Αυτό είναι το μήνυμα της Άννας:
«Την Παρασκευή το βράδυ, έζησα μια από τις πιο περίεργες νύχτες της ζωής μου, την πιο άσχημη, την πιο τραγική. Μέσα σε δευτερόλεπτα, η μεγάλη μου χαρά και λαχτάρα να βγω έπειτα από 4 χρόνια περίπου να τραγουδήσω μπροστά στους συμπατριώτες μου μετατράπηκε σε ένα αναπάντεχο δράμα.
Φτάσαμε παρέα στα παρασκήνια, γύρω στις εννέα και μισή/δέκα παρά, και περπατούσε δίνοντάς μου τις γνωστές ευχές για την τελευταία μου συναυλία. Τελικά, ήταν η τελευταία του συναυλία.
Πρώτα, το σοκ που είδα το συνεργάτη μου στη σκηνή του ατυχήματος να αιμορραγεί ακίνητος, παράλληλα η πίεση που ένιωθα μέσα μου για μια ευθύνη που είχα, να ολοκληρώσω τη συναυλία.
Ο Γκρεγκ Λαντάνι που γνώρισα ενάμιση χρόνο πριν, έγινε ο παραγωγός του τελευταίου δίσκου που έκανα, έγινε ο μάνατζέρ μου και πάνω απ' όλα έγινε ένας καλός και αληθινός φίλος που μόνο αγάπη είχε μέσα του για μένα, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους συνεργάτες μου που κι αυτοί με τη σειρά τους τον αγάπησαν και τον εμπιστεύτηκαν. Έκανε ένα διάλειμμα μέχρι που γνωριστήκαμε, και θυμάμαι πως μ' ευχαριστούσε συχνά που του έδωσα ξανά την έμπνευση να κάνει μουσική, που τόσο αγαπάει. Έχασε τη ζωή του σε μια στιγμή που ήταν χαρούμενος και έτοιμος να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρα που έκανε για μένα.
Θεωρώ σημαντικό να πω πως η οικογένειά του αποφάσισε να γίνει δωρητής των οργάνων του κι έτσι ο Γκρεγκ φεύγει αφήνοντας κάτι όμορφο πίσω του, που μπορεί να βοηθήσει άλλους ανθρώπους να σώσουν τη ζωή τους. Εμένα μου άφησε την αγάπη του, τη φιλία του και την αφοσίωσή του και τις πιο όμορφες αναμνήσεις από τις ώρες που δουλεύαμε παρέα, κυρίως στο στούντιο.
Το μόνο που εύχομαι είναι να είναι κάπου καλύτερα, τουλάχιστον, από αυτό τον κόσμο που ζούμε εμείς που μένουμε πίσω».