Ίσως φταίει που τώρα πια, αν δεν έχεις και εκατό διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς δεν έχεις πρόσωπο να δουλέψεις πίσω από την μπάρα. Ίσως από την άλλη, να φταίει το γεγονός ότι ο μπάρμαν από ψυχολόγος του εκάστοτε στεναχωρημένου-καμένου από τη μοίρα-ερωτοχτυπημένου- παρατημένου έχει αναβαθμιστεί σε ψυχίατρο που διαθέτει το ειδικό χάπι υγρής μορφής που θα σε κάνει happy πριν το σέικερ χτυπήσει τρεις φορές. Ίσως και γιατί δεν έχουμε αφήσει διαγωνισμό για διαγωνισμό που να μην έχουμε διοργανώσει - και να μην έχει πάει και πολύ καλά, να τα λέμε κι αυτά. Αλλά επειδή από ίσως σε ίσως, σε λίγο θα τραγουδήσω Γιαννάκη Βαρδή, καλή του ώρα όπου κι αν είναι το παιδί, οφείλω να γράψω ότι κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Γύρω μας γίνεται του κοκτέιλ το πήδημα - sorrySanta.
Ένα θα σας πω: Πριν από περίπου τρεις εβδομάδες πήγα στο «Athens Bar Show», ή αλλιώς το event που σε κάνει χαρούμενο με δύο-τρεις-πέντε-δέκα γουλιές. Εκεί, όχι μόνο είχα την τύχη να γνωρίσω ορισμένους από τους καλύτερους μπάρμπαν του κόσμου, αλλά και να δοκιμάσω τα περίφημα -ομολογουμένως- κοκτέιλ τους. Όχι! Αμέσως να το πείτε, δεν μέθυσα - νομίζω δηλαδή. Ίσα ίσα, όχι μόνο δεν έγινα ντίρλα, αλλά βρέθηκα και στην ευχάριστη θέση να φτιάξω το πρώτο μου κοκτέιλ!
Κάπου εδώ, πέρα από τις ευχαριστίες στη μαμά μου, τον μπαμπά μου και τον Θεό που με έκανε τόσο ταλαντούχα, μάλλον, πρέπει να πω ότι ο Σιμόνε Καποράλε, πέρα από κορυφαίος μπάρμαν του κόσμου, είναι και ήρωας. Πώς άντεξε και δεν μου έφερε το TiaMariaστο κεφάλι, πραγματικά κι εγώ απορώ. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα είναι ότι έφτιαξα ένα ωραιότατο Tia Espresso - ολομόναχη. Βέβαια, στην όλη υπόθεση, υπάρχει ένα μελανό σημείο το οποίο αν θέλω δώρο από το Santa, πρέπει να το αναφέρω: Δεν έχω ιδέα πώς το έκανα. Αλήθεια. Ντρέπομαι που το γράφω αλλά, πραγματικά, δεν θυμάμαι το παραμικρό. Μόνο τον καφέ και το Tia Maria - ναι, προφανώς από το όνομα του κοκτέιλ. Και να δείτε τον άτιμο πώς το έκανε. Τι ταχύτητα, τι στιλ. Εγώ το μόνο που κατάφερα να κάνω ήταν να χύσω και το μισό κοκτέιλ πριν το σερβίρω στο ποτήρι.
Το κοκτέιλ είναι τέχνη, το λέω και θα πιω κι ένα τραγούδι. Και, σαν τέχνη που σέβεται το ποτήρι σας, έχει το δικό της ύφος, χαρακτήρα και στιλ. Ως εκ τούτου, κάθε κατεργάρης έχει κι ένα κοκτέιλ στον πάγκο του. Δικό του. Με πνευματικά δικαιώματα, μούσα έμπνευσης και μούσια - γιατί χωρίς μισή μερίδα χίπστερ δεν βγαίνει η δοσολογία. Η Κέιτ Μος ας πούμε, σε συνέντευξη της στο ερχόμενο τεύχος του περιοδικού «Playboy», δήλωσε ότι το κοκτέιλ της, το «French 76» (βότκα, χυμός λεμόνι, ζάχαρη, σαμπάνια) είναι δημιούργημα ενός φίλου της μπάρμαν που δουλεύει στο «Ritz» του Παρισιού.
Να μου πείτε, αυτό έλειπε η Κέιτ να μην αποτελούσε και μούσα. Αλλά, πιστέψτε με, πιάνει και στους λιγότερο όμορφους-γνωστούς-με ακόμη πιο όμορφους-γνωστούς πρώην-νυν-και αεί. Πηγαίνετε σε ένα από τα σχεδόν κλασικά πλέον μπαρ για κοκτέιλ και ζητήστε να σας φτιάξουν κάτι δικό τους σύμφωνα με τα γούστα σας και βγάλτε την Κέιτ που κρύβετε από μέσα σας – ή τον Τζόνι Ντεπ, μιας και το Κατερινάκι είχε γούστο το άτιμο. Πάνω σε αυτό, μια μικρή παρένθεση: Αν όντως, τον βγάλετε τον Τζόνι -όχι τον Γουόκερ, τον άλλο- στείλτε μου ένα mail να δοκιμάσω το κοκτέιλ σας - χριστουγεννιάτικη διάθεση, πού πήγε το μυαλό σας;
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Καπνός Και Καθρέφτες*: «Το ξύπνημα του Νοσφιστή» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Και Ξαφνικά: Δύο Συνεντεύξεις Με Λόγο Ύπαρξης: «Μελέτη και Καπουτζίδης σαν όαση μέσα στην έρημο της ελληνικής TV» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
H Φυλή Των Celebrities Στα Social Media: «Πρωθιέρειες, κομάντο και απόντες...» από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
Τι Σόι Γυναίκα Είναι Τελικά Η Τζένη Μπαλατσινού;: «Ποτέ δεν την ένοιαζαν τα πολλά πολλά τα λουξ» από τον Δημήτρη Τσακούμη