Follow us

Εurovision 2013 – Πρώτος Ημιτελικός: «Θεά το φουστάνι της, Γιώργο μου…»

Aν είσαι «πιστός» της Eurovision, από τους πιο παλιούς, το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει είναι να ξεβραστείς σε καμιά παρέα νεοφώτιστων fans, που παραληρεί για το «μεγάλο μουσικό γεγονός», που «βοηθάει την τουριστική προβολή της χώρας»  - χειρότερο ακόμα και από το να διαβάζεις γκρινιάρικες κριτικές από επαγγελματίες μοιρολογίστρες της κρίσης, για το «ελαφρό θέαμα που προσφέρει η διαλυμένη ΕΡΤ». (;;;;) Κατά τα φαινόμενα, μέχρι να έρθει η ανάπτυξη, όσοι βλέπουμε κρατικό κανάλι θα πρέπει να τη βγάζουμε με προσευχή, Βέλτσο και -κονσέρβα- «Μονόγραμμα». 

Κάλλια Καστάνη
ΓΡΑΦΕΙ: ΚΑΛΛΙΑ ΚΑΣΤΑΝΗ
Δέσποινα Ολυμπίου - Eurovition 2013

Σόρι κιόλας, αλλά αν αγαπάς τη Εurovision, την αγαπάς γι’ αυτό που είναι: όχι απλώς ένα «πανηγυράκι» (όπως λένε όσοι την κρίνουν με αφ’ υψηλού συγκατάβαση) αλλά ένα λατρεμένο, ανορθόδοξο, θεοπάλαβο κιτσερέλα πάρτι, κρεμασμένο στις πλαϊνές κόπιτσες της Καιτούλας και το λαμέ αστέρι του Verka Serduchka. Όλα είναι η Eurovision (μας), κι αυτά κι εκείνα: η Μαρινέλλα με το ριγέ πουκάμισο του Τόλη, το «ντο-φα-φα-φα» (κίνηση), η Κοχ στο «Παναγιά μου» (σ.σ.: αν δεν το ξέρετε, ήταν τραγούδι-διαμαρτυρία για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και ο Χατζιδάκις που το είχε παραγγείλει της είχε «διδάξει» να το ερμηνεύσει ακίνητη και ανέκφραστη), η Αννούλα και οι Έλληνες Jackson brothers στην άφρο εκδοχή του «Ωτοστόπ», οι φούρλες του «Κλόουν», το μπλε ρουά σακάκι του Κώστα Μπίγαλη, η Ελπίδα-χλαμύδα, ο Johnny Logan -αυτοκόλλητο στο τετράδιο της ορθογραφίας- , η Μπέσι Αργυράκη («ντο-σσσσσσιιιιιιι!») και ο «Stop» Καλλίρης με το styling-φράντζα αλά Simon Le Bon. Και η σοκολατένια΄Eλενα με το στραφταλιζέ Cavalli, ο Sakis της καρδιάς μας (που πήγε και ήρθε μέχρι να κάνει την ανάποδη τούμπα, γιατί το ‘χαμε κι έννοια μη φάει καμιά σαβούρδα) και το Καλομοιράκι να συνδυάζει φούξια κρόσσι με νάζι και τακούνες.

Πώς να σας το πω, αυτά τα gags ήταν όλη η πλάκα και όχι τα άλλα, τα δήθεν καριερίστικα και μεγαλεπήβολα. Και στατιστικά δηλαδή το πάρεις, κανείς ποτέ δεν έκανε σούπερ διεθνή καριέρα μετά τη Eurovision, εκτός ίσως από τους ΑΒΒΑ, τη Σελίν Ντιόν, τον Ιγκλέσιας, τη Βίκυ Λέανδρος και κανά δυό ακόμα. (Που σημαίνει ότι δέκα άνθρωποι σε πενήντα οκτώ χρόνια «ντίρι ντίρι το τρεχαντήρι», δεν είναι και ο μέσος όρος….).

