Όταν ξεκίνησε το "Καρτ Ποστάλ" να προμοτάρεται μπορεί και να μην πίστεψα στιγμή πως θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Και όντως έτσι έγινε. Μέχρι να κάνει πρεμιέρα ούτε που με ένοιαζε ότι θα ξεκινούσε. Εντάξει, ακόμα μια ποιοτική σειρά, με καλούς συντελεστές που ίσως να περνούσε και αδιάφορη. Μέχρι τη μέρα που είδα το πρώτο επεισόδιο.
Έκτοτε δεν πέρασε Σαββατοκύριακο που δεν αναζήτησα το νέο επεισόδιο "Καρτ Ποστάλ" στο ERTflix. Ναι, δεν το είδα ποτέ στην κανονική ώρα μετάδοσής του - συγγνώμη συνήθως αν ήμουν σπίτι χάζευα Just The Two Of Us. Αλλά τα πρωινά της Κυριακής μου ήταν αφιερωμένα σε αυτό και την "Τούρτα της μαμάς", πάντα μέσω της πλατφόρμας - όπου και σας συστήνω να το δείτε... χθες!
Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου υποδύεται ίσως τον πιο γλυκό παρατημένο τηλεοπτικό ήρωα που είδατε φέτος στη μικρή οθόνη. Ενώ τον έχω δει να παίζει ρόλους αυστηρούς και όσο να πεις πιο αβανταδόρικους, ο γλυκός Τζόζεφ που κατάγεται από την Κρήτη αλλά ζει μόνιμα στο Λονδίνο είναι ένας αξιαγάπητος nerdy αρχαιολόγος που ενώ περίμενε να βιώσει την πιο ερωτεύσιμη στιγμή της ζωής του, τελικά βρέθηκε να ανακαλύπτει την κοσμοθεωρία διαφορετικών ανθρώπων που κάθε φορά του έδειχναν κάτι παραπάνω για τη δική του ζωή σαν αντικατοπτρισμό.
Δεν μπορώ να σας πω ότι όλα τα επεισόδια με άγγιξαν το ίδιο, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να μη σταθώ στην αριστουργηματική συμμετοχή της Άννας Μάσχα στο επεισόδιο "Από έρωτα" με πρωταγωνιστή τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση ή πώς θα μπορούσα να προσπεράσω την σχεδόν αέρινη υποκριτική ικανότητα της Σοφίας Κόκκαλη στη "Μοναχική σύζυγο". Οι εκπληκτικές συμμετοχές στα αυτοτελή επεισόδια της σειράς δεν έχουν τέλος. Να σας μιλήσω για τον Ορφέα Αυγουστίδη στο επεισόδιο "Ο παππάς και ο παπαγάλος", που υποδύθηκε έναν γοητευτικό παππά που προσπαθούσε να μην ενδώσει στην αυτοματοποιημένη έλξη; Εκεί που σίγουρα θέλω να μείνω πάντως είναι στο επεισόδιο με το "Ζαχαροπλαστείο" και την απίστευτη εμφάνιση της Μυρτώς Αλικάκη. Καλλιτέχνες που δεν περιμένεις, όχι γιατί δεν τους πιστεύεις αλλά γιατί ίσως δεν τους είδες ποτέ από αυτή τη ματιά, έρχονται και το ταλέντο τους σε κολλάει στον τοίχο.
Το "Καρτ Ποστάλ" αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώνει τον ομολογουμένως βραχύ βίο του στην τηλεοπτική μας ζωή και πραγματικά στεναχωριέμαι. Αν ήταν στο χέρι μου δεν θα ζητούσα έναν ακόμα κύκλο, θα ζητούσα να κρατήσει όσα περισσότερα χρόνια θα μπορούσε. Ωστόσο, αυτό δεν γίνεται μιας και είναι βασισμένο σε βιβλία της Βικτώρια Χίσλοπ και ήδη η καταξιωμένη συγγραφέας σχεδιάζει να επανέλθει στα τηλεοπτικά δρόμενα με τη συνέχεια της σειράς "Το Νησί". Ας είναι. Ας μείνουν αυτά τα ούτε λίγα ούτε πολλά επεισόδια στην ταινιοθήκη της ΕΡΤ που έστω και στην εκπνοή αυτού του χρόνου μας έδωσε το καλύτερο δείγμα ελληνικής μυθοπλασίας που εγώ τουλάχιστον παρακολούθησα με ευλαβική προσοχή.