
Την περασμένη Παρασκευή γιορτάσαμε (;) την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων. Όσοι έχουμε, του είπαμε ένα «χρόνια πολλά, βρε ζώο» ή φτιάξαμε μια φωτογραφία - κολάζ με πόζες του (η δική μου ποζάρει ολημερίς) και την αναρτήσαμε στα social media ως περήφανοι γονείς. Βέβαια, εγώ την Παρασκευή δεν έκανα τίποτα απ' όλα αυτά, παρά μόνο αναλογίστηκα πόσο έχει αλλάξει η ζωή μου (μη γελάς) από τη μέρα που υιοθέτησα την αδέσποτη -και ένα βήμα πριν πεθάνει- γάτα μου.
Δεν τη βρήκα ακριβώς μόνος μου. Ήμουν σε μια παραλία όταν μου 'ρθε μήνυμα από την Κατρίνα «Σου αρέσει το γκρι, ε;». «Αμέ!» απάντησα. «Δηλαδή αυτό το γκρι σου αρέσει, ε;» συνέχισε, και συνόδευσε την ερώτηση με μια φωτογραφία με γκρι μανικιούρ που μόλις είχε κάνει. «Νύχια είναι μαρή, τα ξεβάφεις κιόλας, σιγά τ' αβγά» απάντησα και άφησα το κινητό αναστενάζοντας «ουφ, τρελή!». Το ξαναπήρα μετά από μία ώρα και είδα τη φωτογραφία της γάτας μου, 16 ημερών τότε και παρατημένη σε πάρκο της Φιλοθέης. Δύο μέρες μετά, γύρισα Αθήνα, πήγα σπίτι της αγίας Κατρίνας που φρόντιζε το νεογέννητο πλασματάκι μέχρι να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να μπορέσει να έρθει σπίτι μου.

Η Κόρη σε όλα τα στάδια. Πάνω αριστερά, το πρώτο της 5λεπτο στο σπίτι, αφού ανάρρωσε.
Εντάξει, δεν σε νοιάζει πολύ η προσωπική μου ιστορία, ούτε γράφω ημερολόγιο στο Yupiii. Δεν είμαι η Κατερίνα Καινούργιου για να σε νοιάζει. Απλά θέλω να σου πω ΚΑΙ ΕΓΩ ότι, αν δεν έχεις κατοικίδιο, πρέπει να υιοθετήσεις. Όχι να αγοράσεις, προς Θεού! Πρέπει να κάνεις αυτό το βήμα, να βάλεις σπίτι σου ένα πλασματάκι - κυρίως αν μένεις μόνος σου. Και μη μου πεις ότι το οικονομικό είναι θέμα, γιατί τα καθημερινά σου έξοδα είναι το δικό του μηνιάτικο έξοδο. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να μη σώσεις ένα αδέσποτο, υπάρχουν μόνο αλλεργίες. Αν έχεις αλλεργία στις γάτες, σώσε ένα σκύλο ..και το αντίστροφο!
Δεν θέλω να σου προτείνω φιλοζωικούς συλλόγους, που όντως κάνουν εξαιρετική δουλειά. Προτείνω να υιοθετήσεις ένα πλασματάκι την ώρα που έχεις σταματήσει σε ένα φανάρι και το βλέπεις να περνάει μπροστά σου, την ώρα που κάνεις βόλτα στο πάρκο, όταν γυρνάς από τον κυριακάτικο καφέ σου. Να το κάνεις αυθόρμητα, να το κάνεις μόλις νιώσεις ωραία ενέργεια ανάμεσα σε σένα και ένα πλάσμα που κάθε μέρα είναι για αυτό μια νέα δοκιμασία, ένας αγώνας να επιβιώσει.
Αν αναρωτιέσαι πώς μπορεί να αλλάξει η ζωή σου, δες αυτό.
Ο Τάσος Μαστρογιάννης στα social media:
https://twitter.com/tmastrogiannis
https://www.facebook.com/tasosmastrogiannis
http://instagram.com/tmastrogiannis
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο
παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Η Κόρη Του Μιχαλολιάκου Και Η Κέλι Όσμπορν: «Τώρα θα δεις κι εσύ τι θα πάθεις, μωρή Ελένη Λουκά...» απότον Δημήτρη Τσακούμη
Συνηθισμένοι Άνθρωποι… Ασυνήθιστες Ζωές: «Τι κοινό έχει η Ριάνα με τον Μπουτάρη και τον Πετρουτσιάνι;» από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
2013 Λόγοι, Καμία Δικαιολογία: «Στις μέρες μας δεν υπάρχουν αθώοι» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Η Ομοιοπαθητική Μέθοδος Του Νέου Ελληνικού Σινεμά: «Ποτέ κάτι τόσο καταθλιπτικό δεν ήταν τόσο φέρελπες» από τη Μαριλλέλα Αντωνοπούλου
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr