Ο μονόλογός του όμως εξέπληξε ακόμα κι εμένα που ήδη περίμενα τα χειρότερα. Τα 'πε όλα. Ότι έφταιγε, ότι έπρεπε να έχει ζητήσει γονατιστός συγνώμη, ότι δεν υπάρχει καλοκαίρι χωρίς τη Δήμητρα, ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς τη Δήμητρα, ότι, ότι, ότι...
Προσπάθησα να συμπάσχω σαν φίλη, αλλά δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Προσπάθησα να τον νιώσω ως άνθρωπος που στη ζωή του έχει χωρίσει και πονέσει, αλλά δεν έχει τύχει να κάτσω μπροστά από ζωγραφισμένες φυλλωσιές και να βγάζω τα σώψυχά μου σε μια κάμερα που να έρχεται τόσο κοντά μου, ώστε να δείχνει χάλια την οδοντοστοιχία μου. Ούτε εκεί ταυτίστηκα.
Προσπάθησα να εκτιμήσω την τηλεοπτική ρεαλιστική αξία ενός δημοσίου προσώπου που δεν αφήνει τίποτα για τον ψυχαναλυτή του. Αλλά ρε γαμώτο, δεν με ένοιαζε. Κι αν με ένοιαξε λίγο, το μετάνιωσα πικρά, όταν άκουσα τα ίδια πράγματα τρεις και τέσσερις φορές, σαν βίντεο αυτοβοήθειας.
Η ώρα πέρασε. Και ξαναβρέθηκα σε μια τηλεόραση του γραφείου την ώρα που έπαιζε η Λαμπίρη. Ή μάλλον όχι η Λαμπίρη. Έπαιζε στη μισή οθόνη ο Ανδρέας με τον πόνο του και στην άλλη μισή η Δήμητρα που του έκλεψε το καλοκαίρι του. Αντιμέτωπη με ένα βίντεο του εν διαστάσει συζύγου της να λέει στον καμεραμάν του τα προσωπικά της. Και αντιμέτωπη με έναν καμεραμάν, που προφανώς είχε προσωπικά μαζί της, αφού στην προσπάθειά του να κλέψει το πολύτιμο δάκρυ της, έκλεβε την ελπίδα της να περάσει στη ζούλα το ερεθισμένο δέρμα της, το καλυμμένο κάτω από τόνους μέικαπ. Άσε, που το δάκρυ δεν ήρθε ποτέ.
Ο μουσικός επιμελητής πρέπει να είναι ακόμα με υπογλώσσια. Δεν άφησε τραγούδι για τραγούδι του έντεχνου ελληνικού ρεπερτορίου, από αυτά που ακούς μια αυγουστιάτικη νύχτα με φωτιά και κιθάρες σε μια παραλία. Αν σου αρέσουν αυτά. Ή οι φωτιές και οι κιθάρες. Ή οι νύχτες σε παραλία. Της Δήμητρας δεν της αρέσουν μάλλον πολύ. Ίσως κανένας Πάριος ή Ρέμος την επόμενη φορά, να την κατεβάσουν την αλμυρή σταγονίτσα. Πρωταγωνιστές ήταν τα ρουθούνια της που ανοιγόκλειναν, άλλοτε από συγκίνηση κι άλλοτε από δυσφορία. Αυτά τα έριξε μάλλον ο Ανδρέας με την εξομολόγησή του. Μπορεί ήδη να τα έχουν ξαναβρεί ο Ανδρέας και τα ρουθούνια της Δήμητρας.
Όταν -μετά από υπερβολικά πολλή ώρα- το βίντεο σώπασε, το ίδιο έκανε και η παρουσιάστρια και το πάνελ της σκουπίζοντας (αόρατα) δάκρυα, περιμένοντας την απάντηση, το ξέσπασμα της Δήμητρας- που-πήρε-το-καλοκαίρι. Η Δήμητρα, ακόμα και μετά από πιέσεις απάνθρωπες, όπως αυτή της Νανάς Καραγιάννη που της διευκρίνισε πως η ίδια στη θέση της θα είχε πετάξει τα μικρόφωνα και θα είχε φύγει, δεν αντέδρασε. Όχι όπως περίμεναν τα smoky μάτια της Χριστίνας Λαμπίρη. Είπε απλά πως ό,τι έχει να πει στον Ανδρέα-χωρίς-το-καλοκαίρι, θα του το πει δια ζώσης. Έφυγα από την τηλεόραση γρήγορα, τρομοκρατημένη πως θα το μετανιώσει και θα του τα πει κι αυτή στην κάμερα. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν τελικά του τα είπε. Την ευχαριστώ πάντως που μου έδωσε, έστω κι αυτά τα πολύτιμα λεπτά σιωπής, για να τραπώ σε άτακτη υποχώρηση. Δήμητρα, μου έδωσες πίσω το δικό μου καλοκαίρι.
Για το ίδιο θέμα, ο Στάθης Παπούλιας λέει: Ο άνθρωπος έχει ξεφύγει τελείως, βρίσκεται σε άλλο γαλαξία.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
