Το λοιπόν, ο κόσμος το 'χε βούκινο ότι ο χαρακτήρας της Ζέτας Δούκα που έπαιζε το love interest του χωρισμένου Νίκου Κουρή (ενός από τα 4 αδέρφια) ήταν κάποτε Προκόπης, και σε μερικά σημεία του σώματός του ακόμα είναι, κι αυτό θα αποκαλυπτόταν χτες. Το θέμα στις σειρές του Παπακαλιάτη, βεβαίως, δεν είναι ποτέ το τι γίνεται, αλλά το πώς γίνεται. Πρόσεξε σκηνοθεσία, μοντάζ, ερμηνείες:
Και βέβαια, το σημαντικότερο όλων, για κάποιο λόγο η αποκάλυψη γίνεται πίσω από μια κουρτίνα φτιαγμένη από φουσκαλίτσες περιτυλίγματος, αυτές που τις σπας όταν βαριέσαι και κάνουνε «πατ-πατ». Για το φόβο του ΕΣΡ; Για τη διευκόλυνση του φόνου που ακολούθησε; Ποιος ξέρει τι ρόλο βαράγαν οι φουσκαλίτσες «πατ-πατ». Οι σειρές του Χριστόφορου είναι σαν το «Lost», μερικά ερωτήματα δεν χρειάζονται απάντηση.
Για το τέλος, μια ανακεφαλαίωση:
Ο ένας αδερφός είχε φανταστική girlfriend, δηλαδή τη φανταζότανε, δεν υπήρχε.
Ο άλλος έκανε σεξ με την αδερφή του.
Ο τρίτος στο τσακ να το κάνει με τρανσέξουαλ.
Πράγμα που οδηγεί στο αναπόφευκτο ερώτημα: Με τι ζώο (ή μήπως φυτό) θα το κάνει ο τέταρτος;