Ανήκω σε αυτή την εξαιρετικά τυχερή γενιά που είδαν ως παιδιά το "Κωνσταντίνου & Ελένης" σε πρώτη προβολή. Κακά τα ψέματα, δεν είμαστε τόσοι πολλοί πια που το προλάβαμε. Για τους 30something το "Κωνσταντίνου & Ελένης" είναι το τηλεοπτικό μας τοτέμ, η ατάκα που θα δανειστούμε για να κάνουμε πλάκα με τους φίλους μας ή το μισάωρο που θα κάτσουμε σπίτι μας να ξεφύγουμε από τα προβλήματα και να γελάσουμε με κάτι ήδη γνωστό. Και αυτό ξέρουμε καλά πως πρωτίστως το χρωστάμε στον Χάρη Ρώμα. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, εγώ τον Χάρη Ρώμα τον θυμάμαι πολύ καλά από τους "Μεν και δεν". Τη θυμάμαι τη σειρά να παίζει σπίτι, δεν καταλάβαινα πολλά από την τηλεοπτική τους γειτνίαση αλλά γελούσα. Θυμάμαι το vibe και ας ήμουν τόσο μικρός. Το έχασα κάπου με τον "Κακό Βεζύρη", γιατί εγώ με το MEGA δεν τα πήγαινα καλά από μικρός. Μ' άρεσε η γκλαμουριά του ΑΝΤ1, η Μενεγάκη, ο διαγωνισμός ομορφιάς και το χρυσό λογότυπο. Τον ξαναβρήκα σαν θεατής με το "Κωνσταντίνου & Ελένης" και ως έφηβος μπορεί να κρίντζαρα λίγο αλλά και το "Λίφτινγκ" εγώ δεν το άφησα να περάσει έτσι, όλα τα είδα. Λίγα χρόνια μετά, ήρθε το σαρωτικό "Καφέ της Χαράς". Αν δεν κάνω λάθος, έπαιζε απέναντι από το "Παρά πέντε". Πρέπει να είχε βγει ένα δύο χρόνια πριν το "Καφέ", και η έλευση του "Παρά Πέντε" του έκλεψε την πρωτιά στις τηλεθεάσεις ρεκόρ. Για πρώτη φορά λοιπόν θυμάμαι τον Χάρη Ρώμα, ως συντελεστή εκτός σειράς, να κάνει δηλώσεις και να λέει "Ε όχι και να στεναχωρηθώ που υπάρχει μια ακόμα σειρά που σαρώνει μαζί με το Καφέ της Χαράς". Και τον παραδέχθηκα. Ήταν όντως ένας κουλ τύπος που απολάμβανε αυτό που ζούσε. Ενδιαφέρουσα περίπτωση, μέχρι τότε όλα λίγο πολύ έμοιαζαν ξύλινα σε δηλώσεις γύρω από τηλεοπτικές δουλειές.
Το έπος του "Καφέ" και του σχεδόν 50% τηλεθέασης μη νομίζετε πως πέρασε άβρεχτο -ακόμα θυμάμαι να διαβάζω ένα άρθρο του Κωστόπουλου που έλεγε "Ποιος διάολο βλέπει Καφέ της Χαράς και κάνει 45% αφού όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει όχι;". Στην εποχή μετά το "Καφέ" στη ζωή μας ήρθε ίσως η καλύτερη σειρά των Ρώμα- Χατζησοφιά μέχρι σήμερα, το "Δεληγιάννειο Παρθεναγωγίο". Σειρά εποχής σε μια εποχή που δεν ξέραμε καν τι είναι αυτό το είδος στη mainstream τηλεόραση, με αντιπολεμικά μηνύματα, ρομαντικό αίσθημα, μια πλειάδα νεαρών πρωταγωνιστριών. Ένα τηλεοπτικό περιβόλι, που αν γυριζόταν σήμερα ως σενάριο παίζει να το δίναμε και στο Netflix. Αλλά τι τα θες, τότε δεν μας καλάρεσαν τα 20άρια που έκανε και το μουρμουρίζαμε κιόλας. Ακόμα και σήμερα δεν χάνω ευκαιρία να τη δω όταν παίζει συνήθως στο Mak TV.
