Aide-mémoire | H αλήθεια για τον Γιώργο Λιάγκα, η πρεμιέρα του Maestro & το δώρο Θεού First Dates

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος γράφει για το τηλεοπτικό τοπίο και όχι μόνο

ΓΡΑΦΕΙ: YUPIII TEAM

*Aide-mémoire: συντομευμένο κείμενο που επιτρέπει σε κάποιον να έχει μια γενική εικόνα ορισμένων γνώσεων

Καλησπέρα, καλησπέρα!

Πολλά λέγονται τις τελευταίες ώρες για τον Γιώργο Λιάγκα. Πολλά, εκ των οποίων ορισμένα μοιάζουν και ανεξήγητα. Έτυχε σήμερα να δω το "Πρωινό", αντιλαμβάνομαι αυτό το ακραίο one man show που μόνο εκείνος μπορεί να κάνει στην τηλεόραση. Αυτή την προκλητική, σχολιαστική σχολή επικαιρότητας που υπηρετεί. Μονίμως με νεύρα στον αέρα, κάπως όλοι τους. Όχι μόνο ο ίδιος. Δεν παύει όμως η τηλεόραση που υπηρετεί να είναι ένα ανταγωνιστικό προϊόν που κακά τα ψέματα, πότε περισσότερο πότε λιγότερο, απασχολεί μόνιμα τους τηλεθεατές και ενίοτε επιβραβεύεται από τα ποσοστά τηλεθέασης.

Με ρωτάτε πολλές φορές σε μηνύματα και διάφορα σχόλια ποιο είναι το κλίμα για το πρόσωπό του από τον σταθμό. Ότι η σεζόν ξεκίνησε με στραβοπάτημα, είναι γεγονός. Από αυτό, μέχρι αυτά τα δημοσιεύματα που γυρνάνε γύρω γύρω, υπάρχει μια απόσταση. Μη σας πω και μια πλούσια φαντασία, ή μήπως και μια κατευθυνόμενη παραφιλολογία; Μη ξεχνάμε πως δεν είναι ένα project που αποσύρεται και απλά γίνεται ξαναμοίρασμα της τράπουλας, ο Γιώργος Λιάγκας δεν παρουσιάζει απλά, είναι ο ίδιος το "Πρωινό" του ΑΝΤ1.

Το παράδοξο βέβαια στην περίπτωση του Γιώργου Λιάγκα είναι ότι περιμέναμε τη "σκληρή αλήθεια για τον Γιώργο Λιάγκα" του Άρη Δημοκίδη σαν κάτι πολύ σκληρό... και προς τιμήν του ο Δημοκίδης φάνηκε δίκαιος και πολύ εξισορροπητικός στην κριτική του. Και ομολογώ πως εγώ συμφωνώ πως η "σκληρή αλήθεια" για τον Λιάγκα είναι πως είναι ένας πολύ έξυπνος επαγγελματίας και ένας ουσιαστικά ευγενής άνθρωπος εκτός δουλειάς, αλλά άντε τώρα να εξηγήσεις στο αιμοβόρο κοινό των σόσιαλζ ότι τα πράγματα ενίοτε δεν είναι όπως τα σκέφτονται. Αν δεν πιστεύετε εμένα λοιπόν, για το τι είναι ο Λιάγκας, μπορείτε να ακούσετε τη "σκληρή αλήθεια" του Άρη Δημοκίδη, θα σας μείνει μια πολύ θετική γεύση για το έργο του στην τηλεόραση χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα ατοπήματα κρύβονται κάτω από το χαλί.

Στο "Στούντιο 4" είδαμε την Εριέττα Κούρκουλου- Λάτση. Ένα πρόσωπο που συνδυάζει δύο επώνυμα μυθικά για την ελληνική κοινωνία, με τα οποία χρειάστηκαν χρόνια από ό,τι φαίνεται να τα "βρει". Μια ωραία συνέντευξη, με μία γυναίκα πια σε άλλη χρονική στιγμή της προσωπικής της πορείας, που μπορεί να ξεδιπλώσει πια την ιστορία της ως κορίτσι, γυναίκα, κόρη, μαμά, αδελφή και κυρίως ως άνθρωπος της κοινωνίας που ανήκουμε όλοι.

