Γιατί τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση με την καλή και την κακή τηλεόραση

Ο Κωνσταντίνος Αντωνάτος εξηγεί γιατί δεν σημαίνει τίποτα αν ένα πρόγραμμα κάνει μεγάλα ή χαμηλά νούμερα

Προφανώς και τα χαμηλά νούμερα είναι μια ενδιαφέρουσα είδηση για το κοινό, επειδή ανοίγει ένα τεράστιο παράθυρο προς το κουτσομπολιό των τηλεοπτικών πλατώ. Ωστόσο, στην πράξη αν ένα πρόγραμμα κάνει χαμηλά νούμερα δεν θα έπρεπε να αφορά καθόλου το τηλεοπτικό κοινό.

Για παράδειγμα, αν το GNTM κάνει 18% και ο "Σασμός” κάνει 26%, αυτό δεν σημαίνει πως το ένα ναυαγεί και το άλλο περνά από πάνω του με γόβα στιλέτο στις 5 το ξημέρωμα. Κάθε πρόγραμμα ενδεχομένως μπορεί να έχει το κοινό του και αυτό να είναι διαφορετικό τελείως από κάθε άλλου προγράμματος, ενώ την ίδια στιγμή ομοειδή τηλεοπτικά project θα πρέπει να συγκρίνονται αν παίζουν την ίδια ώρα και έχουν την ίδια διάρκεια. Αυτό αν θέλουμε να τα συγκρίνουμε δίκαια.

Από την άλλη, τον τελευταίο χρόνο προέκυψε ο όρος slot winner που σημαίνει πως ένα πρόγραμμα ήταν στην κορυφή του ανταγωνισμού που έπαιζε ακριβώς την ίδια ώρα. Αυτό γίνεται ώστε ένας σταθμός να πανηγυρίσει για μία πραγματική αλλά και πλασματική πρωτιά που στη γενική κατάταξη μπορεί να μην προκύπτει, μιας και ένα άλλο πρόγραμμα με μικρότερη ή μεγαλύτερη διάρκεια μπορεί να έκανε σημαντικά νούμερα την ώρα που δεν έπαιζαν απέναντι ανεβάζοντας έτσι τον μέσο όρο ολόκληρης της εκπομπής. Για αυτό λοιπόν τα προγράμματα πρέπει να συγκρίνονται όταν βρίσκονται κοντά σε ώρα έναρξης και λήξης.

Για παράδειγμα δεν γίνεται να πούμε πως το "Φως στο Τούνελ” που ξεκινά περίπου στις 23:30 "νίκησε” τη "Φάρμα” που παίζει στις 21:00 και τελειώνει λίγο πριν αρχίσει η Νικολούλη. Θέλω να πω ότι σαν αφήγημα είναι ωραίο, αλλά σαν πληροφορία δεν είναι ορθή – αν δεν εξηγήσουμε όλα αυτά που σας γράφω τώρα. Καλώς να αναφέρουμε πως η Αγγελική Νικολούλη έκανε υψηλά νούμερα τηλεθέασης, αλλά καλό είναι να μην μπαίνουμε σε συγκρίσεις αδικώντας τη δουλειά τόσων ανθρώπων...

Την ίδια στιγμή τρανό παράδειγμα είναι η πρωινή ζώνη. Υπάρχουν τόσες εκπομπές και τόσες διαφορετικές ώρες έναρξης που είναι μάταιο να συγκρίνουμε ακόμα και αυτά που λένε "καλημέρα” σχεδόν παράλληλα. Στις 8 παρά η Τσιμτσιλή, στις 8 παρά και η Μελέτη, αλλά μέχρι τις 10 η μία, μέχρι τις 11 παρά η άλλη. Στις 10 η Καινούργιου, στις 10 παρά οι Λιάγκας- Σκορδά. Να συγκριθούν, ναι. Αλλά γιατί με τη Δανάη Μπάρκα, που ξεκινά στις 11 παρά και διαρκεί σκάρτα δύο ώρες;

Και στην τελική δεν μπορεί κανείς να πει πως επειδή το "Bachelor” κάνει 15% και το "Πρωινό” του ΑΝΤ1 μπορεί να κάνει αντίστοιχα ίσο ποσοστό είναι ίσης αξίας τηλεοπτικά προϊόντα. Βέβαια καλό είναι να μην κρίνει και μια πρωινή εκπομπή του 14% μια βραδινή εκπομπή του 12% γιατί αριθμητικά οι τηλεθεατές τους μπορεί να είναι και διπλάσιοι...

Τι θέλω να πω; Να μη σας νοιάζουν τα νούμερα τηλεθέασης – εκτός αν έχετε επενδύσει χρήματα στη διαφημιστική αγορά. Δεν έχετε κανένα λόγο να κρίνετε την αγαπημένη σας εκπομπή με βάση την απήχησή της. Τη βλέπετε γιατί σας αρέσει, όχι επειδή κάνει επιτυχία. Ή κυρίως να μη σταματήσετε να τη βλέπετε επειδή δεν τη βλέπουν και τόσοι πολλοί όσοι θα περιμένατε. Απλά πράγματα!