Ο Solmeister παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη στο "The 2Night Show" και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, με τον ταλαντούχο μουσικό παραγωγό, στιχουργό, συγγραφέα και ερμηνευτή να μιλά τόσο για την περίοδο που φλέρταρε με την κατάθλιψη και τη συνεργασία του με τη Marseaux όσο και για τον λόγο που θέλει να έχει προσωπική επαφή με τους καλλιτέχνες, που δίνει τα τραγούδια του αλλά και για τον στίχο που έγραψε στο "Ζάρι" της Μαρίνας Σάττι.
"Έχω κάνει χρόνια ψυχοθεραπεία και πρότεινα και στη Marseaux να κάνει. Η κατάθλιψη Είναι ευαίσθητο ζήτημα, είναι μια φυλακή στην οποία μπορείς να βάλεις τον εαυτό σου αν πιστεύεις ότι γράφεις στα χειρότερά σου -που το έχω πάθει για πολλά χρόνια- είναι μια παγίδα που τη στήνεις για εσένα. Προσπαθώ πλέον να μην ορμώμαι από εκεί, αλλά στα χειρότερά μου, η μουσική ήταν εκεί όπως κανένας άλλος" ανέφερε αρχικά ο Solmeister.
Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια, σημείωσε ότι "Ήμουν το παιδί στο σχολείο που καθόταν μόνο του και έγραφε τα πρώτα ου τραγούδια. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είχα ως αμυντικό μηχανισμό το χιούμορ. Είχα πάντα ένα δρόμο που βάδιζα μόνος μου. Αυτό με έσπρωξε προς την τέχνη. Η πρώτη επανάσταση του 'δε θα σπουδάσω κάτι που δε θέλω' ήρθε στα 18, λίγο πριν τις εξετάσεις. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σαν social media manager στην ομάδα μπάσκετ του Ρεθυμνού. Σε κάποια φάση σταμάτησα και σκέφτηκα ότι αν θέλω να ζήσω από τη μουσική, πρέπει να πω 'τώρα ή ποτέ' και να βάλω στον εαυτό μου το μαχαίρι στο λαιμό και να πω ότι θα βγάλω τα προς το ζην από τη μουσική αλλιώς θα μείνει ένα χόμπι. Από τους γονείς μου έχω να πάρω χρήματα από τα 21, που τελείωσα το πανεπιστήμιο στο Σάσσεξ κριτικός κινηματογράφου".
Μεταξύ άλλων, ο Solmeister υπογράμμισε πως "Τη Marseaux τη γνώρισα λίγο αφότου είχα αρχίσει να τρέχω του μουσικό κομμάτι επαγγελματικά. Είχα ήδη κάνει την μικρή underground επιτυχία μου και μετά ήρθε η Marseaux στη ζωή μου. Είναι η μοναδική καλλιτέχνιδα για την οποία γράφω τη ζωή της. Έχω γράψει και για την Μαρίνα Σάττι και για την Evangelia. Τραγούδια γράφω γενικά. Αν θες όμως ένα τραγούδι από εμένα, θέλω να σε γνωρίσω, να γράψω κάτι που να είναι 'εσύ'. Στο 'Ζάρι' έγραψα ένα ωραίο σημείο, όπως το ένιωθα εγώ με βάση του τι λέει το κομμάτι. Στη Marseaux πάω με βάση του τι λέει η ζωή... Η Marseaux έγινε μούσα μου από τη στιγμή που μου είπε πως έχω το ελεύθερο να πω την αλήθεια της. Είναι καρμική αυτή η σχέση, μεγάλο πράγμα. Συγκατοικούμε, είναι τρομερό κορίτσι αλλά είναι λίγο ακατάστατη, μου αφήνει τα βαράκια της στη μέση του σαλονιού. Κόντεψα να σκοτωθώ τις προάλλες".
"Στο "Ζάρι" έγραψα το κομμάτι που λέει "Μόνη κι αν μένω, πάντα σε περιμένω...". Είναι εκεί που αλλάζει λίγο το τραγούδι. Όλοι οι φανς μου, που είναι λίγο πιο εξοικειωμένη με τον τρόπο γραφής μου, μου είπαν ότι ήξεραν κατευθείαν ποιο σημείο ήταν δικό μου. Εκτός από τη μάνα μου. Όταν της είπα πιο μέρος έγραψα, μου είπε ότι δεν της άρεσε Όλο το τραγούδι όμως είναι ωραίο. Κάνει μια αντίθεση και δίνει μια ανάσα, για αυτό νομίζω ότι έμεινε μ[περισσότερο, το μέρος του τραγουδιού που έγραψα" ανέφερε σχετικά με το τραγούδι της Μαρίνας Σάττι, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision 2024.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
