Οι προκλητικές επιτυχίες στη γκρίζα εποχή των μονοψήφιων ποσοστών τηλεθέασης

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος γράφει για το "πρόβλημα" της τηλεοπτικής αγοράς

Σας κάνει εντύπωση που όλα κι όλα υπάρχουν πέντε προγράμματα που κάνουν πραγματικά υψηλά ποσοστά τηλεθέασης; Κακώς. Το πράγμα φαινόταν από καιρό.

Η υπόθεση έχει πολλές αναγνώσεις. Για παράδειγμα, το να σπάει η πίτα σε πολλά μικρά κομμάτια δείχνει πως υπάρχει πολύ περιεχόμενο, πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να αντέξει ο μέσος τηλεθεατής. Αν αυτό το περιεχόμενο, δηλαδή οι εκπομπές ή οι σειρές, είναι καλό, είναι κάτι που θα συζητήσουμε μια άλλη στιγμή. Ωστόσο, όταν η τηλεόραση έχει πράγματι πρωτογενές πρόγραμμα και όχι ατέλειωτες επαναλήψεις περασμένων μεγαλείων, το αποτέλεσμα είναι πάντα θετικό. Στα δικά μου μάτια τουλάχιστον.

Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, οι τόσες προτάσεις και μάλιστα εξίσου φιλόδοξες δημιουργούν ένα αδιέξοδο. Κανείς δεν μπορεί να κάνει σημαντική επιτυχία. Κανείς δεν μπορεί να πει πως είναι ηγέτης σε μία ζώνη. Κακά τα ψέματα, κανείς δεν ηγήθηκε με 12%. ΟΚ, περνάς τους υπόλοιπους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είσαι και πραγματικά leader.

Θα έπρεπε να δούμε τι κάνουμε σωστά και τι λάθος λοιπόν.

Αφενός να δούμε ποιοι κάνουν μεγάλα ποσοστά τηλεθέασης και γιατί. Για παράδειγμα, η Κατερίνα Καινούργιου αποδεικνύει τη δυναμική της στην πρωινή ζώνη, με ένα μικρό αλλά σεβαστό προβάδισμα. Κάθε βράδυ ο "Σασμός" ωστόσο πραγματικά σαρώνει σε όλα τα κοινά, ενώ σαφή δυναμική και δυνατό virality συγκεντρώνει το "GNTM". Τι κάνουν και είναι μπροστά με διαφορά;

Στο στρατόπεδο της Καινούργιου το πράγμα είναι σαφές: κάνει πιστά το ίδιο πράγμα για πολλά χρόνια, ο χρόνος την έχτισε σε αυτό το είδος, ο τηλεθεατής τη ξέρει και τη ψάχνει πια, ενώ εκείνη του σερβίρει με απόλυτη συνέπεια ένα φανερά εμπορικό και πιασάρικο πρωινάδικο με πολύ, μα πάρα πολύ gossip. Δεν κάνει το ίδιο πράγμα με τους απέναντι, κάνει το δικό της, βαθιά χαρακτηριστικό σχολιαστικό πρωινό. Ο χρόνος για τον οποίο γράφω και ξαναγράφω εδώ έχει δράσει. Έχτισε το κοινό της και τώρα μαζεύει και από των άλλων.

Όσο για τον "Σασμό" η τόσο δυνατή σειρά της περυσινής σεζόν με το τόσο φανατικό κοινό θα ήταν αφάνταστα προβληματικό να χάσει τη δυναμική της. Κι απίθανο ταυτόχρονα. Έτσι, φέτος μπήκε με ακόμα μεγαλύτερη ορμή και τώρα ισοπεδώνει τους πάντες. Από την άλλη, το GNTM εξαργυρώνει τον απίθανα προκλητικό χαρακτήρα της φύσης του, τον οποίο είχε χάσει τα τελευταία χρόνια, και τώρα εξαργυρώνει την προσπάθειά του συσπηρώνοντας το κοινό του.

Με αυτά και με αυτά, τι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι που μέχρι στιγμής βρίσκονται στο φάσμα του μονοψήφιου ή έστω ενός πτωχού πλην τίμου 1Χ%; Από τη μία, κάποιοι μπορεί να κάνουν τη δουλειά τους μέτρια. Και ξέρετε όποιος κάνει τη μισή δουλειά, φτάνει στα μισά της διαδρομής. Από την άλλη, μπορεί απλά να κάνουν τη δουλειά τους με όρια. Δηλαδή το gossip θέλει μέτρο, αλλά το πού θα σταματάς είναι κάτι που το ορίζεις εσύ. Οπότε μια σειρά που δεν μπορεί να πάει παραπέρα ή μια εκπομπή που δεν θέλει να φορέσει την κιτρινίλα από το λαιμό σαν φούτερ με κουκούλα, καλώς ή κακώς παίρνει και μια απόφαση ταυτόχρονα πως η πρωτιά μπορεί να δοθεί και κάπου αλλού.

Θα πρέπει λοιπόν να μάθουν όλοι να επιβιώνουν και να παλεύουν με την αυταρέσκειά τους κυρίως με τη χρυσή μετριότητα του 10%. Ξέρω, όταν μάθεις στο 25%, τώρα αυτά σου φαίνονται τσόφλια από φυστίκια, αλλά μια γκρίζα εποχή θα έχει και ξεθυμασμένης έντασης επιτυχίες. Τι να κάνουμε; Για κάποιους μπορεί και να 'ναι για καλό. Άλλωστε, όπως έχει τραγουδήσει και η Βίσση και μου αρέσει να το θυμάμαι πού και πού, ό,τι αξίζει θα σωθεί. Αλλά ας μην πάμε κόντρα, δεν θα βγει.