Η Έφη Θώδη, λέει, ακούει το Θεό χρόνια τώρα (απλά δεν την είχαν συστήσει και δεν είχε καταλάβει ότι ήταν ο Θεός αυτός που της μιλούσε). Επίσης, χάρη σε αυτήν την επικοινωνία με το Θεό μπορούμε να ηρεμήσουμε: η οικονομική κρίση δεν θα επηρεάσει την Ελλάδα (η Ελλάδα είναι η χώρα που ζει ο Θεός άλλωστε). Αν θέλετε επιχειρήματα, το απολύτως ακαταμάχητο της Έφης τα συνοψίζει όλα: είναι η μόνη χώρα που έχει παντού εκκλησίες. Αλλά δεν είναι αυτά τα πιο τρομακτικά που είπε. Έφτασε στο σημείο να λέει ότι διαθέτει θεραπευτικές ικανότητες, μπορεί να θεραπεύσει τον καρκίνο κι άλλα τέτοια γραφικά.
Το χαμόγελο, βέβαια -αυτό που έχεις όταν βλέπεις κάτι γραφικό και γελοίο- έσβησε πολύ γρήγορα. Δεν ήταν αστείο. Δεν ήταν καν γραφικό. Ήταν σοκαριστικό το θέαμα. Αυτό που σκέφτηκα αμέσως ήταν "γιατί δεν επεμβαίνει κανένας". Δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να επέμβει και τι θα μπορούσε να κάνει, αλλά αυτό που έβλεπα ήταν πέρα από τα όρια της λογικής - κάτι έπρεπε να γίνει, κάποιος έπρεπε να τη σταματήσει. Δεν συνέβη τίποτα, δεν επενέβη κανείς, και η κυρία συνέχισε να μιλάει και να υποστηρίζει ότι θεραπεύει ανίατες ασθένειες. Το σόου του παραλόγου έκλεισε με το «Θα 'Ναι Σα Να Μπαίνει Η Άνοιξη» του Ανδρέα Μικρούτσικου.
Δες επιτέλους γιατί κάνουμε έτσι.