4 Ιουλίου 2004. Στο Estádio da Luz της Λισαβόνας γράφεται το μεγαλύτερο έπος στην ιστορία του ποδοσφαίρου της χώρας μας και ενδεχομένως στην πορεία του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα. Η εθνική ομάδα επικρατεί με 1-0 των διοργανωτών Πορτογάλων, κερδίζοντάς τους για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο τουρνουά, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου.
4 από τους πρωταγωνιστές, οι ποδοσφαιριστές -τότε- της ομάδας Στέλιος Γιαννακόπουλος, Κώστας Κατσουράνης, Άγγελος Χαριστέας και ο φυσικοθεραπευτής Αντώνης Σκανδάλης καταθέτουν τις αναμνήσεις τους στο Esquire, εξηγώντας πώς ακριβώς φτάσαμε μέχρι την κορυφή.
Στέλιος Γιαννακόπουλος: Η πίστη, το σημαντικότερο όπλο
Πρέπει να ήμασταν περισσότερες από 20 ημέρες στο Μπαντ Ραγκάτς της Ελβετίας για προετοιμασία. Εκεί μπήκαν οι αγωνιστικές βάσεις για την μετέπειτα εικόνα αλλά κυρίως για τη δημιουργία των συναισθηματικών δεσμών που έχουμε ακόμη όλα τα παιδιά μέχρι και σήμερα. Χτίσαμε ιδιαίτερες σχέσεις, οι οποίες έβγαιναν και στο γήπεδο. Πριν από το πρώτο παιχνίδι υπήρχε τρομερή ανυπομονησία και εξίσου μεγάλος άγχος. Ίσως και αδικαιολόγητο, γιατί αρκετοί από εμάς είχαμε στο μυαλό μας τις άσχημες εντυπώσεις που είχαν δημιουργηθεί για την εθνική Ελλάδος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Θέλαμε λοιπόν να εμφανιστούμε αξιοπρεπείς, να μπορέσουμε να σκοράρουμε και παίζοντας, να δούμε πού τελικά βρισκόμαστε. Το γεγονός ότι γνωρίζαμε ποιοι είμαστε και ότι διαθέτουμε ένα αρκετά καλό επίπεδο, μας γέμιζε περισσότερη πίεση. Εννοώ ότι ενώ ο καθένας από τους παίκτες είχε πράγματα να επιδείξει στην πορεία του, σαν ομάδα δεν είχαμε πετύχει κάτι άξιο θαυμασμού. Η ιστορία κατά τη γνώμη μου άλλαξε τη στιγμή που σκόραρε, στην πρεμιέρα, ο Γιώργος Καραγκούνης. Έστω και για λίγο διακρίναμε όλοι μας το φόβο στο βλέμμα των αντιπάλων. Καταλάβαμε ότι, ήδη, τους είχαμε πάρει τον αέρα και αποκτήσαμε αυτοπεποίθηση.
Δες περισσότερα στο esquire.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
