Κάθε φορά που ακούω ή διαβάζω ότι ένας καλλιτέχνης – νέος ή καταξιωμένος – παρουσιάζει κάτι φρέσκο και καινοτόμο στη νυχτερινή ζωή μίας πόλης που αν γνωρίζεις τα μυστικά της, τότε ξέρεις και να περνάς μετά τα μεσάνυχτα καλά, σκέφτομαι ότι θα παρακολουθήσω ένα show, του οποίου το καλλιτεχνικό DNA δεν έχει ουσιαστικά ανανεωθεί, απλά προσθέσει μερικές – μικρές στον αριθμό – πινελιές. Στην περίπτωση, όμως, της Τάμτα η ισχυρή – δεν πέφτει εύκολα έξω – διαίσθηση μου είχε αντίθετη άποψη.
Είναι βράδυ Παρασκευής. Κάπου ανάμεσα στις 23:00 με τις 00:00. Περπατάω σε έναν δρόμο από τον οποίο έχω καιρό να διαβώ. Καταλαβαίνω ότι φτάνω στο Smut, το πιο γνωστό queer club της Αθηνάς, από τη μουσική. Κλείνω το GPS, ακολουθώ τον ρυθμό και τον κόσμο που έχει μοιραστεί ανάμεσα σε εκείνους που αφήνουν jackets, overshirts, κάθε λογής πανωφόρια και όσους βρίσκονται στην είσοδο για το απαραίτητο scanning εισιτηρίου. Είμαι εκεί. Σχεδόν εντός. Μου ζητάνε το κινητό – όχι το νούμερο μου για φλερτ, αν και στο SMUT μπορείς να κάνεις και αυτό, αλλά την ίδια τη συσκευή. Η κάμερα καλύπτεται με ειδικό sticker – η βιντεοσκόπηση μέρους του show απαγορεύεται και περιέργως – όλοι υποτάσσονται – σε αυτόν τον πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα κανόνα. Είμαι μέσα.
Διαβάστε παρακάτω στο MadameFigaro
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
