροφή της Σοφίας Αλιμπέρτη στην ελληνική τηλεόραση, θυμήθηκα όλες εκείνες τις σειρές που ψόφαγα να βλέπω όταν πήγαινα δημοτικό. Η αγαπημένη μου, όσο παλιά και αν φαίνεται σήμερα, ήταν το "Σοφία... Ορθή", ενώ η αγαπημένη των περισσοτέρων που συζήτησα ήταν το "Πιο γλυκό μου ψέμα". Ωστόσο, η Σοφία Αλιμπέρτη δεν ήταν η μόνη ηγέτιδα στα romcom της εποχής. Για παράδειγμα, θυμάμαι το "Cheek to Cheek” με τη Μαριάννα Τουμασάτου και τον Κώστα Κόκλα, όπως και το "Νταντά για όλες τις δουλειές" όπου μάτσαρε εξαιρετικά με τον Πάνο Μιχαλόπουλο. Αν αρχίσουμε να θυμόμαστε τέτοιου είδους κωμωδίες, θα βρούμε και πιο σοβαρές αποδόσεις κωμωδίας, όπως το εξαιρετικά προχώ της εποχής "Έλλη και Άννα" με τη Νόρα Βαλσάμη και τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου, ως χειραφετημένες χωρισμένες της εποχής, αλλά και το επίσης αγαπημένο μου, "Η Ελίζα και οι άλλοι".

A και το "Λαβ... σόρρυ". Ναι, ναι, το "Λαβ... σόρρυ". Ρε παιδί μου, το "Λαβ... σόρρυ". Με αυτούς τους τίτλους, με ραπ before it was cool.

Μη σας κάνω άλλη ανάλυση και το παίζω retroτηλελάγνος. Το είδος αυτό, της ρομαντικής κωμωδίας των 90s, αντικαταστάθηκε με την "οικογενειακή κωμωδία" που άνθισε μετά το millenium. Αν παρατηρήσει κανείς, δεν υπάρχουν πολλές "οικογενειακές" σειρές πριν το 2000. Πιθανότατα γιατί το κοινό της ιδιωτικής τηλεόρασης, οι νέοι των 90s μεγάλωσαν και οι προσλαμβάνουσές τους άλλαξαν. Οπότε ήρθε η μόδα της οικογένειας μπροστά.

Μετά το 2000, με ηγέτη το "Άκρως Οικογενειακόν" και το "Ευτυχισμένοι Μαζί" θα βρείτε αρκετές οικογενειακές κωμωδίες καταστάσεων. Για παράδειγμα, το "Η ώρα η καλή", ένα από τα αγαπημένα μου του είδους, ήταν μια ένωση οικογενειακής κωμωδίας και γκομενέ ιστορίας. Στο ίδιο πλαίσιο κάπως ήταν και το "Θα σε δω στο πλοίο". Μη σας τα πολυλέω, μετά το είδος εξαφανίστηκε.

Η επιστροφή της "Μουρμούρας" ίσως θύμιζε κάτι από παλιές σειρές τέτοιου είδους, επειδή είχε πάντα και το νεανικό ζευγάρι στην υπόθεση, αλλά σίγουρα romcom δεν την έλεγες. Φωτεινή εξαίρεση, ούτε καν ξέρω πώς τους ήρθε και το διάλεξαν ευτυχώς, ήταν ο "Έρωτας με διαφορά" που ήταν ο ορισμός του σύγχρονου romcom, για αυτό πάντα θα παραδέχομαι τους ανθρώπους του STAR για την ιδιαίτερη ματιά τους στα πράγματα.

Και τέλος πάντων δεν υπάρχει χώρος άραγε για ένα ακόμα "Πιο γλυκό μου ψέμα"; Πώς μουντρούχεψε έτσι η ελληνική τηλεόραση; Δεν υπάρχει φλερτ, χαρά και έρωτας στην ελληνική κοινωνία ώστε να υπάρχει και στην ελληνική μυθοπλασία; Τι σας λέω κι εγώ τώρα, έχετε να δείτε και "Σασμό".

Υ.Γ. Κάπου εδώ να πούμε, πως όλοι συμφωνούμε ότι και το "Βότκα Πορτοκάλι" ήταν μια ένοχη απόλαυση της τηλεόρασης των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά ας μείνει μεταξύ μας.