Άμα ξέρεις τον Τάσο Ξιαρχό ως δημόσιο πρόσωπο, ξέρεις με τι έχεις να κάνεις. Δηλώνεις εντυπωσιασμένος ή απογοητευμένος; Λάθος σου.
Η περίπτωση αυτών των no reason influencer που ο μόνος λόγος που τον ακολουθείς είναι επειδή "τα λέει ωραία", είναι ο πιο επικίνδυνος τρόπος να ακολουθείς τον λάθος πομπό μηνυμάτων. Ότι κέρδισε το J2US, εμένα δεν μου λέει τίποτα. Και ο Περικλής Στεργιανούδης κέρδισε το Fame Story, δεν τον κάναμε και πρωθυπουργό. Με λίγα λόγια, ότι κάποιος στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, δεν σημαίνει πως είναι και καλό πρότυπο. Ή τουλάχιστον στον μέσο όρο της λογικής.
Νέοι, παιδάκια, χαβαλεδιάρηδες, μιντιακοί και καλλιτέχνες, τον κάναμε μάγκα εδώ και πολλούς μήνες. Και τον κάνουμε ακόμα. Αυτό το κείμενο, προσπαθώντας να πει σε κάποιους να σκεφτούν ξανά ποιον θεωρούν πρότυπο, θα φανατίσει κάποιους άλλους που όλο αυτό το βλέπουν ως μαγκιά ή επανάσταση. Τα περί δημοκρατίας και ελευθερίας λόγου έχουν πάντα άξονα το δικαίωμα του ανθρώπου στο καλύτερο. Αν τα δικαιώματα δεν βουτιούνται μέσα στον σεβασμό για τον διπλανό μας, τότε είναι όπλο ανεξέλεγκτο.
Και κάπου εκεί έρχεται η είδηση της απόπειρας αυτοκτονίας. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα πει αν είναι σωστός τρόπος να απειλείς ή να κάνεις απολογισμό μέσω social media μιας δύσκολης μέρας που λες ότι προσπάθησες να βάλεις τέλος στη ζωή σου. Όμως σίγουρα όλο αυτό δεν είναι καλή δημοσιότητα για κανένα. Όμως δεν παύει να παραμένει δημοσιότητα. Με καταλαβαίνετε;
Η πολιτική της πρόκλησης, του δεν με νοιάζει τι λέτε για μένα, της αποψάρας για όλα και τίποτα, οδηγεί μαθηματικά σε τοίχο με 120 χλμ την ώρα. Και σε αυτόν ακριβώς τον τοίχο έπεσε ο Τάσος με το στορι του. Δεν είναι κακός, απαίδευτος είναι. Απλά το κοινό, άγνωστο γιατί, έμαθε να αγαπά τη μαγκιά χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιόν του καθενός. Δεν φταίει ο Ξιαρχό.
Δώσαμε λόγο και ύπαρξη στην τηλεόραση σε ανθρώπους που δεν έπρεπε. Ναι, είναι φαινόμενο της εποχής. Κάποιοι είναι άκακοι, κάποιοι όχι. Σίγουρα κάποιοι είναι αυτοκαταστροφικοί, παρόλο που μπορεί να είναι ταλαντούχοι. Εμείς φταίμε που τον κάναμε διάσημο, όχι εκείνος που είναι... ο εαυτός του και μας γλεντάει 2-3 χρόνια τώρα. Και αυτή τη στιγμή το κοινό, εμείς που τον αναδείξαμε, εσείς που τον ακολουθείτε και όσοι αύριο μεθαύριο θελήσουν να συνεργαστούν μαζί του, οφείλουμε να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να ξαναδούμε τα ποιοτικά κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε τα πρόσωπα που σχετιζόμαστε.
Και σίγουρα οι άνθρωποι που τον αγαπούν να τον πάρουν από το χέρι και να του δείξουν ένα δρόμο λίγο σωστότερο για τον ίδιο κυρίως. Η κοπέλα που διαπόμπευσε, ή ακόμα και η Δανάη Μπάρκα που προσπάθησε να "χτυπήσει" με το τελευταίο του στορι, δείχνουν άτομα πολύ πιο χορτάτα από ζωή και αγάπη. Εκείνος έχει ανάγκη νοιαξίματος, όχι τα κορίτσια. Και όταν καταλάβει ο πρώτος πως το να είσαι ένας Ταζ σε ένα κόσμο από Μίκυ Μάους είναι καταστροφικό, τότε θα ξεκινήσουμε την επιστροφή προς την ουσία της ύπαρξής μας.
Υ.Γ. Αυτή τη στιγμή οφείλουμε να δεχθούμε τη συγγνώμη του, να του βάλουμε κακό βαθμό και να τον οδηγήσουμε σε επαναληπτικές εξετάσεις. Η ανθρωποφαγία, ακόμα και αν προέρχεται από τους "καλούς”, δεν τιμάει κανένα.