Βλέποντας όλο το σαββατοκύριακο τη συζήτηση που έχει ανοίξει γύρω από το θέμα με τους θανάτους των παιδιών στην Αμαλιάδα και τις back to back πια τηλεοπτικές εμφανίσεις της γυναίκας που πρωταγωνιστεί στην ιστορία αυτή, με τις προφανείς προεκτάσεις, άρχισα να σκέφτομαι ξανά πόσο μεγάλη ευθύνη έχει η τηλεόραση για όσα μας σερβίρει. Εδώ και εβδομάδες βλέπουμε ένα άτομο που κανείς δεν μπορεί να τολμά να πει ευθαρσώς (πέρα από τη Νικολούλη) γιατί εμφανίζεται και μιλά παντού, να γίνεται πια κομμάτι της τηλεοπτικής μας καθημερινότητας. Έγινε και με άλλες κοινωνικές υποθέσεις, αλλά εδώ νομίζω αρχίζουμε και υπεραναλύουμε την κλειδαρότρυπα, σαν να μην μας πολυαφορά η ουσία του θέματος. Μήπως θα έπρεπε να σταματήσει αυτό; Λέω εγώ τώρα. "Καλύτερα να μην είχα βγει ποτέ στην τηλεόραση, να μη γινόταν όλο αυτό" δήλωσε η ίδια, θα συμφωνήσω.

15 Νοεμβρίου τελικά θα κάνει πρεμιέρα -σύμφωνα με το πιο πρόσφατο τηλεοπτικό ανακοινωθέν- ο Νίκος Μουτσινάς και το "ΝΜ Βραδιάτικα" στον Alpha. Μακάρι αυτή τη φορά. Οι φωτογραφίες με τον Νίκο Κοκλώνη κυκλοφορήσαν για ευνόητους λόγους προς αποκατάσταση της ισορροπίας και νομίζω πως ισχύει αυτό που σας είχα γράψει και πριν αρκετές μέρες. Όλοι κάνουν ένα βήμα πίσω από όποιο δίκιο ή άδικο έχουν με έναν μόνο σκοπό: να βγει στον αέρα η εκπομπή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ευτυχώς έκανε πρεμιέρα και το "First Dates” τις προάλλες και έχουμε κάτι να βλέπουμε ανερυθρίαστα. Η φάση με το ζεύγος που ο άλλος έκανε συλλογή... βρακακίων ήταν όλα τα λεφτά. Και τα παλικάρια στο τέλος, που έμεινε ο κύριος με τη φράντζα σύξυλος και θιγμένος κάπως από τη χυλόπιτα επίσης.

Άμα η τηλεόραση μπορεί να σου παράξει στην ουσία pop απροβλημάτιστο περιεχόμενο, γίνεται απόλαυση. Βρείτε μου κάτι τόσο fun και μοντέρνο στο prime time και εγώ θα σας βγάλω το καπέλο. Και μη μου πείτε για τα ταξίδια του Γρηγόρη, γιατί δεν παίζει αυτές οι δύο εκπομπές να μοιράζονται τον ίδιο θεατή...

Μάγκας ο Θοδωρής Μαραντίνης και πανέξυπνος, αν δει κανείς τον τρόπο που απέφυγε να απαντήσει στην ερώτηση για την απιστία και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό ήθελα να πω, τίποτα άλλο. Ελιγμός από τους καλύτερους!

Για το τέλος, να το πω, είμαι έξαλλος με τον Αντίνοο Αλμπάνη και τον ήρωα που υποδύεται στο "Maestro”. Περίμενα πως θα την κάνει την κουτσουκέλα στα τελευταία επεισόδια, δίνοντας τον Αντώνη στον αστυνομικό που ερευνά τη δολοφονία του Χαράλαμπου, αλλά ότι θα το έβλεπα και φάτσα φόρα στο τρέιλερ, δεν το περίμενα και με έκανε έξαλλο. Εύχομαι να είναι μια σκηνή... φαντασίας ή άνευ σημασίας και να μην αποφάσισε αυτός ο αντικειμενικά συμπαθής ήρωας να τα καταστρέψει όλα τελευταία στιγμή. Όσο για την πρεμιέρα, 2 Δεκεμβρίου, όπως σας τα είχα πει πριν λίγες μέρες.

Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.

http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino