Aide-mémoire | "Break", "Oδός Ζαρίφη" & "Φόνοι στο Καμπαναριό" σε επίσημη πρώτη

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος γράφει για τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών

OPEN

*Aide-mémoire: συντομευμένο κείμενο που επιτρέπει σε κάποιον να έχει μια γενική εικόνα ορισμένων γνώσεων

Καλησπέρα, καλησπέρα.

Η αλήθεια είναι πως κάποια πράγματα είτε φαίνονται από την πρώτη στιγμή είτε δεν θα φανούν ποτέ. Έτσι και οι πρεμιέρες των τελευταίων ημερών είτε θα σε πείσουν με το "καλησπέρα" είτε χαιρέτα μου τον πλάτανο της τηλεθέασης και των εντυπώσεων.

Πάμε όμως με χρονολογική σειρά για να είμαι δίκαιος.

Η Βάσω Λασκαράκη έκανε επιτέλους ένα βήμα στην παρουσίαση, αφήνοντας για λίγο στην άκρη τους ρόλους της. Βρήκα ευφάνταστο το σκετς με όλα εκείνα τα αποσπάσματα συνεντεύξεών της που τη ρωτούσαν αν θα κάνει εκπομπή, γιατί λέει όχι και πως κρίνει τους άλλους που λένε ό,τι αυτή δε λέει. Μέχρι εκεί. Η Βάσω Λασκαράκη είναι ένα δημοφιλές πρόσωπο που παρουσιάζει μια εκπομπή spin-off του DOT. Θα μπορούσε να είναι ένα κυριολεκτικά "Break” ανάμεσα σε δύο κανονικούς κύκλους DOT.

Στο πρώτο επεισόδιο είδαμε αρκετά στοιχεία που ήταν το ίδιο το "DOT” και την ίδια σε μια ωραία συνέντευξη με τον Μάρκο Σεφερλή μαζί με τη μαμά του. Περί ορέξεως ουδείς λόγος. Αν σου αρέσει ο Σεφερλής, κάθεσαι και το βλέπεις. Αν δεν, πας στο επόμενο. No big deal. Και no big deal γενικώς η εκπομπή. Αν είχε κάνει το "Pop Up” τότε ως διάδοχος της Μενεγάκη να κάτσουμε να σπαταλήσουμε παραπάνω λέξεις. Τώρα τα πράγματα είναι τόσο όσο. Why not?

Επίσης είχαμε και την επάνοδο της Κατερίνας Ζαρίφη. Στην αδίκως πολυσυζητημένη εκπομπή της "Οδός Ζαρίφη 2". Παρόλο που η ιδέα πίσω από αυτό το εγχείρημα είναι καλή, νομίζω πως μάλλον η εκπομπή βγήκε στον αέρα λίγο πιο σύντομα από όσο χρειαζόταν. Το αποτέλεσμα ώρες ώρες ήταν αμήχανο.

Ότι η Κατερίνα Ζαρίφη είναι ταλαντούχο πλάσμα και βαθιά αυτοσχεδιαστική το ξέρουμε όλοι. Δε χρειάζεται να το ξαναπούμε. Φάνηκε πως το χιούμορ της Κατερίνας Ζαρίφη όταν είναι αυθόρμητο δεν παίζεται, όπως τη στιγμή της ανθοδέσμης από την Κατερίνα Καινούργιου. Αξίζει να πω ότι ο Αντώνης Παπαηλίας είναι εξαιρετικός στον ρόλο της γιαγιάς, παρόλο που και πάλι το κείμενο δεν τον βοηθάει απόλυτα. Στην ίδια φάση και η Άννα Ζηρδέλη. Και πάμε στην καυτή πατάτα της συνεργασίας που είναι ο Δημήτρης Αλεξάνδρου. Ήταν η καλύτερη στιγμή του μακράν στην τηλεόραση. Και απορώ γιατί δεν έδειχνε ενθουσιασμένος για αυτό του βήμα. Ήταν θετικός, πανέμορφος, αστείος ώρες ώρες και η συνύπαρξή του με τη Ζαρίφη λειτουργεί πολύ καλά.

Το όλο θέμα με την "Οδό Ζαρίφη 2" είναι πως θέλει πολλή και συστηματική δουλειά ώστε αυτό να λειτουργήσει ως επιθεωρησιακό δρώμενο στην τηλεόραση και όχι σαν κάτι άβολο. Γιατί σε πολλές στιγμές η πρεμιέρα ήταν άβολη. Δεν πειράζει, κάθε αρχή και δύσκολη. Να τη δούμε ξανά την εκπομπή σε δέκα μέρες και τότε να την κρίνουμε που θα έχει βρει και τους ρυθμούς της.

Στα ωραία της ημέρας να πω ότι με ξάφνιασε ευχάριστα η συνέντευξη της Δάφνης Λαμπρόγιαννη στη Ναταλία Γερμανού, το Σάββατο, ενώ ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ήρθε και έκλεισε αρμονικά την εβδομάδα μου που κάθισα με τη ψυχή μου ως θεατής να δω τη... δουλειά μου την Κυριακή. Όχι πως θέλω να ευλογήσω γένια που... πλέκονται, αλλά όσο ως θεατής δεν βαριέμαι να παρακολουθώ το "Καλύτερα δε γίνεται", τόσο περισσότερο καταλαβαίνω γιατί απολαμβάνω να είμαι στον αέρα του τα Σάββατα.

Επίσης με ενθουσίασε η κουβέντα του Γιάννη Μπέζου με τον Γιώργο Λιάγκα, το πρωί της Δευτέρας. Ένας άνθρωπος που ξέρει τι λέει, επιλέγει τον τρόπο που θα το πασάρει, γνωρίζει καλά τι πρέπει να πει και πόσο πρέπει να ασχοληθεί με τον κάθε άνθρωπο που συναντά. Αυστηρός αλλά δίκαιος. Και εντέλει ξεχωριστός. Που αυτό αξίζει δέκα φορές περισσότερο από καθετί άλλο.

Πρεμιέρα -με μεγάλα ποσοστά- έκαναν και οι "Φόνοι στο Καμπαναριό” του Alpha. Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και η Ρένια Λουιζίδου σε ξενίζουν ως μοναχές, εγώ δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πως οι φωνές που ακούω δεν συνοδεύονται από το γνωστό οπτικό. Ευχάριστη αλλαγή. Απολαυστική όσο τίποτα ως ηρωίδα βέβαια και η Άννη Θεοχάρη, που είναι ένας λόγος να δεις τη σειρά. Μακάρι τα λίγα επεισόδια της σειράς να κρατηθούν ψηλά σε τηλεθέαση ώστε η απόπειρα αυτή να στεφθεί με επιτυχία. Ούτως ή άλλως μια τέτοια σειρά είναι ρίσκο. Σε πρώτη φάση πάντως η σειρά, επειδή κατ' ουσίαν είναι "αστυνομική", μπορεί να σε κριντζάρει με τόσο ράσο, αλλά είναι έξυπνη και ευφάνταστη. Ωραία αρχή... Κάπου εδώ να σας πω ότι η συνεργασία Alpha και Αντώνη Αγγελόπουλου δεν σταματά εδώ, έχει και συνέχεια.