Μετά ήρθε μια ψιλοανώμαλη προσγείωση. Υπήρχε μια σειρά που είναι λίγο σκερπανοσκοτωμένη, ο "Dr. Ρούλης". Σε μια κακή εποχή του ΑΝΤ1, ήρθε μια πολύ κακή σειρά του Ρώμα με ένα χιούμορ κατώτερο των "περγαμηνών" του ίδιου κυρίως. Είναι ίσως η μόνη που δεν γράφει μαζί με τη Χατζησοφιά το σενάριο και εδώ μάλλον φαίνεται πως κάτι είχε πάει λάθος. Μάλλον και ο ίδιος το κατάλαβε και έπειτα τίποτα δεν ήταν ίδιο.
Από το 2009 που έπαιξε και κόπηκε ο Δόκτωρ Ρούλης, ο Χάρης Ρώμας κατάλαβε πως το τοπίο άλλαξε. Τιμώντας την ιστορία του στη μικρή οθόνη, ευτυχώς δεν αναλώθηκε σε πρόχειρες δουλειές. Επανήλθε όπως του άξιζε με το remake του "Καφέ της Χαράς", το οποίο ακόμα βλέπω και απολαμβάνω βουρκωμένος στο πρώτο επεισόδιο. Παρόλο που λατρεύω το "Κωνσταντίνου & Ελένης", το "Καφέ της Χαράς" το βρίσκω τόσο ρομαντικό και ζεστό που παίζει να χαιρόμουν περισσότερο και τους ίδιους τους συντελεστές όταν επανήλθε. Kαι έπειτα πολιτική, κάποιες ιδέες – σενάρια, ορισμένες μικρότερες συμμετοχές του ίδιου σε άλλες παραγωγές και αρκετό θέατρο, που δεν το συνήθιζε παλαιότερα. Αυτά είναι όσα θα ήθελα να γράψω για τον επαγγελματία Χάρη Ρώμα.
Ποιος είναι όμως ο άνθρωπος πίσω από τη μεγαλύτερη τηλεοπτική επιτυχία των τελευταίων 25 χρόνων στην τηλεόραση;
Από την εποχή των δηλώσεων για τη θεάση του "Καφέ", που σας έγραψα πιο πάνω, είχα τον Χάρη Ρώμα σαν μια πολύ intellectual περσόνα στην καλλιτεχνική σκηνή. Σε αντίθεση με τους ξινούς χαρακτήρες που υποδυόταν, ο ίδιος είναι ένας πολύ γλυκός, αστός και ευγενής άνθρωπος με λόγο μεστό και παρεμβατικό. Ο Χάρης Ρώμας μπορεί σαν συνομιλητής να γίνει ένας εξαιρετικός αφηγητής ιστοριών και την ίδια στιγμή να εκτελέσει χρέη απόλυτα ενημερωμένου πανελίστα για το παραμικρό που συμβαίνει στην κοινωνία.
Ο συντηρητικός, μα χωρίς παρωπίδες λόγος του, με κάνει να μη χάνω συνέντευξή του. Ίσως οι αστικές καταβολές του, η μόρφωση που έλαβε και η ευρύτητα των ενδιαφερόντων του, η οποία δεν εξαντλείται στα κλειστά όρια του επαγγέλματος του, τον έκανε έναν άνθρωπο της κοινωνίας ασχέτως με τι καταπιάνεται ακριβώς. Από τον καιρό που ασχολήθηκε με την πολιτική και συγκεκριμένα με τοπική αυτοδιοίκηση, οι συνεντεύξεις αυξήθηκαν για λόγους πολύ προφανείς. Δεν μου άρεσε γιατί αναλωνόταν, αλλά το καταλαβαίνω. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου αντιλαμβάνομαι πως απολαμβάνει των προνομίων που του χαρίζει η επιτυχία του και μέσα σε αυτά είναι και η προβολή. Δεν είναι κακό να γουστάρουμε αυτό που καταφέραμε. Του το δίνω. Κάποιες φορές σκέφτηκα πως το παρακάνει, αλλά θα τον κρίνουμε επειδή του αρέσει να μιλάει λίγο περισσότερο; Τουλάχιστον όταν μιλά, δεν λέει μπαρούφες όπως άλλοι.
