Για μένα η δίψα για ζωή πάνω σε ένα οποιουδήποτε είδους σανίδι αφορά ανθρώπους χωρίς όριο ηλικίας, που με σκέρτσο, νάζι και χαμόγελο υποδέχονται ξανά και ξανά γενιές θεατών.
Κάθε λέξη, πριν βγει από το στόμα της, έχει βρει τη θέση της στην κλίμακα μουσικής. Οι κινήσεις των χεριών της είναι καθάριες, πότε δυναμικές και πότε ήρεμες, άλλοτε μοιάζουν με λυγμούς κι άλλοτε σαν σήμα από χαρμόσυνο μαντάτο. Σε πείσμα όσων επέμειναν ότι ταξίδεψε στο εξωτερικό για να μάθει την τέχνη της κίνησης, όταν η ώρα ήρθε, η ίδια απάντησε σχεδόν κυνικά ότι οι χαρακτηριστικές κινήσεις των χεριών της είναι «η προίκα της από τα μπουλούκια της Μ. Λωράνς, που συμμετείχε στα 17 της χρόνια» (όπου μπουλούκια, θίασοι της εποχής που όργωναν την Ελλάδα από άκρη σε άκρη με παραστάσεις). Όσο οξύμωρο ή παράδοξο κι αν ακουστεί η κίνηση της Μαρινέλλας έχει συναίσθημα! Είναι χέρια που ντύνουν κάθε στίχο που μας συστήνεται με τη φωνή της.
Αν, λοιπόν, έχεις την τύχη να δεις τη Μαρινέλλα από κοντά, έσω έτοιμος να φιλτράρεις κάθε σπιθαμή του κορμιού και της φωνής της. Έσω έτοιμος να έρθεις αντιμέτωπος με μια πραγματική ιστορία, διόλου παραμυθένια, και γεμάτη εμπειρία. Καμία αμφισβήτηση δεν επιδέχονται οι παραστάσεις της, όπως ακριβώς συνέβη και στην τελευταία της «Στο καθρέφτη του Παλλάς» παρέα με τον μοναδικό, Τάκη Ζαχαράτο. Τις φανφάρες, τα πλουμιστά και άδεια να φοβάσαι. Κάπου εκεί χάνεται το νόημα της απλότητας, της έκπληξης, του θαυμασμού.
Ξέρει να ερμηνεύει όσα νιώθεις. Δεν μονοπώλησε το ενδιαφέρον του κοινού της με έρωτες και παρατράγουδα. Είναι από εκείνες τις δυναμικές υπάρξεις που «τόλμησαν όσα δεν τόλμησε κανείς» κι έκανε πράξη λόγια που δεν είναι «ζωγραφισμένα στο χαρτί». Έγινε μέρος και μέλος αυτού που σήμερα αποκαλούμε «παλιό, καλό, ελληνικό κινηματογράφο». Οι Χρονοπούλου, Καραγιάννη, Κωνσταντάρας, Βλαχοπούλου μοιράστηκαν μαζί της ιστορικές κινηματογραφικές σκηνές, ενώ Γκάτσος, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Χατζιδάκις, Πλέσσας, Λοϊζος είναι μόνο ορισμένοι από τους δεκάδες που την εμπιστεύτηκαν τραγουδιστικά.
Από την Κυρία Μαρινέλλα μην περιμένεις υπερφύαλες δηλώσεις, περιττές εμφανίσεις και δημόσιες σχέσεις για να γεμίσει το θέατρο. Της αρέσει το καλό φαγητό και μια παρέα. Δεν ήταν ποτέ από τους καλλιτέχνες που άγουν και φέρονται από δέκα παραπάνω αυλικούς, που δουλεύουν λίγο και ορίζουν την καριέρα τους με καλές mediaκες σχέσεις. Για εκείνη οι αγάπες φαίνονται στη διάρκεια των σχέσεων και αυτές προσπάθησε, έχτισε και κέρδισε αυτά τα 60 ολόκληρα χρόνια πορείας στο ελληνικό πεντάγραμμο.
Σήμερα, στα 79 της χρόνια, η μεγάλη Κυρία του ελληνικού τραγουδιού έγινε για μένα πάνω στη σκηνή του Παλλάς η ζωντανή απόδειξη του εμπνευσμένου σεβασμού και της επιβλητικότητας. Μια παρουσία καθηλωτική με την απλότητα της και το μεγάλο -ειλικρινώς- καρφιτσωμένο χαμόγελο στα χείλη. Εκτόπισμα. Μπριο και σκέρτσο. Φωνή. Όλα αλληλένδετα φιλοξενούνται -ακόμα!- στο κορμί και στην ψυχή της Κυριακής Παπαδοπούλου.
Την αλήθεια μου; Ένιωσα «μικρή», κοιτάζοντάς τη να χορεύει με τσαχπινιά και ενέργεια εφήβου το «Σήμερα», και το «Κρίμα το μπόι σου». Ή όταν άνοιξε το στόμα της και αβίαστα ερμήνευσε το «Καμιά φορά», το «Πρόβα νυφικού», το «Πρώτη μου φορά». Ένιωσα ευλογημένη που είχα την ευκαιρία να υποκλιθώ μπροστά σε μια πραγματική καλλιτέχνιδα.
Ηθικό δίδαγμα ένα και το αυτό: «Όλα πρέπει να γίνονται όσο πιο απλά είναι δυνατόν, αλλά όχι απλούστερα». (Αλβέρτος Αϊνστάιν)
Au Revoir!
Η Μαρία Χάλαρη στα social media:
https://www.facebook.com/maria.chalari.5
https://www.instagram.com/misschalari/
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
