Αυτές τις λίγες μικρές στιγμούλες θα ήθελα με τον άντρα μου να πιούμε ένα καφέ σαν άνθρωποι, να πούμε δυο κουβέντες σαν άνθρωποι και να κάνουμε ένα μπάνιο σαν άνθρωποι.
Γιατί το να πας στη θάλασσα με τα παιδιά, ειδικά όταν αυτά είναι κάτω από 8 ετών αποτελεί μια μικρή ταλαιπωρία. Η διασκέδαση κρατά μια, άντε δύο ωρίτσες. Γιατί πόσους πύργους να φτιάξεις, πόση μπάλα να παίξεις, πόσες βουτίτσες να τα κάνεις πάνω από τον ώμο σου, πόσα «καραβάκια» μες το νερό, πόσες πετρούλες να μαζέψεις και πόσα κολιέ από κοχυλάκια να φτιάξεις. Έρχεται μια ώρα που θες να καθήσεις κάτω από την ομπρέλα, να ριζώσεις στην ξαπλώστρα και να διαβάσεις έστω 5 σελίδες από εκείνο το βιβλίο που τόσο σε έχει συνεπάρει αλλά δεν βρίσκεις ώρα να το διαβάσεις. Αμ δε.
Και άντε αποφασίσεις να τα αφήσεις «μόνα» τους πάνω στην άμμο με καπέλα, αντηλιακά που πρέπει να ανανεώνεις συχνά, μπορείς να ησυχάσεις ως γονιός αν δεν είναι το μάτι σου στηλωμένο πάνω τους; Όχι. Οπότε τελειώνουμε και από αυτό.
Δες περισσότερα στο themamagers.gr