Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο φετινός Έλληνας εκπρόσωπος στη Eurovision μοιάζει με τις προηγούμενες συμμετοχές μας; Προφανώς και όχι. Αυτό λοιπόν είναι μια καλή αρχή.
Όχι ότι έχω κάτι με τη Stefania και την Amanda, αλλά αν εξαιρέσουμε το πρόσκαιρο hype των συμμετοχών τους στον διαγωνισμό, εμένα προσωπικά δεν με έπεισαν για τίποτα άλλο. Επίσης, να διευκρινίσω πως δεν έχω να χωρίσω τίποτα με τον απόδημο Ελληνισμό, τουναντίον έχουν τον σεβασμό μου, παρά τις προσπάθειες τους να μας θυμίζουν πόσο φολκλόρ δείχνουν οι Έλληνες εκτός συνόρων.
Φέτος όμως ο Victor Vernicos, κοινώς ο Βίκτωρ Βερνίκος, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τις αλά Καλομοίρα χωρίς γκελ στο κοινό αποστολές μας. Εδώ έχουμε έναν ταλαντούχο 16χρονο, που από μόνο του ως επιλογή είναι συμπαθής, μεγαλωμένο στην Αθήνα, με σύγχρονα ακούσματα, με ταλέντο και κυρίως -άκουσον άκουσον- μιλάει ελληνικά. Θα μου πεις, τόσο πολύ σε νοιάζει να μιλά άπταιστα ελληνικά ο Έλληνας εκπρόσωπος; Ναι, τόσο.
Ξέρετε, δεν είναι μόνο τα ελληνικά του κάθε καλλιτέχνη. Είναι όλη του η κοσμοθεωρία. Αποδεδειγμένα πια, κάθε Ελληνίδα πρόσφατη εκπρόσωπος ξεζούμισε ό,τι μπορούσε να λάβει από την ελληνική πραγματικότητα και γύρισε δικαίως εκεί όπου ανήκε. Ο Βίκτωρ, σε αντίθεση με τις προκατόχους της θέσεώς του επί σκηνής, ανήκει στο ελληνικό κοινό.
Μόλις πριν λίγο καιρό τον είδα στο "Ένα τραγούδι ακόμα" του Γιώργου Θεοφάνους με την κιθαρούλα του να τραγουδά. Να τραγουδά το είδος του, δεν είπα εγώ να τραγουδήσει το "Περασμένα ξεχασμένα" της Γαρμπή και να γίνει ο νέος Πλούταρχος. Αλλά τουλάχιστον ανήκει σε αυτή την αγορά.
Στα δικά μου μάτια, η Eurovision είναι μια ευκαιρία για καλλιτέχνες με ταλέντο να εδραιωθούν και να γίνουν γνωστοί σε χιλιάδες Έλληνες. Μετέπειτα είναι ευκαιρία να γίνουν γνωστοί σε χιλιάδες Ευρωπαίους. Το ίδιο θα έλεγα αν είχε επιλεγεί και η Αντωνία Καούρη, που γνωρίσαμε πριν κάποιους μήνες από το "The Voice". Η ελληνική αποστολή στη Eurovision δεν είναι άρμα κανενός καλλιτέχνη να γίνει διάσημος στο ευρωπαϊκό κοινό απλώς επειδή έχει ελληνόφωνο ονοματεπώνυμο. Ο Βίκτωρ Βερνίκος έχει μια χαρά ονοματεπώνυμο, μεγαλώνει και ζει στην Αθήνα, αυτός είναι ο κόσμος του. Φαντάζομαι αν τον ρωτήσεις ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Αργυρός, θα ξέρει. Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ή ο Γρηγόρης Αρναούτογλου. Είναι τόσο σημαντικά αυτά; Ναι. Ο άνθρωπος αυτός προέρχεται από την κοινωνία την οποία εκπροσωπεί.
Δεν είναι λίγο αυτό, πιστέψτε με. Πάψτε να εντυπωσιάζεστε τόσο εύκολα από κάθετί προσφέρεται ως έτοιμο γεύμα προς κατανάλωση.
Καταλήγω σε ένα μπράβο στην ΕΡΤ και τους ανθρώπους της ελληνικής αποστολής που διάλεξαν μια συμμετοχή Έλληνα καλλιτέχνη, που ανήκει εκ προοιμίου στην Panik, που θέλει να κάνει καριέρα στην Ελλάδα και μετέπειτα στο εξωτερικό. Γενικώς μπράβο που διάλεξε ένα παιδί που μπορεί ακόμα να μην έχουμε ακούσει το τραγούδι του, αλλά σίγουρα είδαμε έναν άνθρωπο να μιλά κανονικά ελληνικά, να μη θέλει να έρθει στην Αθήνα για να φάει τζατζίκι και σουβλάκι και να γυρνά σαν τον κομπάρσο του "Άκρως Οικογενειακόν" και να ρωτά "Where is Burtzi?". Γενικότερα μπράβο που αποφύγαμε ακόμα ένα "My big fat greek wedding", είμαστε λίγο πιο προηγμένη ως κοινωνία από αυτό.
Επιτέλους μπράβο στην ΕΡΤ. Μπορεί να έκανε δουλειά και η επιτροπή κοινού, μάλλον.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
