Ξεβολευτήκαμε, ξεσπιτωθήκαμε, μείναμε χωρίς δουλειά, βρήκαμε δουλειά, αλλά λίγο έλειψε να πληρώνουμε εμείς τον εργοδότη μας, είδαμε ανθρώπους ν’ αυτοκτονούν από απελπισία, ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια, ανθρώπους να βγάζουν νύχια για να ξεσκίσουν τις σάρκες των άλλων. Μπήκε η αγριότητα στο βλέμμα και τις προθέσεις μας. Μια αγριότητα παντού, από τον τρόπο που οδηγούμε, τον τρόπο που μιλάμε, που χειρονομούμε. Μια αγριότητα απέναντι στον αδύναμο - είτε είναι ζώο, είτε ηλικιωμένος είτε γυναίκα.
Aγριότητα ακόμη και σε θέματα που είναι πασπαλισμένα με την άχνη του επιδερμικού, του ιλουστρασιόν, του ανέμελου. Δείτε, ας πούμε, με τι τρόπο εκφράζονται κάποιοι άνθρωποι τηλεοπτικά, με τι μένος μιλούν για τις «γκόμενες» που παρατάνε τον ποδοσφαιριστή για τον πλούσιο εφοπλιστή ή για τον τραγουδιστή που τη χώρισε, γιατί δεν άντεχε τη ζήλεια της. Λες κι είναι μέσα στο σπίτι του άλλου και το ξέρουν ή, ακόμα χειρότερα, επειδή το ξέρουν, παίρνουν από μόνοι τους το δικαίωμα και το κάνουν βούκινο. Μηνύματα που μπορεί να στείλει κάποιος σ’ έναν φίλο του που τυγχάνει να κάνει και εκπομπή, διαβάζονται δημοσίως -γιατί προφανώς αποθηκεύονται γι’ αυτόν τον λόγο, για να χρησιμοποιηθούν αργότερα- κηρύγματα τάξης και ηθικής που δεν ξέρεις αν βγαίνουν από το στόμα του Λιάγκα σε δελτίο ειδήσεων ή από τον Γεωργιάδη σε πρωινή εκπομπή. Για τέτοια σύγχυση ρόλων μιλάμε. Ο ένας κοντεύει να πάθει εγκεφαλικό την ώρα που τουιτάρει μέσα από τον ναό, γιατί δεν πήγε η Δούρου στην εκκλησία, ο άλλος γιατί ο Βουτσάς θέλει να κάνει παιδί.
Και φυσικά το αποκορύφωμα έρχεται με Στανίση, Άντζελα Γκερέκου και Νόνη Δούνια που ΤΟΛΜΟΥΝ ν’ ασχοληθούν με την πολιτική! Εκεί επιστρατεύεις όλο τον μισογυνισμό σου και ξεθάβεις γυμνές φωτογραφίες, λες και είναι καλύτερο να παίρνεις μίζες από το να κάνεις μια αισθησιακή φωτογράφιση, λες και είναι πιο έντιμο να αλλάζεις κόμμα κάθε λίγο και λιγάκι, άρα και ιδεολογία - αν υπάρχουν τέτοιες- από το να είσαι όμορφη. Λες και το να είσαι απλά γόνος κάποιου πολιτικού, χωρίς να έχεις δουλέψει ποτέ στη ζωή σου αλλά κατεβαίνεις στην πολιτική ελέω κληρονομικής δημοκρατίας, σε κάνει καλύτερο από έναν άνθρωπο που, αν μη τι άλλο, ξέρει τι είναι να πρέπει να δουλεύεις για να ζήσεις.
Δεν ξέρω αν η Νόνη Δούνια ή η Κατερίνα Στανίση θα είναι καλές στον πολιτικό στίβο. Μπορεί ναι, μπορεί πάλι κι όχι. Το σίγουρο είναι πως οι 300 που αυτή τη στιγμή είναι στο Κοινοβούλιο και δεν έχουν τραγουδήσει σε «σκυλάδικο» ή δεν έχουν κάνει γυμνή φωτογράφιση, δεν αποδείχτηκαν και οι καλύτεροι των περιστάσεων όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, ούτε κι εμείς που τους φέραμε εκεί που τους φέραμε, αποδείξαμε ότι έχουμε τα σωστά κριτήρια.
Με το τηλεκοντρόλ στο χέρι οδηγούμαστε στην κάλπη. Έτσι ψηφίζουμε όλα αυτά τα χρόνια. Όποιος κάνει τον μεγαλύτερο «σαματά» μάς κερδίζει. Τα ονόματα-μαρκίζα που ψάχνουν τελευταία στιγμή στα κόμματα, εμείς τους τα υπαγορεύσαμε. Γιατί τον Χαϊκάλη, τον Ανατολάκη εμείς τους ψηφίσαμε, έτσι δεν είναι; Αν αυτή τη στιγμή κατέβαιναν στον πολιτικό στίβο τόσο ο Λιάγκας όσο κι ο Σεφερλής, τι πιστεύετε, έξω από τη Βουλή θα έμεναν; Σίγουρα όχι, και ειδικά από τη στιγμή που δεν έχουν και καμιά γυμνή φωτογράφιση να τους στοιχειώνει! Σωστά;
Περισσότερα κείμενα από την Κλεοπάτρα Πατλάκη: http://www.yupiii.gr/author/kleopatra1/
Η Κλεοπάτρα Πατλάκη στα social media:
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
H Χρυσή Δεκάδα Της Εβδομάδας: Νεύρα, λάθος θέσεις & η συνέντευξη που συζητήθηκε - από τον Κωνσταντίνο Αντωνάτο - Χαντζάκο
Μην Πυροβολείτε Τα Μπουζούκια: Λίγα λόγια για την «ποινικοποίηση» του γαρίφαλου - από τον Γιώργο Δέδε
Καλωσορίζοντας Τη Νέα Χρονιά: 9+1 ευχές για το 2015 - από τον Νίκο Παρτσώλη
Άγιε Μου Βασίλη, Φτάνει Με Το 2014: 5+1 TV stars που μάλλον ανυπομονούν για το '15 - από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Το Δράμα Του Ρωμανού Πρέπει Να Τελειώσει: Για να ξεμπερδεύουμε σιγά σιγά με τα δράματα - από τον Αντώνη Τζαβάρα