Ο Χάρης Ρώμας έχει μιλήσει και για πολύ προσωπικά του θέματα, όπως τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Είναι από τους ελάχιστους της γενιάς του που δεν πατάνε τη μπανανόφλουδα του ακτιβισμού για να πουν κάτι που σχετίζεται με δικαιωματισμό. Αντίθετα, παρόλο που δεν κρύφτηκε πίσω από μισόλογα τα τελευταία χρόνια, έκανε μια δική του εξήγηση την οποία σέβομαι πολύ. "Αποδέχομαι τον όρο γκέι, αλλά δεν είμαι αυτό ακριβώς" θα τόνιζε το περασμένο καλοκαίρι στην εφημερίδα "On Time Σαββατοκύριακο", επισημαίνοντας: "Αυτό πουλάει. Το γκέι θα πουλήσει. Αλλά αυτό δεν μπορεί να σε χαρακτηρίσει. Μια λεξούλα σαν αυτή δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την ευρύτητα μιας προσωπικότητας, δηλαδή εγώ δεν αισθάνομαι ότι με χαρακτηρίζει αυτό. Ούτε κατά διάνοια. Τώρα, το επιλέγουν, γιατί αυτό είναι που θα πουλήσει, που θα δημιουργήσει ένα κλίμα κλπ. Δεν είναι ότι απορρίπτω τον όρο, φυσικά και υπάρχει, ούτε με προσβάλλει, με ικανοποιεί κιόλας, κανένα πρόβλημα δεν έχω να το αποδεχτώ, αλλά δεν είμαι ακριβώς αυτό". "Είμαι 100% άντρας. Αυτό είναι σίγουρο. Τώρα, πώς ο καθένας το μεταφράζει, οι κομπλεξικοί, που δεν θέλουν να το αποδεχτούν γιατί θέλουν να βάλουν την ταμπέλα έτσι όπως τη θέλουν εκείνοι και θέλουν να προκαθορίσουν και τη συμπεριφορά σου προς τα έξω και την εικόνα που θα έχεις… Εμένα δεν με ενδιαφέρει το κόμπλεξ του καθενός. Δεν θα κάνω το χατίρι σε κανέναν να με καθορίσει όπως εκείνος θέλει. Γιατί δεν είμαι αυτό που θέλουν και δεν μπορούν να με βάλουν σε ένα καλούπι και δεν θέλω να μπω σε ένα καλούπι" συμπλήρωσε. Τα παραθέτω ακριβώς όπως τα είπε γιατί με τον πλάγιο λόγο μπορεί να παραποιήσω κάτι από όλα αυτά που είχε δηλώσει και δεν θα το ήθελα. Τον σέβομαι πάρα πολύ για την παραπάνω τοποθέτησή του, κυρίως γιατί δηλώνοντας τα παραπάνω, ήξερε πως ενοχλούσε με τη στάση του ακόμα και την ίδια τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα με όποιο κόστος.
Τι ανάγκη έχει ένας άνθρωπος που διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του να εκτίθεται τόσο, ενώ νομοτελειακά τη μεγαλύτερη επιτυχία της πορείας του την έχει κατακτήσει; Μα φυσικά να είναι ενεργός πολίτης. Ο Χάρης Ρώμας, πέρα από κάθε τηλεοπτική επιτυχία, πάντα στα αυτιά μου θα είναι μια σχεδόν πατρική φιγούρα για έναν 30άρη. Λέει όσα πρέπει να ακούσει ο άνθρωπος της γενιάς του, αλλά βοηθά νεότερους να ενταχθούν πιο εύκολα στην κοινωνία. Και αυτός ο ρόλος είναι πραγματικά ουσιαστικός στον δημόσιο διάλογο.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
