Μιας και το 2013 μας άφησε χρόνους και πόνους -σίγουρα όχι μπόνους- σκέφτηκα να καλωσορίσω μαζί σας το 2014 με κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις «διπλανών» σχολίων που μέχρι το 2014 έχω ζήσει - και θυμάμαι ακόμα. Και, μιας και σίγουρα διαθέτετε κι εσείς τουλάχιστον μία αντίστοιχη, περιμένω να κάνετε κι εσείς το ίδιο ως φόρο τιμής -ή μάλλον, ατιμίας- στον χρόνο που έρχεται.
Καμένα πράσινα μαλλιά
Μετρό. Απόγευμα προς βράδυ. Μία γυναίκα με κοντά ξανθά μαλλιά και αχνές -αλλά υπαρκτές- ροζ ανταύγειες συνομιλεί με μία άλλη με μακριά μαύρα και πιθανότατα λιγδωμένα μαλλιά-βραδινός σκούφος-δεν πρόλαβα να λουστώ.
Η συζήτηση έχει ως εξής:
Κοντά ξανθά μαλλιά με ροζ ανταύγειες: Τελικά τι λες για το πράσινο;
Μακριά μαύρα μαλλιά με σκούφο: Όχι, ρε συ. Μην το κάνεις, θα είσαι σαν τον Τζόκερ (Σινεφίλ η σκουφάτη)
Κοντά ξανθά μαλλιά με ροζ ανταύγειες: Και τι λες να κάνω; Θέλω πράσινο (Μία συνδρομή στους Atenistas)
Μακριά μαύρα μαλλιά με σκούφο: Βάψ' τα πρώτα όλα κόκκινα και μετά κάνε ανταύγειες πράσινες (Με αγαπημένη ταινία το Τζουράσικ Παρκ, η Ανάφλεξη, η σκουφάτη)
Μακριά μαύρα μαλλιά με σκούφο: Έτσι, θα είναι πιο φωτεινό το χρώμα (Σήμερα, τα Φώτα)
Φωνή μετρό - όχι τόσο φαντεζί χρώματος μαλλιών, ελπίζω: Επόμενη Στάση, «Νέος Κόσμος» (Προφανώς και ήταν κι αυτή στο κόλπο και εννοούσε των κόσμο των Ζουλού)
Με τον γιο σου, μωρή;
Επίδαυρος. «Οιδίπους Τύραννος». Το κοινό αποσβολωμένο παρακολουθεί την εξέλιξη της -όχι και τόσο γνωστής!!!- ιστορίας. Μία κυρία γεματούλα προς το αδύνατο, με μακριά γκρι μίντι στενή φούστα, με έντονες αντιρρήσεις απέναντι στο νούμερο που επέλεξε η «κυρία της» (μαύρο τοπάκι και χρυσή τσάντα) μιλά με τον γεροδεμένο, νυσταγμένο, άντρα της - με μία επιφύλαξη ο τίτλος, γιατί μάλλον αν όντως ήταν, θα είχε ήδη κοιμηθεί.
Η συζήτηση έχει ως εξής:
Παχουλοκομψή με χρυσή τσάντα: Α, την άτιμη! Να δεις που τελικά αυτή θα είναι η μάνα του (Το μάννα εμείς τι φταίμε να το φάμε στο κεφάλι;)
Νυσταγμένος ταλαίπωρος: Ποια καλέ;
Παχουλοκομψή με χρυσή τσάντα: Αυτή, αυτή η ψηλή (Και πού να τη δεις με τακούνι)
Νυσταγμένος ταλαίπωρος: Η Λουταιμνείστρα; (Όχι, η Λουκρητία Βοργία)
Παχουλοκομψή με χρυσή τσάντα: Δεν σε ξαναπαίρνω μαζί μου (Στη μόρφωσή της, το λέει;)
Με δακρυγονική συναίνεση
Ερμού. Ιούλιος. Σε μία από τις πολλές πορείες ή αλλιώς σε μία από τις λίγες τόσο δημοφιλείς. Τα ΜΑΤ έχουν περικυκλώσει τα γύρω στενά. Δακρυγόνα πετάγονται με τέτοια συχνότητα, που αν τα βεγγαλικά που πέφτουν την Ανάσταση μιλούσαν, θα ακούγαμε την γκρίνια τους μέχρι το άλλο Πάσχα. Μια κυρία γύρω στα 60, λαχανιασμένη, με το χέρι να προστατεύει με τρελή αποτυχία τα μάτια της βρίσκεται ακριβώς πίσω μας. Κρατά σφιχτά το χέρι ενός ψηλού, με ήρεμη όψη και γαλήνια ματιά -μα καλά, πόσο καλή είναι η μάσκα οξυγόνου του;- συνομηλίκου της.
Η συζήτηση έχει ως εξής:
Κυρία με τρεμάμενη φωνή: Γιώργο, δεν αντέχω άλλο!
Κύριος με γλυκιά, χαλαρή φωνή: Μα, γλυκιά μου, τα δακρυγόνα τα πληρώνεις, απόλαυσέ τα!
(Ουδέν σχόλιον. Ή μάλλον ένα και μοναδικό: Εσένα που το είπες αυτό μέσα σε εκείνον τον πανικό, σε αγαπώ)
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Καζαμίας 2014: «Θα είναι μια φανταστική χρονιά» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Η Ελένη Στις Μαλδίβες, Η Ελεονώρα Με Μικρότερο... «...Και ο Τραβόλτα χορεύει δημοτικούς χορούς!» από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
Το 2013 Σε Ένα Μίνι Απολογισμό: «Τηλεοπτικά κι άλλα, από μια χρονιά που -επιτέλους;- φεύγει» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Να Ανοίγουν Ή Όχι Τα Μαγαζιά Όλες Τις Κυριακές Του Χρόνου;:«Γιατί να είναι η πιο καταθλιπτική μέρα της βδομάδας;» από τον Δημήτρη Τσακούμη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
