Μία από τις δημοφιλέστερες αναζητήσεις στον μαγικό κόσμο του ελληνικού ίντερνετ τις τελευταίες εβδομάδες, αφορά κάτι πολύ συγκεκριμένο: "Τα κορυφαία παγωτά στην Αθήνα". Απολύτως δικαιολογημένα και για λόγους κάτι περισσότερο από προφανείς. Θα φτάσουμε λοιπόν και εκεί. Αλλά πρώτα, λίγη ιστορία.
Σύμφωνα με ιστορικές αναφορές, το πρώτο παγωτό στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα παρασκευάστηκε το 1835, όταν η σύζυγος του Βαυαρού αντιβασιλέα Ιωσήφ Λουδοβίκου Κόμη του Άρμανσπεργκ, ανέθεσε σε ένα ζαχαροπλάστη που λεγόταν Κάλβος να φτιάξει κάποιο γλύκισμα για τους καλεσμένους μιας δεξίωσής της. Ο τελευταίος, προφανώς παρασυρμένος από τη φιλοδοξία του, της πρότεινε να φτιάξει παγωτό.
Στην οικία του πρωθυπουργικού ζεύγους στην αρχή της οδού Πειραιώς οι καλεσμένοι αρχικά ενθουσιάστηκαν, αλλά μετά έπαθαν όλοι τροφική δηλητηρίαση εξαιτίας των χημικών χρωμάτων που ο Κάλβος είχε χρησιμοποιήσει.
H φήμη του παγωτού ωστόσο κατά κάποιον τρόπο αποκαταστάθηκε γύρω στο 1841, όταν στο καφενείο που διατηρούσε ο ζαχαροπλάστης Καρδαμάνης μεταξύ των οδών Αιόλου και Αγίου Μάρκου ουσιαστικά ξεκίνησε να πωλείται, ενώ στην εξάπλωσή του βοήθησαν και αρκετοί Επτανήσιοι που από τη δεκαετία του 1850 και έπειτα είχαν μάθει από τους Ιταλούς την τέχνη και τη μετέφεραν και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Η πραγματική όμως επανάσταση του παγωτού στην Ελλάδα έγινε όταν το 1936 άνοιξε το πρώτο εργοστάσιο που παρασκεύασε τυποποιημένο, που ήταν της ΕΒΓΑ (υπάρχουν όμως αναφορές ότι η πρώτη γαλακτοβιομηχανία που ασχολήθηκε με το θέμα άνοιξε το 1934 στο Βοτανικό), ενώ το μεγάλο hit ήταν η ευρεσιτεχνία που άκουγε στο όνομα "παγωτό ξυλάκι". Μόνο τυχαίο δεν είναι άλλωστε το γεγονός ότι οι παγωτατζήδες που έβγαιναν με το τροχήλατο καροτσάκι αρχικά αποκαλούνταν "εβγατζήδες".
Ακολούθησαν αργότερα κι άλλες βιομηχανίες με εξειδίκευση στο τυποποιημένο παγωτό, όπως η περίφημη Άστυ, ενώ επωνυμίες όπως οι Κρι Κρι, Βόρειος Πόλος, Κρόνος, Όλυμπος, Ταΰγετος και Άσσος έκαναν λίγο αργότερα την εμφάνισή τους με παγωτά κρέμα και κασάτα.