Δεν είναι πως θέλω να ακουστώ περίεργος αλλά σκεπτόμενος όλες αυτές τις τηλεοπτικές μετακινήσεις της ερχόμενης σεζόν, το μόνο που σκέφτομαι είναι πού θα βγει όλη αυτή η μεταγραφολογία.
Γιατί στην ουσία, όλες οι φετινές μεταγραφές είναι σαν επιστροφή σε μια παλαιότερη σεζόν η οποία -μεταξύ μας τώρα- δεν ήταν και η πιο επιτυχημένη των τελευταίων ετών.
Βασικός πυλώνας του σχεδιασμού των καναλιών τη νέα τηλεοπτική σεζόν είναι μείωση του κόστους των προγραμμάτων, υφιστάμενων αλλά και νέων. Εφόσον ακόμα και τα πιο επιτυχημένα κανάλια της φετινής σεζόν δεν αντικρίζουν τα έσοδα που προσδοκούσαν, οδηγούνται σε λύσεις που αφενός κατεβάζουν το κόστος αφετέρου περιορίζουν και τις όποιες νέες παραγωγές μιας και περιθώρια νέων αποτυχιών δεν υπάρχουν.
Για παράδειγμα, η ανασύνταξη του ΣΚΑΙ και η στροφή του προς την -εσωτερικής παραγωγής- ενημέρωση είναι μια φυγή προς τα μετοπισθεν δεδομένου πως ακόμα και η πιο επιθετική πολιτική επένδυσης στη μυθοπλασία και τη ψυχαγωγία δεν απέδωσε. Η λύση των εξωτερικών παραγωγών μέσω μεγάλων συμφωνιών και όχι ad hoc συνεργασιών ενισχύει τη θεωρεία της περικοπής του κόστους, δεδομένου πως ο Acun Ilicali έχει τον τρόπο να βγάζει σε δικές του εγκαταστάσεις ορισμένες παραγωγές με δεδομένα κόστη.
Την ίδια στιγμή, ο χάρτης των μεταγραφών, λόγου χάρη της Φαίης Σκορδά, μπορεί να δημιουργεί μια νέα βάση πόλων ψυχαγωγίας, προφανώς και εσόδων, ωστόσο για να χαρτογραφηθεί αυτό το νέο τοπίο, θα πρέπει να βγουν όχι ένας, αλλά πολλοί παίκτες του παιχνιδιού εκτός. Ήδη μετράμε απουσίες όπως της καθημερινής παρουσίας της Ελεονώρας Μελέτη, της Ελένης Μενεγάκη που απελευθερώνει και τεράστιο διαφημιστικό αλλά και επενδυτικό budget παραγωγής, ενώ την ίδια στιγμή κανείς δεν γνωρίζει ποιος από όλους όσοι νομίζουν πως έχουν εξασφαλισμένη τηλεοπτική παρουσία την επόμενη σεζόν, τελικά θα την έχουν.
Όπως γράφω εδώ και χρόνια, βέβαια, τα ριάλιτι απλά έδωσαν χώρο στη μυθοπλασία αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Ενδεικτικό είναι πως αν αθροίσουμε τα ποσοστά MasterChef και Survivor βγάζουμε ένα ποσοστό άνω του 30% που κάνουν το είδος του προγράμματος πάλι κυρίαρχο. Και τώρα που η τεράστια επιδότηση από τον ΕΚΟΜΕ περιορίζεται εκ νέου, η μυθοπλασία περιορίζεται ανάλογα μιας και ποιος αποφασίζει να πληρώσει εξ ολοκλήρου μια παραγωγή μυθοπλασίας σε μια αγορά που δεν βγάζει ούτε τα λεφτά της; Και ποια είναι η εύκολη λύση; Η επένδυση σε χαμηλού κόστους προγράμματα ή ριαλιτι ώστε να καλυφθεί "εύκολα" τηλεοπτικός χρόνος με ένα λογικό έσοδο.
Όλα αυτά βέβαια θα ήταν χρήσιμα αν οδηγούσαν κάποια προγράμματα σε πραγματικά υψηλά ποσοστά. Το ερώτημα γίνεται ακόμα πιο σοβαρό όταν κάποιος μπορεί εύκολα να καταλάβει πως το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό είναι το 15-17%, δηλαδή απήχηση σε 2 στους 10 τηλεθεατές που βλέπουν εκείνη τη στιγμή τηλεόραση. Ποιον ενδιαφέρουν πραγματικά όλα αυτά τα προγράμματα; Η απάντηση σε εσάς.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
