Άγνωσται αι βουλαί του 26χρονου Νοτιοαφρικανού σπρίντερ. Τι να σκεφτόταν άραγε την ώρα που πατούσε τη σκανδάλη στο περίστροφο των 9 mm τέσσερις φορές, στέλνοντας στα θυμαράκια την εντυπωσιακή αγαπημένη του (μοντέλο και απόφοιτη νομικής) Ρίβα Στέενκαμπ.
Δεν έχουν περάσει ούτε έξι μήνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όταν ο επονομαζόμενος «Blade Runner» προκαλούσε παγκόσμιο θαυμασμό, επειδή έγινε ο πρώτος αθλητής με πρόσθετα μέλη που έλαβε μέρος στον ιστορικότερο θεσμό του αθλητισμού. Κι έδωσε μεγάλο αγώνα μέχρι να καταφέρει να πείσει και τους πλέον δύσπιστους της Ομοσπονδίας ότι τα πρόσθετα αυτά μέλη από ανθρακόνημα δεν του δίνουν πλεονέκτημα.
Όσο περνούν οι μέρες, ολοένα και περισσότερα στοιχεία θα δουν το φως της δημοσιότητας και σίγουρα η υπόθεση θα ξεκαθαρίσει. Το «κατά λάθος» των πρώτων ωρών, έγινε την Παρασκευή «φόνος εκ προμελέτης».
Αυτό που παρατηρώ είναι πώς διαχειρίζονται αυτόν τον αθλητή, μεγάλες εμπορικές εταιρίες, οι οποίες είχαν σπεύσει να αυξήσουν τα έσοδά τους όταν ο ίδιος προκρινόταν στους ημιτελικούς των 400 μέτρων και στον τελικό της σκυταλοδρομίας με την ομάδα της Νοτίας Αφρικής.
Οι αθλητές θα πρέπει να αποτελούν πάντα πρότυπα για τα νέα παιδιά που τους παρακολουθούν. Μέχρι εδώ συμφωνούμε. Από την άλλη, υπάρχουν εταιρίες-κολοσσοί, οι οποίες στην πρώτη επιτυχία κάποιου αθλητή σπεύδουν να υπογράψουν μαζί του συμβόλαιο προκειμένου να «πουλήσουν» στο κοινό τα προϊόντα τους με μεγαλύτερη ευκολία.
Το μεγάλο ερώτημα είναι, όμως, κατά πόσο οι εταιρίες ψάχνουν την προσωπική ζωή των αθλητών αυτών και είναι σίγουρες για τους «πρωταγωνιστές» τους. Η απάντηση που μου έρχεται αυτόματα στο μυαλό, είναι μία: καθόλου. Τελεία και παύλα. Το μάρκετινγκ, που στις ανεπτυγμένες χώρες πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του ’60, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που ακόμα και οι ίδιοι οι marketers αδυνατούν να παρακολουθήσουν την αστραπιαία εξέλιξή του. Τώρα πια μιλάμε για digital και social media marketing, που βασίζεται στη διαδραστική επικοινωνία και στην άμεση επαφή με τον πελάτη με απώτερο σκοπό τις πωλήσεις.
Σίγουρα χρειάζονται μυαλά που στροφάρουν για να μπορέσουν οι εταιρίες να φτάσουν στον στόχο τους, αυτό όμως δεν αρκεί. Γιατί, πέρα από τις ωραίες ιδέες, χρειάζεται και έρευνα. Έρευνα για το brand-name που χτίζεις, που υπερασπίζεσαι, προωθείς και προβάλλεις.
Κι αυτό αποδείχτηκε περίτρανα -και- στην περίπτωση του Πιστόριους. Ο χορηγός του έσπευσε να κατεβάσει από το site το πρόσωπό του, ενώ πολλές διαφημίσεις στη Νότια Αφρική εξαφανίστηκαν λίγες μόλις ώρες μετά το έγκλημα. Ωστόσο, δεν υπήρξε ούτε μια δήλωση από την εταιρία για τα κατορθώματα του Όσκαρ.
Διαβάζω διάφορα τις τελευταίες μέρες για την προσωπική ζωή του αθλητή-πρότυπο. Συμφωνώ πως ο τύπος αυτός είχε απίστευτη ψυχική δύναμη για να μπορέσει να κάνει ό,τι έχει κάνει στη -σύντομη είναι η αλήθεια- καριέρα του. Ωστόσο, δεν μπορώ να παραβλέψω πως ξαφνικά τα ΜΜΕ έσπευσαν να αποδείξουν πως τελικά δεν ήταν και τόσο καλός τυπάκος, όσο έδειχνε.
«Έτσι κάνει ο Όσκαρ με τις γυναίκες. Είναι πιθανόν να μην είναι η μόνη που έχει. Δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό που νομίζει ο κόσμος». Η δήλωση αυτή ανήκει στην πρώην σύντροφο του Πιστόριους, Σαμάνθα Τέιλορ, όταν αυτή πληροφορήθηκε τη σχέση του με τη μακαρίτισσα Ρίβα Στέενκαμπ. Το παράδοξο είναι πως οι δηλώσεις αυτές δεν μας είχαν απασχολήσει πριν από το φονικό, ωστόσο, πλέον οι δημοσιογράφοι σπεύδουν να τις βγάλουν στον αφρό για να φανεί ο πραγματικός χαρακτήρας του αθλητή.
Συμπερασματικά, κι επειδή ακόμα δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο Πιστόριους τελικά δολοφόνησε σκόπιμα τη σύντροφό του, θα καταλήξω σε αυτό: η σύγχρονη κοινωνία έχει την τάση να εκμεταλλεύεται τα πάντα. Από ανθρώπους μέχρι και ...εξωγήινους.
Από εκεί και πέρα, επειδή μιλάμε για εταιρίες που προσελκύουν δισεκατομμύρια πελάτες και σίγουρα πολλοί από αυτούς είναι παιδιά, θα έπρεπε να εξετάζουν καλύτερα το αντικείμενο που προσπαθούν να πουλήσουν.
Αλλιώς, στην πρώτη στραβή θα βρίσκονται όλες στη δυσάρεστη θέση να τους «πουλάνε» με άλλο τρόπο κι από εκεί που τους μετέτρεπαν σε αντικείμενα αποθέωσης, τους μετατρέπουν σε «σκουπίδια» αγνοώντας πως τελικά οι ίδιες είναι οι «χωματερές».
Διάβασε ακόμη:
«Έχω Κι Εγώ (Κι Εσύ) Δικαίωμα Στην Τρομοκρατία» από τον Δημήτρη Τσακούμη
«Ελληνική Τηλεόραση: Δέκα Ένοχες Απολαύσεις» από την Κάλλια Καστάνη
«Δεν Υπάρχει Ο Άγιος Βαλεντίνος» από τη Βάσω Παπαγιαννακοπούλου
«Βίκυ Σταμάτη: Κι Όμως Χωρίζει!» από τον Διονύση Θανάσουλα