Συνέντευξη στην Αθηνά Ζαχαράκη και στο περιοδικό "Τηλέραμα" παραχώρησε η Θεοδώρα Τζήμου.
Μεταξύ άλλων, η πρωταγωνίστρια της σειράς "Ο Παράδεισος των κυριών" μοιράστηκε -με αρκετές δόσεις χιούμορ- πώς θα ήθελε να ολοκληρωθεί η δραματική σειρά εποχής του Alpha.
Γεννιόμαστε κακοί ή γινόμαστε;
Δεν πιστεύω ότι γεννιόμαστε ούτε κακοί ούτε δολοφόνοι. Δεν με συμφέρει να σκεφτώ κάτι άλλο… Εκτός αν αυτός ο κακός που έχουμε απέναντί μας είναι ο ίδιος ο διάβολος. Νομίζω πως οι συνθήκες μερικές φορές μάς οδηγούν εκεί. Έπειτα, αυτό που σας είπα πριν, είναι πολύ πιθανό κάποιος να μη θεωρεί ότι κάνει κάτι κακό, αλλά να το κάνει γιατί πιστεύει ότι αυτή είναι η νομοταξία των πραγμάτων
Πώς θα θέλατε να τη δείτε προσεχώς;
Σίγουρα θέλω να δω από πού πηγάζει όλο αυτό το πράγμα, αυτή η κακία. Αυτή η δολοφονική της μανία! Έχω να σας πω πάντως ότι όλο αυτό εγώ το αντιμετωπίζω με πολύ χιούμορ, γιατί αλλιώς δεν αντέχεται. Μου αρέσει που κάνω ως ηθοποιός κάτι ακραίο… Τη βλέπω ως ηρωίδα μυθιστορήματος ή κόμικ, γιατί και όποιος τη βλέπει δεν μπορώ να πιστέψω πως θα ταυτιστεί ποτέ με τη Βικτόρια. Το αντιμετωπίζω, ας πούμε, όπως στον "Μπάτμαν”, όπου υπάρχει πάντα ένας κακός. Έτσι, αλλά και με απόλαυση κιόλας
O Αποστόλης θα της γλιτώσει ή θα τον... κλάψουμε κι αυτόν;
Δεν μπορώ να σας πω, γιατί μετά θα πρέπει να... σας σκοτώσω! (γελάει) Προς το παρόν ελπίζω να απολαύσατε τις σκηνές όπου... εξαφανίζω μεμιάς Λιζέτα και Άγη. Εγώ πάντως αυτές τις σκηνές πολύ τις απόλαυσα. Σας εύχομαι το ίδιο!
Θέλετε να τιμωρηθεί ή θέλετε να γλιτώσει η Βικτόρια;
Θέλω να γλιτώσει εννοείται! Την αγαπάω! Βαδίζουμε μαζί εδώ και σχεδόν δύο χρόνια άλλωστε. Να σας πω την αλήθεια; Θέλω, τελειώνοντας η σειρά, να τους έχει σκοτώσει όλους και να κατεβαίνει τα σκαλιά του "Παραδείσου” χαμογελώντας, μόνη της, φορώντας μια υπέροχη μακριά τουαλέτα (γελάει).
Γιατί γίνατε ηθοποιός;
Από μικρό παιδί, από 5-6 ετών, ήταν το παιχνίδι μου. Έφτιαχνα προσωπικούς κόσμους, για να αποφεύγω την πραγματικότητα. Έτσι, στα 17 τέλειωσα το Λύκειο και αμέσως μετά πέρασα κατευθείαν στη σχολή του Εθνικού".
Τι δεν σας άρεσε τότε από την πραγματικότητα;
Την αλήθεια; Τίποτα δεν μου άρεσε! Ήμουν ένα πολύ ευφάνταστο πιτσιρικάκι, του οποίου η φαντασία δούλευε… υπερωρίες για να αποφεύγω την πραγματικότητα.
Έχει αλλάξει αυτό τώρα;
Όχι πολύ… Κακά τα ψέματα. Δεν αλλάζουν αυτά τα πράγματα. Έχει απλώς αλλάξει ο τρόπος που δραπετεύω. Πλέον, εκτός από το θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση, δραπετεύω περπατώντας ή πεζοπορώντας. Παίρνω τα βουνά, που λένε