Τα παιδιά, σαν άνθρωποι, έστω και μικροί, διεκδικούν καθημερινά. Αυτή είναι στη φύση τους. Κι εμείς ως γονείς δίνουμε. Δίνουμε συναίσθημα και ύλη για να κερδίσουμε την αγάπη τους. Με κάποιο τρόπο προσπαθούμε να τα «γοητεύσουμε» προσφέροντάς τους.
Σιγά σιγά δεν χαλάμε χατίρια, αγοράζουμε παιχνίδια, αρχίζουμε να τα υπηρετούμε καθώς έχουμε μπερδέψει το «βοηθάω το παιδί μου» με το «γίνομαι υπηρέτης του». Ξεχνάμε πως τα παιδιά στα 5 τους χρόνια έχουν χτίσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, ξέρουν πολύ καλά τι τους γίνεται, πού περνάει το δικό τους και πού όχι. Και συνεχίζουν να διεκδικούν, γιατί αυτή είναι η «δουλειά» τους, να επεκταθούν, κι εμείς συνεχίζουμε να λέμε «ναι» χωρίς όρια και φραγμούς.
«Σου δίνω ό,τι ζητήσεις, αρκεί να μου το ανταποδώσεις με την αγάπη και την αφοσίωση που έλειψε από τη δική μου ζωή» γράφει ο γάλλος παιδίατρος Άλντο Ναουρί.
Δες περισσότερα στο themamagers.gr