Σε μια συνέντευξη την οποία μονοπώλησε η ανακοίνωση του τέλος της σχέσης της με τον Νεκτάριο Γαλίτη, η γνωστή παρουσιάστρια μίλησε για τη ζωή της σήμερα και όσες αλλαγές έχουν συμβεί στην καθημερινότητά της, τα τελευταία χρόνια.
Οι άδικες «ταμπέλες» που της έχουν αποδοθεί:
«Το πιο αστείο και το πιο άδικο που έχουν πει για μένα είναι πως είμαι λίγο ξινή. Να σου πω πού μπερδεύονται όλοι; Όταν έχω τις μαύρες μου, που τις έχω συχνά, είμαι με το κεφάλι κατεβασμένο και δεν πολυμιλάω. Είτε γιατί ντρέπομαι, είτε γιατί δεν έχω κέφια, είτε γιατί νομίζω πως είσαι απασχολημένος και δεν θέλω να σε ενοχλήσω. Είτε γιατί το μυαλό μου είναι αλλού. Αυτό τα τελευταία χρόνια μου συμβαίνει συχνά και ο κόσμος το έχει παρεξηγήσει λίγο».
Η επιστροφή στο «Ξαναδέστε τους» & οι «χοντράδες» on air:
«Προσέχω τι λέω, ειδικά για τις γυναίκες. Θέλω να είμαι πολύ προσεκτική. Τους άντρες του έχω κάνει πάρα πολλές φορές με τα κρεμμυδάκια. Με τις γυναίκες θέλω να είμαι πιο γλυκιά. Είναι το ύφος μου μερικές φορές... Μου το έλεγε και η μάνα μου, πως έχω ένα ύφος που μπορεί να το παρεξηγούν. Μου έλεγε να το αλλάξω. Το παλεύω».
Η αναφορά στην απώλεια της μαμάς της:
«Δεν συνηθίζεται η απώλεια. Ειδικά της μαμάς δεν συνηθίζεται ποτέ. Εμένα, Θεός σχωρέστην, μου έκανε μεγάλο κακό που έφυγε στη ζωή μου που έφυγε έτσι όπως έφυγε. Και όλα τα χρόνια που ζούσαμε μαζί με έκανε άλλο άνθρωπο. Με έκανε πολύ κλειστή, πολύ μελαγχολική. Ήρθε και έκατσε σαν πέτρα αυτή η απώλεια. Ακόμα το παλεύω. Είναι πολλές φορές μες στη μέρα που μου λείπει πολύ. Γιατί είχαμε και μια πολύ περίεργη σχέση με τη μάνα μου. Ήμασταν συνέχεια στην κόντρα, αλλά πολύ αγαπημένες. Ήταν το στήριγμά μου, ο σάκος του μποξ μου, ήταν όλα. [...] Της μιλούσα και για τα προσωπικά μου. Ήταν πολύ αυστηρή σε αυτά τα θέματα. Ήταν δίκαιη η μαμά μου και νομίζω πως έχω πάρει κι εγώ τη δικαιοσύνη της. Ήταν πολύ τίμια, ό,τι ήταν μου το έλεγε, εκεί που ήμουν σωστή, εκεί που δεν ήμουν».
Η σχέση με τη μητέρα της την άφησε πίσω στην προσωπική της ζωή;
«Με ένα τρόπο πιστεύω, έτσι όπως σκέφτομαι τη ζωή προς τα πίσω, νομίζω ότι αυτή η 8ετία της ασθένειας και του θανάτου της μαζί, ήταν 8 χαμένα χρόνια, χαμένα συναισθηματικά, χαμένα στο κομμάτι το προσωπικό. Επειδή εκεί έδωσα τα πάντα, έχασα κάποια άλλα. [...] Δεν άργησα να μεγαλώσω μέσω αυτού. Νομίζω ότι ωρίμασα όπως ωριμάζουν όλοι οι άνθρωποι. [...] Όταν ξαφνικά μένεις μόνος σου, νομίζω ότι είναι πάρα πολύ φυσιολογικό να θες έναν άνθρωπο. Όταν φεύγει ένα στήριγμα από δίπλα σου, η μητέρα σου, να θες ρε παιδί μου έναν άνθρωπο να στηριχτείς, έναν άνθρωπο που να είναι δίπλα σου. Αυτή την ανάγκη την ένιωθα και όσο η μαμά μου ζούσε, που περνάγαμε όλη αυτή την κατάσταση. Είχα ανάγκη από ανθρώπους γύρω μου, όχι μόνο από ένα σύντροφο, είχα ανάγκη και από καλούς φίλους. Τους έψαχνα, τους αναζητούσα. [...] Είμαι κλειστή ακόμα και αυτό παρεξηγείται».
Πόσο την επηρεάζει η γνώμη των άλλων;
«Με ενδιαφέρει. Στεναχωριέμαι αν ακούσω κάτι κακό. Δηλαδή μπορεί να είμαστε κάπου και να με κοιτάξεις λίγο περίεργα. Αυτό θα το κουβαλάω όλη μέρα. Θα αναρωτιέμαι τι έκανα, τι έχει αυτός μαζί μου».
Η άποψή της για τον γάμο:
«Έχω πει ότι δεν καίγομαι να μπω σε μια εκκλησία που θα φοράω ένα νυφικό- τούρτα κλπ. Ο γάμος είναι βασικό στοιχείο με την έννοια της συντροφικότητας. [...] Με ενδιαφέρει, αλλά να υπάρχουν κάποιες άλλες προϋποθέσεις. Να έχω εμπιστοσύνη στον άνθρωπο που είναι δίπλα μου, να πιστεύω πως θα είναι σύντροφός μου για πάντα. Γιατί εγώ το έχω λίγο ρομαντικό στο μυαλό μου, όπως ήταν οι γονείς μας για 25 χρόνια μαζί»
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
