Είναι δύσκολο να πρέπει να γράψεις την άποψή σου μια τέτοια μέρα για την καθημερινότητά μας. Αφενός γιατί η πραγματικότητα δεν σου επιτρέπει να έχεις άποψη. Έτσι είναι, αυτό ακριβώς που βλέπεις, πόλεμος. Αφετέρου γιατί δεν χωράει άποψη, αν δεν έχεις να προτείνεις λύση.
Οι νεαρότεροι των social media, οι 20άρηδες της εποχής, δεν θυμούνται τις μέρες που βλέπαμε να βομβαρδίζονται τα Βαλκάνια, γι' αυτό και δεν μπορούν να διαχειριστούν αυτό που βλέπουν. Η νέα γενιά, αυτοί που γεννήθηκαν γύρω στο 2000, δεν είχαν αυτή τη δύσκολη εικόνα στη μνήμη τους. Όμως εμείς, οι late 80s τα θυμόμασταν καλά. Και ξέρουμε τι σημαίνει να βάλλεται η αυλή σου...
Ένας πόλεμος όμως στον σύγχρονο κόσμο και την εποχή των social media σε καταπίνει. Ακόμα και εσένα που βρίσκεσαι αποστασιοποιημένος σε ένα νησί, μακριά ακόμα και από την τρέλα των αστικών κέντρων. Ποτέ ξανά στη σύγχρονη Ευρώπη δεν είχαμε πόλεμο live στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και πώς μπορείς να διαχειριστείς ότι εκεί που πριν κάποια χρόνια θα σε ξεναγούσε ο Ευτύχης Μπλέτσας, ξερωγω, βλέπεις να γίνονται βομβαρδισμοί και να κάνουν απόβαση κομάντο;
Ο κόσμος σοκάρεται γιατί βλέπει LIVE τον πόνο. Και η εικόνα, ο καταιγισμός τόσης συγκλονιστικής πληροφορίας, σταματά τα πάντα. Δεν χρειάζονται ούτε απόψεις, ούτε σχόλια, ούτε αναρτήσεις για likes και engagement.
Χρειάζεται σεβασμός στον πόνο του άλλου, ανησυχία για το αύριο, υπόκλιση στην αξία της ίδιας της ζωής. Και μια συγγνώμη, στα παιδιά που δεν μπορούν να κοιμούνται ήσυχα το βράδυ. Ακόμα και αυτά που έκαναν τον σταυρό τους, ανήκοντας στον "σύγχρονο κόσμο".
Άλλωστε, τι άλλο να πεις βλέποντας αυτό;
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
