*Aide-mémoire: συντομευμένο κείμενο που επιτρέπει σε κάποιον να έχει μια γενική εικόνα ορισμένων γνώσεων
Καλησπέρα, καλησπέρα!
Ξεκινάω με τον Δημήτρη Ουγγαρέζο. Και σας το λέω εξαρχής, είμαι με τον Δημήτρη Ουγγαρέζο. Η αντιπαράθεση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στο πλατό του "Buongiorno” με έκανε να σκεφτώ πόσα πράγματα δεν αντέχω στον λόγο των πολιτικών προσώπων. Ειδικά όταν δεν δέχονται μύγα στο σπαθί τους ενώ προσπαθούν να λερώσουν τα σπαθιά όλων όσοι τολμούν να σχολιάσουν κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν. Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος είχε απέναντί του έναν άνθρωπο που τον κατηγορούσε για κάτι που δεν μπορούσε καν να αποδείξει, απειλώντας την ίδια στιγμή πως "θα το δούμε" θυμίζοντας άλλες εποχές. Ο Ουγγαρέζος, πέρα από την προσωπική του άποψη που είναι ισχυρή και οριακά αγύριστη, δεν είναι άνθρωπος που αδικεί άλλους ανθρώπους στον αέρα. Κάθε φορά με τον τρόπο του μπορεί να επιχειρηματολογήσει και να στηρίξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα. Εδώ είχε πείσει εμένα όταν είχαμε έρθει σε αντιπαράθεση πως έχει κάποια λογική ό,τι έλεγε, ενώ ήξερα τις προθέσεις μου και φυσικά την αλήθεια. Εν προκειμένω όμως έκανε ένα σχεδόν σατιρικό σχόλιο για ένα πολιτικό πρόσωπο και δέχθηκε μια προσωπική επίθεση από ένα πραγματικό και σημαντικό πολιτικό πρόσωπο. Απορώ και εγώ πώς γίναμε έτσι ρε παιδιά. Με τον Ουγγαρέζο. Ξεκάθαρα. Και με τον κάθε Ουγγαρέζο που φτάνει να δέχεται επιθέσεις γιατί απλά σχολίασε κάτι που ήταν στη σφαίρα του δημοσίου λόγου.
Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος είπε και μια μεγάλη αλήθεια. Ότι δηλαδή έχουμε δικαίωμα να συμφωνούμε με μια άποψη που μας ακούγεται λογική, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έτσι δηλώνουμε αυτόματα υποστηρικτές του ανθρώπου που την εξέφρασε πρώτος στον δημόσιο διάλογο. Ναι, μπορώ να συμφωνώ και με τον Γεωργιάδη και με τη Λατινοπούλου και με την Κωνσταντοπούλου και με τον Μητσοτάκη ταυτόχρονα, με συγκεκριμένες δηλώσεις τους για συγκεκριμένα θέματα. Ότι συμφώνησα μαζί σου δεν σημαίνει πως ασπάζομαι όλες τις απόψεις σου από καταβολής κόσμου. Προχωράμε...
Η Άννα Βίσση επέστρεψε με ολοκαίνουργιο τραγούδι, με τίτλο "Εξαίρεση". Και οι Fannatics κάνουν χαμό, καθώς ζουν τις 9,5 εβδομάδες της καλλιτεχνικής τους έξαρσης μέχρι να ξεκινήσει η επετειακή σεζόν για τα 10 χρόνια "Hotel Ερμού”. Όσο και αν δεν τρελαίνομαι για τα τραγούδια του Καρβέλα, με την "Εξαίρεση” να μην αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα των λαϊκοπόπ χιτ του συγκεκριμένου δημιουργού -εσχάτως στοχαστή και ιερού guru της κοινωνίας ταύτης-, θα ήθελα να μείνω στην (για ακόμα μία φορά) εκπληκτική αισθητική του music video. Η Άννα Βίσση ξανά αντιμετωπίζει τον εαυτό της με sexy και θηλυκή διάθεση, δε φοβάται να εκτεθεί στον φακό και δημιουργεί μια εικόνα ανώτερη της μουσικής της. Γνώμη μου και αμαρτίαν ουκ έχω, δεν θα αρέσει σε πολλούς το παραπάνω αλλά για καλό το λέω. Σε μια εποχή που όλα είναι εικόνα, τουλάχιστον η Άννα Βίσση ας έχει αυτή που της αξίζει.
Ένα από τα πιο καλογυρισμένα, έξυπνα και "σημερινά" προγράμματα που παρακολουθώ πια με συνέπεια είναι το "Τότε και τώρα" του ΣΚΑΪ. Ο Αλέξανδρος Τσουβέλας και η Έλενα Χαραλαμπούδη έβγαλαν στον "αέρα" του καναλιού του Φαλήρου το μεγαλύτερο outsider της σεζόν και όντως σε πρώτη φάση κέρδισαν το στοίχημα. Είναι τόσο αστείο, με πραγματικά σημερινή ατάκα και αναφορές που όλοι μας έχουμε. Και εκεί είναι και το μεγάλο στοίχημα της κωμωδίας φυσικά. Και για αυτό σημειώνει τα ποσοστά τηλεθέασης που σημειώνει. Ό,τι και να γίνει στην πλάση αυτή, αν είναι κάτι καλό, θα φανεί.
Πρόσωπο των ημερών φυσικά η Δήμητρα Ματσούκα. Μπορεί αυτή τη φορά να μη μας χάρισε μια καλτ ατάκα τύπου "Ναι, τον είπα κουραμπιέ" όπως είχε κάνει σε παλαιότερη εμπλοκή της σε ένα περιστατικό ως οδηγός αλλά ομολογουμένως πρωταγωνίστησε. Για να λέμε την αλήθεια, για ακόμα μία φορά η τηλεόραση ακροβολίστηκε και της την είχε στημένη. Μπορεί ο... δημόσιος κατήγορος Γιώργος Λιάγκας αυτή τη φορά να ήταν πιο soft σε σχέση με τα οδικά περιστατικά με το ζεύγος Βανδή- Μπισμπίκη αλλά και πάλι ένα δημόσιο πρόσωπο βρέθηκε να αποδομείται επικοινωνιακά για μια παράβαση. Όμως επειδή η Ματσούκα εδώ και χρόνια ξέρει να χειρίζεται με μαεστρία τη δημοσιότητα, και αυτή τη φορά βγήκε μπροστά και απευθύνθηκε στον φακό που διαχρονικά είναι ο μεγαλύτερος θαυμαστής και δούλος της. Ο λόγος της ήταν εκπληκτικός και ευφυέστατος με εξαιρετικά ελληνικά και λόγια που άλλος θα τα έλεγε έτσι μόνο αν τα είχε προβάρει πριν τα πει. Η Ματσούκα όμως φαινόταν πως δεν έλεγε ένα γραμμένο... ποίημα, αφού μίλησε ακριβώς όπως μιλά και στις συνεντεύξεις της. Ναζιάρικα και με μαεστρία.
Για το τέλος, τι έπος ήταν και αυτό με τον Βαλάντη (όχι τον τραγουδιστή) τον παίκτη του "First Dates”. Σημασία έχει να περνάς καλά ρε παιδί μου, να διασκεδάζεις με αυτά τα προγράμματα. Να μην νιώθεις ετεροντροπή για αυτό που βλέπεις, αλλά να γελάς και να διασκεδάζεις. Ο τύπος ήταν τόσο αυτοσαρκαστικό τρολ που άρχισα να συμπαθώ την GenZ και τους εκπροσώπους της.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos