Ας αρχίσουμε από τα βασικά: αν ο καθένας λέει την αλήθεια του, εγώ δεν θα "βγω” ποτέ απέναντί του. Πέρα από εξαιρετικές περιπτώσεις που οδηγούν σε δημόσιες τοποθετήσεις και συγγνώμες, αν ένα τηλεοπτικό πρόσωπο θέλει να τοποθετηθεί -ακόμα και άκομψα- για ένα θέμα αλλά αυτή είναι η αλήθεια του ας το κάνει και ας δεχθεί μετά και την ανάλογη κριτική. Από την άλλη, αν ένας λογαριασμός στα social media είναι επώνυμος και έχει μια ουσιαστική ύπαρξη, και θέλει να εκφράσει την αντίθεσή του, μία άποψη ή να κάνει μια αποκάλυψη, εγώ θα είμαι μαζί του. Και like θα του κάνει και retweet και ό,τι χρειάζεται ώστε να στηριχθεί αυτό που θέλει να πει.
Εδώ όμως μπαίνει κάτι που συνεχίζω να επαναλαμβάνω πολύ τελευταία: καθένας με τις προσλαμβάνουσές του.
Τι θέλω να πω... Δεν γίνεται να πείσεις έναν άνθρωπο που βγάζει πάνω από 20 χιλιάδες ευρώ τον μήνα, λόγω της τεράστιας δυναμικής που έχει η δουλειά του στην τηλεόραση, πως δεν επιτρέπεται να κάνει κάποιος show of με το καινούργιο του τζιπ στο Instagram. Δεν μπορείς να πείσεις έναν άλλο άνθρωπο, που επίσης βγάζει πολύ άκοπα χιλιάδες ευρώ, για τη σημαντικότητα των 50 ευρώ που μπορεί να θέλει να πετάξει σαν χαρτοπετσέτες, αν μια μεγάλη εταιρία δεν πάει με τα νερά του. Επίσης, δεν μπορείς να πείσεις έναν άνθρωπο που ανδρώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες με συντηρητικές και ενίοτε γαλουχήθηκε με πατριαρχικές αντιλήψεις για το ότι δεν είναι αστείο το πείραγμα σε μία κοπέλα σήμερα – πόσο μάλλον ότι δεν είναι κουβέντα μεταξύ τυρού και αχλαδιού η καταγγελία ενός βιασμού ή οποιασδήποτε άλλης κακοποιητικής συμπεριφοράς. Τέλος δεν μπορείς να πείσεις από τη μία στιγμή στην άλλη διάσημα πρόσωπα να ξεχάσουν τους διάσημους φίλους ή συνεργάτες τους, με τους οποίους στην καλύτερη έχουν απλώς συνεργαστεί ή έχουν κάνει παρέα, ή ακόμα χειρότερα "χρωστάνε” σε άλλους έχοντας ανοιχτούς λογαριασμούς. Όλα αυτά είναι "κουσούρια” των κατά τα άλλα αγαπημένων προσώπων του κοινού.
Ας μείνουμε λίγο εδώ και ας εξηγήσουμε τι είναι κοινό, κοινή γνώμη και τι σημαίνει "το γράφουν στο twitter". Κοινό είμαστε όλοι μας, όλοι όσοι είμαστε αποδέκτες των μηνυμάτων των διασήμων είτε μέσω της δουλειάς τους είτε μέσω των δηλώσεών τους είτε μέσω των φημών για εκείνους. Το να είσαι κοινό κάποιου όμως προϋποθέτει να έχεις δει το συγκεκριμένο πρόσωπο, να έχεις παρακολουθήσει τη δουλειά του και να ξέρεις τι λέει, τι υποστηρίζει κλπ. Κοινή γνώμη, ωστόσο, είναι κάτι διαφορετικό. Ότι κάποιος έχει άποψη για ένα δημόσιο πρόσωπο δεν σημαίνει πως αποτελεί και κοινό του συγκεκριμένου προσώπου. Ότι απορρίπτεις ριζικά ένα τηλεοπτικό πρόσωπο ενώ επιλέγεις να δεις 30 δευτερόλεπτα από την εκπομπή του και, δεν σε κάνει και αμερόληπτη πηγή με επιχείρημα. Μπορεί να είσαι αντικειμενικός κριτής ενώ ταυτόχρονα μπορείς να είσαι και ένα έρμαιο των trends της ημέρας που είδε κάτι, δεν σκέφτηκε στιγμή να δει το μεγαλύτερο πλαίσιο στο οποίο λέγεται ή μεταδίδεται κάτι, και διαμόρφωσε μία άποψη την οποία τη λέει εδώ και εκεί. Κάπως έτσι διαμορφώνεται η κοινή γνώμη, ας μην κρυβόμαστε, ενώ ποτέ δεν ακουμπάει απαραίτητα στην κοινή λογική. Αλλιώς δεν θα φτάναμε στα ακραία σημεία που φθάνουμε κάθε τόσο. "Αντιδράσεις στα social media" είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Εδώ μιλάμε για συνασπισμένους haters ορισμένων προσώπων, τις στιγμές που πράττουν ατοπήματα εκούσια ή ακούσια, που σαν στρατιά μπαίνουν και συνήθως πίσω από ανώνυμα προφίλ εύχονται κάθε πράγμα που ακόμα και η πιο σκοτεινή ψυχή θα μπορούσε να σκεφτεί. Το να γράψεις ψύχραιμα τη γνώμη σου στα social δεν είναι κακό πράγμα, το να καβαλάς τα κάγκελα της υπόστασης του άλλου όμως είναι κανιβαλισμός. Σκεφτείτε πως αν οι χρήστες του διαδικτύου που εύχονται κοινώς "ψόφο και καρκίνο” σε διάσημα πρόσωπα τα είχαν μπροστά τους, πώς θα αντιδρούσαν; Μήπως τελικά αυτό που επιτρέπεται ελεύθερα στα social media είναι ποινικά κολάσιμο στην πραγματική ζωή;
