Μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα, χθες συνάντησα έναν άνθρωπο που εκτιμώ πολύ, παρά το σχετικά πρόσφατο της γνωριμίας μας. Δι' ασήμαντον αφορμή αρχίσαμε να μιλάμε για τον καταιγισμό της αρνητικής είδησης ή του επιθετικού σχολίου που κατακλύζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
"Μην πεις αυτό που φοβάμαι" μου είπε αυστηρά βλέποντας πως πάω να αποκριθώ κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας. "Ξέρει κάτι; Κάπου κουράστηκα" του απάντησα, αγανακτισμένος από τα άνευ ουσίας -ή τα στρατευμένου λόγου- σχόλια που εμφανίζονται σε κάθε πεδίο συμπλήρωσης χαρακτήρων αλφαβήτου. "Δεν έχεις δικαίωμα να κουραστείς" μού απάντησε και ήταν κάθετος. Λίγο παρακάτω μού ανέλυσε πως η αξία της προσπάθειας είναι στην ένταση που δημιουργεί στην αντίθετη γνώμη και υπεραξία της προσπάθειας αυτής είναι πως κινητοποιείς τον απέναντί σου να δράσει.
Το σκέφτηκα, βλέποντας όλους αυτούς τους ανθρώπους, που μέσα σε συντρίμμια, φλόγες, αίματα και όποια άλλη σκηνή θρίλερ ζούσαν στην πραγματικότητα να μιλούν για τα αυτονόητα που έκαναν. Και κουράστηκα εγώ, σκέφτηκα, επειδή δέκα ανίδεοι γράφουν όποια χυδαιότητα θέλουν;
Ξέρετε, η κάθε μέρα στο διαδίκτυο είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Τα έντυπα είναι στατικά. Έγραψες κάτι μια χρονική στιγμή, το έδωσες, τυπώθηκε, πέρασε στην ιστορία. Είναι μια στιγμιαία αποτύπωση της κατάστασης την ωρα που γράφεται κάτι. Το διαδίκτυο όμως είναι ένας διαρκής αγώνας. Άλλοι διαλέγουν την πορεία προς το σκοτάδι, άλλοι προς το φως. Εγώ είμαι της δεύτερης κατηγορίας και ας θεωρηθώ από κάποιους... δεύτερης κατηγορίας.
Εφόσον μπορείς με τις πράξεις σου να κινητοποιήσεις έστω και ένα ακόμα άτομο προς το φως της καθημερινότητας του, δεν έχεις δικαίωμα να κουραστείς. Εφόσον έχεις το προνόμιο να απαντήσεις σε κάποιον που διαφωνείς, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να του αφαιρέσεις το δικαίωμα να διαφωνεί για πάντα με όσα πιστεύεις, δεν έχεις και το δικαίωμα να κουραστείς. Να κουραστεις να μάχεσαι για το καλό; Όχι, δεν έχεις.
Σκεφτόμουν πως αν κουράζομαι εγώ να δέχομαι διαφορετικές και επιθετικές κρίσεις απέναντι στα πιστεύω μου -ή όσα αντέχει η δική μου ψυχολογική κατάσταση τελοσπάντων- τι να πει ένας άνδρας που πέφτει στη φλόγα για να σώσει άλλους; Τι θα σκεφτόμουν αν τον άκουγα να λέει "έσωσα πολλούς, τώρα θα αράξω γιατί πιέστηκα"; Όχι παιδιά, δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα.
Ακόμα και οι πολιτικοποιημένοι, που καλώς ή κακώς ακόμα και σε τέτοιες στιγμές οι προσλαμβάνουσές μας παραμένουν αμετάβλητες, οπότε τα στεγανά μας πιέζονται αφόρητα, πρέπει να παραμείνουμε όρθιοι. Αν πιστεύεις πως με τις απόψεις σου μπορείς να δράσεις ή να κινητοποιήσεις άλλους να δράσουν με θετικό πρόσημο και αντικειμενικά αποδεκτές συνέπειες στο αύριο, δεν υπάρχει λόγος να σκεφτείς πως κουράστηκες.
Αν λοιπόν όλες αυτές τις μέρες σκεφτήκατε πως δεν είστε καλά, πως δεν έχετε διάθεση να γελάσετε, πως δεν αντέχετε να βγείτε μια βόλτα γιατί το κουβερτάκι στο σαλόνι φαίνεται πια βαρύτερο και από βιβλιοθήκη, να θυμάστε πως έχετε το δικαίωμα να χαλαρώσετε. Αλλά να μην παραιτηθείτε. Γιατί η τελική ήττα στη μάχη είναι αυτή η ύπουλη κούραση του να προσπαθείς για το καλό. Το κακό πάντα είναι επιθετικό, ας μην το αφήσουμε να πάρει τη ρεβάνς.
Ως εκ τούτου ο φίλος μου είχε δίκαιο. Δεν έχω δικαίωμα να κουραστώ να απαντάω σε όσα δεν μου αρέσουν και δεν έχετε κι εσείς -όποιοι κι αν είστε- δικαίωμα να σταματήσετε να διαφωνείτε μαζί μου. Αυτή η διαρκής προσπάθεια για κάτι άλλο, μπορεί να μας οδηγήσεις σε κάτι πράγματι καλύτερο.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
