Ξέρετε, πολλές φορές η μακρά πορεία στα πλατό και την κάμερα τυφλώνει. Κάνει τα τηλεοπτικά πρόσωπα να μην καταλαβαίνουν πως η στιγμή περνά, η επιτυχία ξεχνιέται και τελικά τι μένει; Ο μύθος.
*Τι σημαίνει μύθος; Ο μύθος σύμφωνα με την ανθρωπολογική ερμηνεία του όρου είναι ιερή ή θρησκευτική αφήγηση της οποίας το περιεχόμενο σχετίζεται με την προέλευση ή τη δημιουργία φυσικών, υπερφυσικών ή πολιτιστικών φαινομένων. Η ανθρωπολογική έννοια για τον μύθο διαφέρει από εκείνην που υπονοεί στο περιεχόμενο του μύθου κάποιο ψεύδος. Οι μύθοι διερευνώνται επίσης ως αποσπασματικές πηγές προφορικής ιστορικής αφήγησης ως ενδείξεις κοινωνικών αξιών που διαμορφώνουν τον κοινωνικό χάρτη μιας ομάδας ανθρώπων και (από τον Κλοντ Λεβί-Στρος) για τις καθολικές (συμπαντικές) δομές τους.
Η Ρούλα Κορομηλά είναι ένας μύθος για την ελληνική τηλεόραση.
Ο μύθος, όπως μεταφορικά το λέμε στα νεοελληνικά, είναι κάτι σπουδαίο, κάτι θαυμαστό, που άλλος δεν μπορεί να το φθάσει. Ο μύθος όμως, ως λέξη, περιλαμβάνει και το μύθευμα, το μη αληθές. Όλα αυτά στους μύθους της ελληνικής τηλεόρασης έχουν ισχύ ταυτόχρονα. Όντως η Ρούλα Κορομηλά τόσο στην πρωινή ζώνη όσο και στο prime time έγραψε ιστορία, σε μία εποχή που η ίδια ήταν ό,τι πιο μοντέρνο υπήρχε στο τηλεοπτικό στερέωμα και με μια συστράτευση δυνάμεων από παντοδύναμα τότε τηλεοπτικά δίκτυα να την επιβάλουν διαφημιστικά ως προϊόν.
Σήμερα η εποχή έχει αλλάξει. Το "Μπράβο", λόγου χάρη, με την αισθητική και τον τρόπο που έβγαινε το 1999 στον αέρα δεν θα "έπιανε" στον μέσο τηλεθεατή. Ο "Πρωινός Καφές" του 1994 δεν είναι ένα ανταγωνιστικό προϊόν το 2022. Οι πρακτικές που χρησιμοποιούν λοιπόν οι άνθρωποι που γαλουχήθηκαν σε εκείνα τα τηλεοπτικά χρόνια ίσως να μην είναι και τόσο αποδοτικές στο σύγχρονο τηλεοπτικό τοπίο, ειδικότερα όταν φιλοδοξείς να ηγηθείς του ψυχαγωγικού προγράμματος της ΕΡΤ παρουσιάζοντας το κεντρικό ψυχαγωγικό της μαγκαζίνο κάθε μέρα.
Επιτυχία τότε δεν σημαίνει επιτυχία σήμερα. Η αξία είναι διαχρονικό προσόν προφανώς, ωστόσο δεν σημαίνει πως όλοι κάνουμε για όλα και για πάντα.
Καλώς ή κακώς και η Ρούλα Κορομηλά, όπως πολλά άξια πρόσωπα στην ελληνική τηλεόραση, έχει κάνει και τα δικά της λάθη. Το να δημιουργούμε επικοινωνιακές αγιογραφίες για τα πρόσωπα που όντως έχουν γράψει λαμπρή ιστορία στο γυαλί είναι κάπως ανούσιο, μιας και η καριέρα εντός πλατό σημασία έχει μόνο για τους εργαζόμενους εντός αυτών και τελικά στον τηλεθεατή μένουν μόνο πέντε καλές μνήμες, εφόσον ήταν τηλεθεατής αυτών των εκπομπών τότε. Πράγμα και λίγο δύσκολο γιατί η τελευταία μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία της Ρούλας Κορομηλά ήταν το "Μπράβο" το οποίο και τελείωσε το 2000, πριν 22 συναπτά έτη.
Ως εκ τούτου η ΕΡΤ καλώς έκανε και δεν προχώρησε με την πρόταση της Ρούλας Κορομηλά για ένα νέο πρωινό πρόγραμμα. Τόσο απλά. Η Ρούλα Κορομηλά έχει κάθε δικαίωμα να προτείνει ό,τι θέλει στην ιδιωτική ή δημόσια τηλεόραση της χώρας μας, τη σέβονται τόσο οι εντός όσο και οι εκτός. Αρκεί αυτό που προτείνει να "ακουμπά" στην εποχή και τη στιγμή. Και πιστέψτε με, ένα προσωποκεντρικό -ακόμα- πρωινό πρόγραμμα με έναν μύθο της εγχώριας showbiz περισσότερο για έκθεση σε μουσείο τηλεόραση μού ακούγεται παρά για ένα σύγχρονο ανταγωνιστικό προϊόν.
Η πρόσφατη ιστορία έδειξε πως η παρουσία ενός και μόνο προσώπου στη μικρή οθόνη δεν αποτελεί εγγύηση επιτυχίας. Οπότε, το ναυάγιο της πρότασης αυτής -ή μη συνέχεια των συζητήσεων αν θέλετε- είναι και ένα δίχτυ προστασίας για την ίδια. Το δίχτυ αυτό θα μπορούσε να την οδηγήσει κάπου ακόμα καλύτερα βέβαια. Άλλωστε, η Ρούλα Κορομηλά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μπροστά ή και πίσω από τις κάμερες σε εξαιρετικά, περισσότερο "ήσυχα" τηλεοπτικά προϊόντα που θα αρμόζουν και με τη στιγμή της σήμερα και με την πορεία της στο χθες, διορθώνοντας έτσι και όσα στραβοπατήματα έκανε τα τελευταία χρόνια.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