Ναι, τα social media είναι ένα χρήσιμο όπλο στη μάχη της αποκάλυψης της αλήθειας και του ανοίγματος του δρόμου της δικαίωσης. Όμως είναι και ο ίδιος δρόμος για τον διασυρμό, την απειλή και την ηθική βλάβη. Τα social media δεν δημιουργήθηκαν ως πηγή ασταμάτητων καταγγελιών που με το στανιό πρέπει να μεταδίδονται από κάθε άλλο μέσο για να "λάμψει η αλήθεια". Είναι ένα μέσο έκφρασης που ΤΑ ΑΡΜΟΔΙΑ ΟΡΓΑΝΑ πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψιν όταν κληθούν στην πραγματική ζωή να εξετάσουν μια υπόθεση. Προσέξτε όμως πότε ο ακτιβισμός ξεπερνά το μέτρο και γίνεται κανιβαλισμός. Και μάλιστα σε ένα κυνήγι φαντασμάτων που από τη μία υπάρχουν επώνυμα πρόσωπα και από την άλλη μπορεί να υπάρχουν ανυπόγραφα accounts με ψευδώνυμο "Το στοιχειωμένο φάντασμα του Γιάγκου Δράκου".
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση λοιπόν. Ναι, οι διάσημοι πολλές φορές μπορεί να είναι και λίγο στον κόσμο τους. Οι παρουσιαστές μπορεί και να λένε κάτι παραπάνω, γιατί κάνουν ατέλειωτες ώρες τηλεόραση και ως άνθρωποι μπορεί να κάνουν και λάθη. Οι δημοσιογράφοι δεν απαγορεύεται να έχουν υποκειμενικές απόψεις – μη σας πω αυτό είναι και το ζητούμενο στις μέρες μας. Αν θέλαμε άψυχη εκφώνηση ειδήσεων, βάζαμε και τη Siri να το κάνει. Δεν λέμε να τους δώσουμε συγχωροχάρτι, αλλά ας μην τους σταυρώνουμε. Από την άλλη, και οι άνθρωποι των social έχουν κάθε δικαίωμα να πουν την άποψή τους, όταν αυτή δεν καταπατά κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς. Να πεις ό,τι θες επώνυμα, έντιμα με το πρόσωπό σου μπροστά. Όχι έτσι, στα σκοτάδια μιας οθονης. Δεν λες μια γυναίκα "πουτ@ν@" επειδή δεν πιστεύει το ίδιο με εσένα για μια υπόθεση. Δεν λες μια επιτυχημένη γυναίκα "γριά" ή "τεκνατζού" επειδή μπορεί να ψηφίζετε άλλο κόμμα στις εκλογές. Το να εύχεσαι σε κάποιον "να τα χάσεις όλα και να σε βρουν κρύο τρεις μέρες μετά" είναι κακοποιητική συμπεριφορά. Το να λες σε μια γυναίκα "να πάθεις καρκίνο και να μην κάνεις ποτέ παιδιά" είναι ντροπή. Είναι θέμα κοινωνικής ευαισθησίας και παιδείας. Και απορώ ποια είναι η τέρψη που νιώθει ένας άνθρωπος που τα γράφει όλα αυτά. Εμένα προσωπικά με έχουν βρίσει με ανάλογες κατάρες επειδή έλεγα ότι η Demy δεν ήταν καλή όταν τραγούδησε σε ένα φεστιβάλ τα "Παιδιά του Πειραιά”. Πάμε καλά; Ούτε η ίδια η Demy δεν το είχε πάρει τόσο κατάκαρδα, φαντάζομαι. Ακόμα θυμάμαι όταν κατά τα άλλα επιτυχημένος καλλιτέχνης είχε ευχηθεί "βαριά λάσπη" να καλύψει ένα άλλο διάσημο πρόσωπο που μόλις είχε φύγει από τη ζωή. Όλα αυτά online και όμορφα τοποθετημένα σε θέση ανάγνωσης κερδίζοντας πολλά likes, καρδούλες και reshares. True story.
Σε άλλα νέα, ψυχραιμία παιδιά. Δεν γίνεται όλοι να πιστέψουμε αυτόματα το ίδιο και να γίνουμε στρατιώτες πολιτικής ορθότητας χωρίς απόψεις, συναισθήματα, ατοπήματα, επιτυχίες, φίλους, αντιπάθειες και ό,τι άλλο ακολουθεί έναν νοήμων άνθρωπο σήμερα. Αντίστοιχα, κανένας δεν αποτελεί βίβλο του καλού που του δίνει το δικαίωμα να οπλίσει τη γλώσσα του με κάθε αίσχος για να βάλει τον άλλο στη θέση του. Η τιμωρία όταν δεν ορίζεται από κανόνες είναι επικίνδυνη. Κάπως έτσι γίνονται οι κακοποιήσεις και τα εγκλήματα. Προσπαθήστε να κάνετε καλύτερη την κοινωνία, όχι να τιμωρήσετε τους συνανθρώπους σας εκφράζοντας τις πιο μαύρες σκέψεις σας.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
