Δεν θα συζητήσω εδώ, το κατά πόσο ήταν σωστό ή όχι να εξαιρεθεί η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου από την «ομπρέλα» της απεργίας της ΕΣΗΕΑ – υπάρχει ισχυρή επιχειρηματολογία και για το «ναι» και για το «όχι». Οι μεν υποστηρίζουν πως η συνάντηση θα έπρεπε κατ’ εξαίρεση, να καλυφθεί δημοσιογραφικά, ως σημαντικό πολιτικό γεγονός – κι αφού μπορεί να εξαιρεθούν από την απεργία π.χ. τα ντέρμπι, γιατί να μην εξαιρεθεί και η επίσκεψη ενός Γάλλου προέδρου που έχει ενδιαφέρον για το σύνολο της κοινωνίας; Οι δε, επιμένουν πως, έτσι κι αλλιώς, η επίσκεψη δεν είχε το χαρακτήρα του επείγοντος κι άρα οι περιγραφές, οι αναλύσεις, η σούμα τι πήραμε-τι δώσαμε, τα συμπεράσματα από όσα ειπώθηκαν και έγιναν (ή έγιναν αλλά δεν ειπώθηκαν) θα μπορούσαν ωραιότατα να μετατεθούν για την επόμενη μέρα. Όπως κι έγινε.
Κι άντε, και η ΕΡΤ αποφάσισε να μεταδώσει την επίσκεψη Ολάντ, χωρίς δημοσιογραφικά σχόλια (Αλήθεια γιατί; Μην και δεν το πάρουμε χαμπάρι; Ή μήπως κατά τύχη κάνει ζάπινγκ ο Φρανσουά, δεν δει το αεροπλάνο του, στραβώσει και το γυρίσει στη Μενεγάκη;).
Προσωπικά, αυτό που δεν κατάλαβα, ήταν γιατί η δημόσια τηλεόραση έπρεπε να «τιμωρήσει» το κοινό της προβάλλοντας και ξαναπροβάλλοντας σαδιστικά τα ατέρμονα πλάνα από την επίσκεψη Ολάντ, σε «χρήσιμο» τηλεοπτικό χρόνο. Αν αυτό δεν είναι ένδειξη «ελληνικού ραγιαδισμού» –όπως σχολιάστηκε–, ήταν σίγουρα ένα σουρεαλιστικό χάπενιγκ, μια κωμική υπερβολή που άγγιζε τα όρια της βλακείας. (Μα είκοσι λεπτά στο πλάνο ακίνητο το προεδρικό αεροσκάφος; Παράλογοοοο, ΕΡΤ; Δεν απαντάει!).
Το μόνο καλό της ιστορίας ήταν που μας έπιασε αυτό το ξαφνικό mal du depart – θες το αεροπλάνο, θες η βροχή και ο Φρανσουά και το Παρίσι, ωραίο που θα 'ναι το Παρίσι το Φλεβάρη, αχ να πάμε, ας φύγουμε. Να πληρώσουμε, Νίκο μου, να φύγουμε!
Η Κάλλια Καστάνη στο twitter: www.twitter.com/magikadespell
Διάβασε ακόμη:
«Τελικο-φιλία: Από Τον Τελικό Του Dancing Στον Τελικό Της Eurovision» από τη Βάσω Παπαγιαννακοπούλου
«Γιάννα Αγελλοπούλου: Το Βιβλίο, Η Επιστροφή Της Και Τα Άλλα Περιστατικά» από τον Διονύση Θανάσουλα
«Όσκαρ Πιστόριους: Ο Άγγελος Που Έγινε Τέρας Και Σκουπίδι» από τον Νίκο Καλαμπάκα
«Έχω Κι Εγώ (Κι Εσύ) Δικαίωμα Στην Τρομοκρατία» από τον Δημήτρη Τσακούμη