Περίεργη που είναι η ζωή τελικά και η Ιστορία. Ένας «Ανδρέας» μας οδήγησε σ' έναν «Αλέξη» μέσα από διαψεύσεις, ταπεινώσεις, θυσίες -ακούσιες ουσιαστικά- δρόμους που δεν είχαν διαφυγή. Κόσμος που αυτοκτόνησε από απελπισία, άδεια βλέμματα άνεργων φίλων, αποχαιρετισμοί σ' αεροδρόμια κολλητών που επέλεξαν να φύγουν έξω για κάτι καλύτερο.
Ήταν περίεργη βραδιά η χθεσινή. Μια βραδιά που οι επικοινωνιολόγοι θα είχαν ίσως να πουν περισσότερα από μια γυναίκα που δουλεύει 14 ώρες το 24ωρο, υπηρετώντας τα τελευταία χρόνια αυτό που λέμε ελαφρά ψυχαγωγία ή lifestyle και που αγωνίζεται χωρίς ποτέ να έχει εισπράξει κρατικά χρήματα, ούτε καν ως επίδομα ανεργίας, όταν την άφηναν απλήρωτοι άνθρωποι που συνεχίζουν και υπάρχουν στο χώρο των media και εκφέρουν και πολιτική άποψη σε πάνελ ή εκδίδουν εφημερίδες.
Όμως, χθες, μου έκατσε κάπως βαρύ, εκεί που χαιρόμουν για το διαφορετικό που ανέτειλε, να βλέπω τη Γιάννα Αγγελοπούλου να μιλά στα παράθυρα, λες και κάποιος τη διόρισε εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν τόσο λάθος όλο αυτό. Η απαξιωτική ως προς τους δημοσιογράφους του Αlpha και, κυρίως, ως προς το πρόσωπο της Έλλης Σταη, σαλονάτη Γιάννα, να μιλά για τον «Αλέξη» και την Ελπίδα. Πώς να σας το πω, με 'πιασε μια μελαγχολία ξαφνικά. Κάτι σαν …όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.
Κι όσο έβλεπα τη Γιάννα να έχει υποδουλώσει Σρόιτερ και Βερύκιο και να «χαστουκίζει» την Έλλη, η οποία ανταπέδιδε με μαεστρία και μοναδική γυναικεία λύσσα, την άκουσα να μιλά και για τον Ηράκλειτο και τον Μακιαβέλι και τα όνειρα των νέων, κι εκεί, αν δεν ήξερα καλά τους ανθρώπους που με φιλοξενούσαν στο ζεστό σπιτικό τους, θα νόμιζα ότι κάποιος μου έριξε κάτι στο κρασί μου.
Θέλω πολύ να πιστέψω ότι θ' αλλάξουν τα πράγματα. Αλήθεια, το θέλω πολύ. Θέλω να ξαναδώ το χαμόγελο στα πρόσωπα των νέων, την περηφάνια στα πρόσωπα των ηλικιωμένων όταν περιμένουν να εισπράξουν τη σύνταξή τους. Θα 'θελα να δω τη Μέρκελ να ιδρώνει ελαφρώς, έτσι, για το γαμώτο της ιστορίας!
Θέλω πολύ να πιστέψω. Έχω ανάγκη να πιστέψω σε κάτι. Προσπαθώ σκληρά να πιστέψω σ' έναν λαό που επιμένει να έχει στη Βουλή τη Χρυσή Αυγή. Γονατίζω μέσα μου κάθε φορά που αυτό το κάνω εικόνα. Κι είναι ο ίδιος λαός που έδωσε χθες το ΟΚ στον Αλέξη Τσίπρα να δείξει τι μπορεί να κάνει, κι αν μπορεί να μετατρέψει τα λόγια και τις υποσχέσεις σε πράξεις.
Είδα κι έναν Ευάγγελο Βενιζέλο που πραγματικά, αν άφηνε την πολιτική θα μπορούσε να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Χθες εκφώνησε τον πιο μεστό πολιτικό λόγο που άρθρωσε τα τελευταία χρόνια. Μου θύμισε τη γραφή του Τιμ Ροθ. Λέξεις που σχίζουν σαν χειρουργικό νυστέρι. Τίποτα το περιττό και η κάθε λέξη κούμπωνε σαν lego με την άλλη. Και μετά άκουσα και τον Αντώνη Σαμαρά, κι είπα αυτό που εδώ και καιρό λέμε με τους φίλους μου:«το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει αυτός ο άνθρωπος είναι ν' αλλάξει τους ανθρώπους που τον συμβουλεύουν επικοινωνιακά».
Και ναι, στο ραδιόφωνο πλέον, τρέχοντας στους άδειους και βρεγμένους δρόμους άκουγα και τον «Αλέξη» να μιλά για τον ήλιο της δικαιοσύνης που θ' ανατείλει και την ελπίδα κι όλους τους Έλληνες που θ' αγωνιστούμε μαζί. Και χαμογελούσα και χαιρόμουν και εκεί που χαιρόμουν ερχόταν ένα μαύρο ταγιέρ με μοβ πέτο και μια αγέρωχη πλουσία, συνδαιτυμόνα άλλοτε του Σημίτη κι άλλοτε του Κλίντον, να μου «λερώνει» την ελπίδα και να μου κλείνει το μάτι χαιρέκακα. Και μετά ξανά η φωνή του Αλέξη κι οι δρόμοι μπροστά ανοιχτοί κι εγώ να πηγαίνω και να σκέφτομαι τη δική μου καθημερινότητα της 14ωρης εργασίας.
Θέλω πολύ να πιστέψω, μα πάνω απ' όλα πρέπει να προλάβω. Τις προθεσμίες, τα dead lines, να πληρώσω, να εξοφλήσω, να προλάβω στο ενδιάμεσο να ονειρευτώ και ίσως… κάπου βαθιά μέσα μου να ελπίζω σαν τη Σκάρλετ ότι ναι, αύριο μπορεί και να είναι μια διαφορετική ημέρα, καλύτερη, μα πάνω απ' όλα, μια μέρα που θα βρει εμάς να είμαστε καλύτεροι από τον χειρότερο εαυτό μας.
Περισσότερα κείμενα από την Κλεοπάτρα Πατλάκη: http://www.yupiii.gr/author/kleopatra1/
Η Κλεοπάτρα Πατλάκη στα social media:
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Η Χρυσή Δεκάδα Της Εβδομάδας: Αποτυχίες, πολυαναμενόμενες επιστροφές και λάθη - από τον Κωνσταντίνο Αντωνάτο - Χαντζάκο
Ο Σαμαράς Είναι Ο Φοίβος Κι Ο Τσίπρας Ο Παντελίδης: Μια... βαθιά πολιτική ανάλυση - από τον Νίκο Παρτσώλη
Χρυσές Σφαίρες: Fashion Police: Οι καλές, οι κακές και οι απαράδεκτες στο κόκκινο χαλί - από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Το Δράμα Του Ρωμανού Πρέπει Να Τελειώσει: Για να ξεμπερδεύουμε σιγά σιγά με τα δράματα - από τον Αντώνη Τζαβάρα
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