Τώρα, αν θέλετε να σας πω και τα σημερινά, οι –ελάχιστες και μετρημένες– εντυπώσεις μου, από τον πρώτο ημιτελικό, συνοψίζονται στα εξής:

ΤΑ ΣΥΝ

1. Η μεγάλη και λειτουργική σκηνή του Malmo Arena, που φιλοξένησε την –ομολογουμένως – εντυπωσιακή έναρξη. Η Loreen με την κόκκινη τουαλέτα και το «Euphoria» στη νοηματική από δεκάδες κωφάλαλα πιτσιρίκια, είχαν μια μουσική ποιητικότητα, εκτός διαγωνισμού.

2. Η τηλεοπτική της βραδιάς, η καθαρότητα, η ευκρίνεια, τα εφέ της που έδειξαν, πως ναι, η Eurovision είναι κι ένα πεδίο όπου δοκιμάζονται οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες. Μπράβο, στους Σουηδούς.

3. Ο πλήρης και διασκεδαστικός –χωρίς να χάνει το μέτρο– σχολιασμός του show από το δίδυμο Καπουτζίδη- Κοζάκου. Είχαν καλό καμαρίνι κι αυτό βγήκε στη σκηνή.

4. Η Δέσποινα Oλυμπίου, όμορφη μες στις classy μαύρες δαντέλες της, και την κυρίαρχη τρυφερότητα της φωνής της.

5. Οι πολλές, ωραίες φωνές των υποψηφίων (γυναικών και πολύ όμορφων στην πλειοψηφία τους) σε πολλά αδιάφορα τραγούδια. (Καλά, όχι ότι οι άντρες, έβλεπαν π.χ. τη Λευκορώσα και πρόσεχαν τη φωνή, αλλά λέμε τώρα…).

ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ

1. Οι καυτοί, μισόγυμνοι χορευτές-τουμπανέιρος της Ιρλανδίας με ολόσωμα τατού, που έκαναν τον Καπουτζίδη να αναφωνήσει «αυτά ήταν τα Νησιά Φίτζι, συγγνώμη η Ιρλανδία – πολύ τροπική εμφάνιση φέτος…».

2. Οι υπερ-κιτς εμφάνιση της Σερβίας και το concept «ΕΤ, go home» του Μαυροβουνίου. Λατρεία.

3. Η μελαχρινή hostess-κωμικός (;) της Σουηδίας που κατέρριψε όλα τα φυλετικά στερεότυπα για τις ξανθιές, τις Σουηδέζες και τις γυναίκες γενικώς.

4. Ο -ξεδιάντροπος πια- τρόπος που αλληλοψηφίστηκαν οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες και οι χώρες της Βαλτικής και για να πλασαριστούν στον τελικό. Η Κύπρος, τελικά, ήταν μόνη.

5. Το ελληνικό (;) styling της υποψήφιας της Λευκορωσίας – σόρι κιόλας, αλλά το συνολάκι το 'παιρνες όπως ήταν και το φόραγες στην πρεμιέρα του REX, στο πρώτο πρόγραμμα… (Και δεν χρειαζόταν να δούμε τη Βανδή με το ίδιο outfit σε χρυσό για να το καταλάβουμε…).

6. Η ξυπόλητη Δανέζα, ο Ουκρανός γίγαντας, και το φόρεμα-artistic installation της Μολδαβής (ναι, αυτό με τις φωτιές και τους κεραυνούς…), που, εντάξει, από 'δω και μπρος μάλλον θα το βλέπουμε σε όλα τα βιντεάκια με τις «παράξενες εμφανίσεις της Eurovision».

Αύριο, η συνέχεια...

Η Κάλλια Καστάνη στο twitter: www.twitter.com/magikadespell

Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.

Διάβασε ακόμη:

«No (Big) News, Good News» από τη Βάσω Παπαγιαννακοπούλου

«Ελεονώρα Μελέτη: Το Μετέωρο Βήμα Και Οι Αναρτήσεις» από τον Διονύση Θανάσουλα

«Respect!» από τον Νίκο Καλαμπάκα

«Μια Ρωσίδα Αγόρασε Τον Σκορπιό... Χριστός Ανέστη!» από τον Δημήτρη Τσακούμη

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr