Follow us

Ως πότε θα πουλάμε εμπάθεια και κακία στην κριτική ως κάτι αξιόλογο;

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος καταπιάνεται με τους κριτικούς & ό,τι αυτό συνεπάγεται

πάνελ tv

Ώρες ώρες είναι να απορείς. Όχι με τους άλλους, με εσένα τον ίδιο. Λόγου χάρη με έχω πιάσει πάρα πολλές φορές να διαβάζω ένα κείμενο 800+ λέξεων, χωρίς να καταλαβαίνω πού είναι το επιχείρημα μιας κριτικής.

Αφορμή για αυτό το κείμενο, όπως καταλαβαίνετε, είναι η πρόσφατη διαμάχη του Γρηγόρη Αρναούτογλου με τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη. Ας συμφωνήσουμε σε κάτι. Το "Δεν θέλω να δω τον Αρναούτογλου στην πρωινή ζώνη, αλλά για εμένα δεν έχει σημασία η ζώνη. Όποιος και να τα βάζει με τον Αρναούτογλου έχει δίκιο” δεν είναι κριτική σε δουλειά άλλου ανθρώπου, είναι έκφραση προσωπικής γνώμης προς το πρόσωπο του Αρναούτογλου. Επί προσωπικού λοιπόν η επίθεση, επί προσωπικού και η απάντηση.

Και να σας πω την αλήθεια, τα κείμενα του συγκεκριμένου ανθρώπου με έχουν προβληματίσει ουκ ολίγες φορές. Ορισμένες φορές σκέφτηκα πως δεν είδαμε την ίδια εκπομπή, δεν είδαμε ποτέ το ίδιο τηλεοπτικό προϊόν ώστε να έχουμε τόσο εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη. Αλλά οι απόψεις είναι φτιαγμένες για να διίστανται, οπότε δεν το πήρα και πολύ προσωπικά. Τι με νοιάζει τι λέει ένας άλλος άνθρωπος, που ο τηλεθεατής τον έμαθε επειδή δεν έβαζε παραπάνω από 3 πριν 20 χρόνια στο "Να η ευκαιρία"; Γιατί αυτό είναι για εμένα ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης.

Τέλος πάντων, ας μην το προσωποποιήσουμε παραπάνω. Το πρόβλημά μου με τις απόψεις άλλων είναι όταν δεν βρίσκω το "γιατί" πίσω από τη θέση τους. "Δεν μου αρέσει ο ΤΑΔΕ γιατί στην εκπομπή του κάνει ΑΥΤΟ" θέλω να διαβάζω και θα σε παραδεχθώ μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Όταν αρχίζουμε τα "δεν μου αρέσει ο ΤΑΔΕ" εγώ το χάνω. Είναι αυτό το "...γιατί έτσι". Βγήκαν και κάτι ομοιδεάτες του "γιατί έτσι", που λένε κακίες και γελάνε χαιρέκακα μόνοι τους συνήθως νιώθοντας πως έβγαλαν ψωμάκι και σήμερα, αβαντάρησαν την κακία που ήδη είχε ακουστεί και το γύρισαν στον Αρναούτογλου, ότι τάχα έχασε το δίκιο του. Έχω ήδη αρχίσει και βαριέμαι τον συλλογισμό μου αυτόν, αλλά ας προσποιηθώ πως ενδιαφέρομαι.

Σε επαγγελματικές συναναστροφές μου πολλές φορές με χαρακτηρίζουν "αυστηρό" και κάπως χαλιέμαι. Μπορεί να είμαι ευαίσθητος με κάποια θέματα, ανεκτικός σε κάποια άλλα, διαθέσιμος στον χαβαλέ εκεί που επιτρέπεται αλλά πάντα καλοπροαίρετος με τους ανθρώπους και τις προσπάθειές τους. Αναδιατυπώνω: είμαι πάντα καλοπροαίρετος με τις επαγγελματικές προσπάθειες κάποιων, οι άνθρωποι ακόμα και αν δεν μου είναι συμπαθείς, μου είναι αδιάφοροι για να μπορέσω να παραμείνω ουδέτερος. Αν δεν είμαι ουδέτερος, θα το πω πρώτος. "Αγαπώ πολύ την Κατερίνα Καινούργιου, μου αρέσει η Ελένη Μενεγάκη, εκτιμώ την Ελίνα Παπίλα επί προσωπικού". Σίγουρα πάντως δεν θα πω ότι μ' αρέσει μια εκπομπή επειδή συμπαθώ τον παρουσιαστή, δεν θα πω ότι δεν βλέπεται μια εκπομπή επειδή μου είναι αντιπαθές το κεντρικό πρόσωπο. Εδώ που τα λέμε, όποιος με παρακολουθεί, θα ξέρει πως μερικά από τα καλύτερα επαγγελματικά σχόλια τα έχω κάνει για μια τηλεοπτική περσόνα που παραδέχομαι πως δεν συμπαθώ και πάρα πολύ.

Σε άλλα νέα, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο από την εκπομπή. Εκτός αν μιλάμε για μια ΤΟΣΟ προσωποκεντρική εκπομπή που έχει σημασία ως "αδιέξοδο" ο άνθρωπος. Λόγου χάρη δεν μπορείς να πεις ότι σου αρέσει η "Ελένη", αν δεν πας ό,τι εκπροσωπεί η Ελένη Μενεγάκη. Αλλά πόσες τόσο προσωποκεντρικές εκπομπές υπάρχουν στην τηλεόραση; Η εξής μία! Άντε και το "Στούντιο 4", που τα 3/4 της εκπομπής είναι τα δύο πρόσωπα. Όλες οι άλλες είναι συνταγές μοιρασμένες. Και αν δεν είναι κάποιες μέρες -φερ ειπείν το "Πρωινό" φέτος είναι πολύ πάνω στον Λιάγκα- είναι στη δομή και στην ουσία, οπότε το αφήνεις να συμβαίνει.

Από εκεί και πέρα, τα τελευταία πολλά χρόνια, βλέπω μια σχολή όχι αυστηρών, αλλά κακών σχολίων να αποθεώνεται από εκπομπές, μέσα και έντυπα ως κάτι αξιόλογο. Και από το κοινό βεβαίως. Όλοι αυτοί έχουν ένα ακροατήριο που το "εκπαιδεύουν". Και όχι μόνο το εκπαιδεύουν, το κάνουν και πιο λυσσαλέο από τα σχόλια των "ηγετών" του.

Το χειρότερο δε είναι πως ορισμένοι αυτή τη σχολή την κάνουν και... σημαία. Πόσες φορές δεν έχω διαβάσει "οργισμένους" τίτλους συναδέλφων που από τη μία χαίρονταν για ένα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ τους που συνήθως πάντα αφορά μια κακοτοπιά άλλου ανθρώπου και από την άλλη κάνανε... καμπάνια πως επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος ως καταζητούμενοι πρώην γκάνγκστερ λες και θα αποκαλύψουν καμιά μαφία; Σιγά ρε παιδιά, εκπομπές σχολιάζετε. Και μάλιστα εκπομπές που κατά 95% είναι κόπιες άλλων, των οποίων τις ιδέες πληρώνουν οι σταθμοί για να κοπιάρουν με τον νόμο. Σοβαρά τώρα πιστεύετε πως μπορούμε να κριτικάρουμε κάτι παραπάνω από ένα προφανές "ταλέντο" προσώπου και ένα "μαξιλαράκι" απόδοσης στον αέρα μιας ιδέας για εκπομπή; Σας απαντάω εγώ, όχι μην το πιστεύετε.

Πότε έφτασε λοιπόν η τεχνική του να απαξιώνεις κάποιον εμμέσως ή και ευθέως να είναι επαγγελματικό προνόμιο, ένα ταλέντου κάποιου είδους, ούτε που το κατάλαβα... Σκέφτομαι, αυτοί οι άνθρωποι κοινωνικές επαφές δεν έχουν; Εγώ μετά από έναν επί προσωπικού διαπληκτισμό με έναν επαγγελματία του χώρου συνήθως αποφεύγω συναντήσεις και επαφές. Αυτοί οι άνθρωποι, που κάνουν κατά συρροή επιθέσεις σε πρόσωπα, χαιρετιούνται με κάποιους άραγε; Και μη μου πείτε πως έχουν "ανώτερες" προσλαμβάνουσες και άλλες... αναφορές, γιατί αν είναι να μιλάμε 30 χρόνια μετά μόνο για την ποιότητα του Φρέντυ, της Μελίνας, της Αλίκης και της Μαλβίνας, ας πάμε μια βόλτα στο 1ο στο Μετς να κάνουμε reunion με τους θρύλους.

Πριν λίγες μέρες ένας συνάδελφος που πράγματι εκτιμώ ως προς τα γραπτά του μού απάντησε πολύ προσβλητικά για μια τοποθέτησή μου. Τότε πολύ αυθόρμητα αισθάνθηκα πολύ σωστό να σχολιάσω "έχετε κάθε δικαίωμα να διαφωνείτε μαζί μου, αλλά θα μπορούσατε να είστε ευγενής". Αυτό το σχόλιο είναι και το μόνο συμπέρασμα για αυτό το κείμενο. Ας πάψουμε να βγάζουμε στην... αγορά μεικτά κατασκευάσματα δημοσιογράφων και αντικοινωνικών προσώπων που μόνο σκοπό έχουν να καταθέσουν χαιρέκακα σχόλια για να υπάρξουν κάπου. Και να γελάσουν μόνοι τους.

Και πιστέψτε με, η τηλεόραση έχει κανόνες, έχει ανθρώπους με σπουδές, έχει "βίβλους" και φυσικά έχει ταλέντα. Που για να "αποδώσουν" θέλουν κατάλληλο χώρο, χρόνο και περιβάλλον. Ας τους αφήσουμε να ανασάνουν και πάντα με σεβασμό ας τους απαντήσουμε μια μέρα. Δεν χρειάζεται να τραμπουκίζουμε επικοινωνιακά τους πάντες και προς πάσα κατεύθυνση, απλά για να πάρουμε τον αέρα από τον ευγενέστερο μιας ομάδας. Η ευγένεια δεν είναι μειονέκτημα, οπότε καλό είναι να την εντάξουμε στο καθημερινό μενού των αναρτήσεών μας για τους έρμους αυτούς ανθρώπους.

Εκτός πια αν είμαστε όντως τόσο κακόψυχοι, που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τι είναι ανθρώπινο και τι επαγγελματικό. Γιατί το ηθικό είναι γνωστό πως έχει πάει περίπατο χρόνια τώρα.

Ως πότε θα πουλάμε εμπάθεια και κακία στην κριτική ως κάτι αξιόλογο;

Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.

http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr

Tags

Διαβάστε Ακόμα