Γέλασα πολύ λοιπόν αυτή την εβδομάδα. Γέλασα με τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα που δήλωσε στον Νίκο Χατζηνικολάου ότι ξέρει πολύ καλά πώς είναι να ζει κάποιος με 500 ευρώ, επικαλούμενος τη μητέρα και τα πεθερικά του. Εντάξει για την πεθερά να το καταλάβω, αλλά Υπουργός πράμα ν' αφήνει τη μάνα να ζει με 500 ευρώ; Και άσπλαχνος και σπάγκος ο Ιωάννης, λοιπόν.
Γελάω πολύ κάθε φορά που βλέπω τη Μάρα Ζαχαρέα στο δελτίο του Star και έχω την αίσθηση ότι εκεί που μιλάει, θα γυρίσει να πει στον floor manager «Αχ χρυσό μου, μπορώ να έχω ένα πράσινο τσάι;».
Γέλασα πολύ βλέποντας την πρεμιέρα του «Μες την Καλή Χαρά» που κάλλιστα θα μπορούσε να μετονομαστεί «Μες την Κακή Συνεννόηση». Μουδιασμένα πρόσωπα. Η Κατερίνα Καραβάτου σε ρόλο «ισορροπώ σε τεντωμένο σχοινί», η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου σε ρόλο «ήρθα για να μείνω» και τα αγόρια, στον ρόλο που έχουν πάντα τα αγόρια στη ζωή τούτη «λίγο εδώ, λίγο αλλού, πού να μπλέκουμε τώρα». Είναι κρίμα πάντως που μια δουλειά -που έχει πίσω της ανθρώπους που εργάζονται σκληρά για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα- αδικείται από χαζο-ίντριγκες τού ποιος εκπαιδεύει ποιον και ποιος παρουσιάζει περισσότερο από κάποιον άλλο. Είναι κρίμα που η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου περνά μέσω δημοσιευμάτων ως η Αλέξις Κάρινγκτον της τηλεόρασης, που αφού ξεμάλλιασε την Κρίστλ-Γερμανού θέλει να εξοντώσει και ότι άλλο υπάρχει στο διάβα της. Δεν ξέρω αν κάνει μια πολυθρόνα την παρουσιάστρια, όμως, αυτή η πολυθρόνα συζητήθηκε περισσότερο από τη θεματολογία της εκπομπής, τις έξυπνες ατάκες (ποιος ήρθε;) της παρέας (ναι, είπατε κάτι;) και τη χημεία των συντελεστών. 'Αδικο δεν είναι;
Είδα και τους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη. Ναι, άκουσα τη μητέρα του Παύλου Φύσσα να μιλά για το αδικοχαμένο παιδί της. Την άκουσα να μιλά στην κορνίζα του, να διηγείται πως ζήτησε να τον δει νεκρό, πως τον έβγαλαν από το ψυγείο και άλλα τέτοια. Σέβομαι τον πόνο της μάνας και θαύμασα το περιτύλιγμα του Θεοδωράκη. Ωραία φωτογραφία, εξαιρετική μουσική, απαλή προσέγγιση. Και μετά αναρωτήθηκα. Αν έβγαζα τον Θεοδωράκη από εκεί και έβαζα μια Στεφανίδου ή μια Μελέτη θα ακουγόταν τα ίδια κολακευτικά σχόλια ή όλοι θα μιλούσαν για την κιτρινίλα και τις μεσημεριανούδες που δεν σέβονται; Τα ίδια πράγματα θ' ακουγόταν στον τηλεοπτικό αέρα, θ' άλλαζαν όμως οι…πρωταγωνιστές. Δεν συζητώ τι θα γινόταν, αν, ας πούμε, έπαιρνε συνέντευξη από τον Μιχαλολιάκο η Στεφανίδου. Όχι δεν θέλω, ούτε να το σκέφτομαι κάτι τέτοιο.
Γέλασα πολύ αυτή την εβδομάδα. Και με αυτά και με άλλα και με τα δικά μου χάλια και με τα χάλια των γύρω μου. Γέλασα υπακούοντας σ' εκείνο το πρόσταγμα του «Γελάτε κύριε, όλα είναι τόσο τραγικά» και βυθισμένα στην υπέρτατη ελαφρότητα της υποκρισίας και της ανοησίας, συμπληρώνω εγώ και σας αποχαιρετώ!
Η Κλεοπάτρα Πατλάκη στα social media:
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο
παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη
Διάβασε ακόμη:
Last Man Standing: «Χαιρετισμός στον άγνωστο στρατιώτη κάθε γάμου και χαράς» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Μενεγάκη, Αδέσποτα, Κατοικίδια...: «Και μια ζωή που μπορεί να αλλάξει» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Η Κόρη Του Μιχαλολιάκου Και Η Κέλι Όσμπορν: «Τώρα θα δεις κι εσύ τι θα πάθεις, μωρή Ελένη Λουκά...» από τον Δημήτρη Τσακούμη
Η Ομοιοπαθητική Μέθοδος Του Νέου Ελληνικού Σινεμά: «Ποτέ κάτι τόσο καταθλιπτικό δεν ήταν τόσο φέρελπες» από τη Μαριλλέλα Αντωνοπούλου