Αυτό έδινε την δυνατότητα της δεκατριάχρονης κόρης μου κυρίως αλλά και σε εμένα, να βλέπουμε παιδιά στα πίσω καθίσματα, όρθια, με τα κεφάλια έξω από το παράθυρο, παιδιά κυρίως μικρής ηλικίας αγκαλιά με την μαμά τους στο πίσω κάθισμα, γιαγιάδες και παππούδες κουβάρι στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου με δύο τρία αγγελούδια να σκαρφαλώνουν στα μπροστινά καθίσματα.
Δεν είναι υπερβολή τα όσα περιγράφω. Τα είδαμε με τα μάτια μας.
Η κόρη μου έκπληκτη έλεγε συνέχεια «μα δεν φοράνε ζώνες;», «κοίτα μαμά αυτό το παιδάκι κάθεται μπροστά». Ο πατέρας στο τιμόνι. Ο πατέρας που έχει την ευθύνη για την ασφάλεια της οικογένειάς του, αμελής. Αν μια στιγμή μπορούσαν αυτοί οι γονείς – γιατί σήμερα ήταν πατέρας, άλλη φορά μπορεί να ήταν μητέρα – να σκεφτούν σε πόσο μεγάλο κίνδυνο θέτουν τις ζωές των παιδιών τους, είμαι σίγουρη ότι η καρδιά τους δεν θα άντεχε. Θα έσπαγε σε χίλια κομμάτια.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ανωριμότητα; Απερισκεψία; Υποτίμηση του κινδύνου; Ελλιπής παιδεία; Ο πατέρας μου, έλεγε «οι Έλληνες χαρακτηρίζονται από την προχειρότητά τους». Πόσες φορές έχει έρθει αυτό στο μυαλό μου και πόσο αλήθεια είναι! Αν ρωτήσεις κάποιον από αυτούς τους οδηγούς, γιατί αμελεί τις ζώνες ασφαλείας, θα απαντήσει χαλαρά «δεν τρέχω, τι μπορεί να συμβεί;».
Δες περισσότερα στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
