Πολλές φορές έχω φανεί σκληρός με projects που πραγματικά δεν βλέπονταν. Πολλές φορές έχω φανεί και επιεικής με ανθρώπους που παρουσίασαν ως "νέα πρόταση" κάποιες εκπομπές. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως είναι παρουσιαστές, ούτε πως θα γίνουν και ποτέ.
Καλώς ή κακώς οι επαγγελματίες της τηλεόρασης είναι λίγοι, μετρημένοι ίσως στα δάχτυλα του ενός χεριού. Για παράδειγμα, το ταλέντο της Φαίης Σκορδά στην παρουσίαση και φυσικά το επικοινωνιακό της εκτόπισμα έδωσε ένα φιλί ζωής στο αδύναμο "The Voice” που θα βυθιζόταν στην απέραντη γοητεία μόνο των διάσημων coach του. Ο Σάκης Τανιμανίδης έχει σημασία που ηγείται ως παραγωγός και παρουσιαστής του "Dragon's Den” επειδή ξέρει πολύ καλά αυτό που κάνει και κυρίως το γουστάρει. Last but not least, η Ελένη Μενεγάκη φαίνεται απόλυτα αφοσιωμένη στο είδος της εκπομπής που παρουσιάζει γιατί κατά κύριο λόγο ξέρει ποια είναι. Ποια είναι όμως; Μια επαγγελματίας παρουσιάστρια ενώ ταυτόχρονα και το πιο καλοχτισμένο brand της μικρής οθόνης. Ξεκάθαρα πράγματα.
Πολλές φορές ο Γρηγόρης Αρναούτογλου μιλά με κάποια έπαρση για την πορεία του, ενώ ξέρω πολύ καλά πως το τελευταίο που τον χαρακτηρίζει είναι το τουπέ. Απλά θέλει με πολλή επιμονή να διαχωρίσει τη θέση του, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως "επαγγελματία παρουσιαστή" γιατί πολύ απλά αυτό είναι. Και πιστέψτε με, οι επαγγελματίες παρουσιαστές στην τηλεόραση είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός -ίσως- χεριού. Και ως ταλαντούχος και επιτυχημένος παρουσιαστής παραδέχεται πως μπορεί να παρουσιάσει τα πάντα. Την ίδια στιγμή, η κουβέντα του με τη Ρούλα Κορομηλά, πολύ ενδιαφέρουσα για εμάς τους ενδιαφερόμενους για τα τηλεοπτικά, ήταν ένα μάθημα διαχωρισμού. Στην ίδια κατηγορία, επαγγελματία παρουσιαστή, ανήκει ο πολυτάλαντος Χρήστος Φερεντίνος, ενώ σε αυτή προσπάθησε να εισχωρήσει πριν κάποια χρόνια και η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου, αλλά εγκλωβίστηκε στην απειρία της στιγμής της προσπάθειάς της.
Φωτεινή εξαίρεση, επίσης, στον ρόλο της ως παρουσιάστρια είναι και η Μαρία Μπεκατώρου. Σε μία εποχή που θα μπορούσε να εξαργυρώσει την επιτυχία και τη δημοφιλία της σε μια καθημερινή, σχολιαστική εκπομπή, που σίγουρα μπορεί να παρουσιάσει υπέροχα, παραμένει πιστή στην τηλεοπτική ψυχαγωγία. Δεν λοξοδρομεί, δεν ασχολείται με τίποτα άλλο πέρα από το αντικείμενο της. Μια παρουσιάστρια αυτής της γενιάς που κινείται ακριβώς όπως θα έπρεπε να κινούνται όλοι.
Θέλει επικοινωνιακό ταλέντο να είσαι παρουσιαστής, θέλει δημοσιογραφικό δαιμόνιο να φέρνεις ειδήσεις. Όταν αυτές οι ιδιότητες ταυτίζονται στο ένα και το αυτό πρόσωπο, μπορεί να έρθει απίστευτη μεγάλη επιτυχία (όπως αυτή του "Πρωινού" την δεκαετία 2011-2021), μπορεί όμως η ψυχαγωγική εκπομπή (και μόνο αυτή) να πέσει στα βράχια ή να γίνει μια άλλη εκδοχή της ύπαρξής της που μπερδεύει το κοινό.
Το μπέρδεμα μεταξύ της δημοσιογραφικής ιδιότητας και του παρουσιαστή διογκώθηκε όταν η γκρίζα ζώνη του "σχολίου" στις ζωντανές εκπομπές κρίθηκε βαρύνουσας σημασίας. Υπάρχουν πάρα πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι στην τηλεόραση που είναι δημοσιογράφοι και παρουσιάζουν εκπομπές, κυρίως δημοσιογραφικές. Σε ένα άλλο, ιδανικό σύμπαν, αυτοί οι πολύ ταλαντούχοι άνθρωποι θα ήταν το ακουστικό κάποιων άλλων παρουσιαστών. Αυτό δηλαδή που έκανε και η Ζήνα Κουτσελίνη για όλα αυτά τα χρόνια, πριν βγει μπροστά. Δεν είναι προς Θεού λάθος, καλά κάνουν και βγαίνουν. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν σε μια άλλη κατηγορία επαγγελματιών, μια κατηγορία που φυσικά τους εντάσσει στα τηλεοπτικά πρόσωπα, αλλά με τη δημοσιογραφική τους ιδιότητα. Με αφετηρία τα δελτία ειδήσεων και το ρεπορτάζ, ο Γιώργος Λιάγκας πάντα κράτησε τον δημοσιογραφικό του ρόλο ψηλά σε αντίθεση με τα χρόνια συνύπαρξής του με τη Φαίη Σκορδά που διατηρούσε πάντα τον τίτλο της ψυχαγωγικής παρουσιάστριας. Πώς να πεις ότι δεν χρειάζεται ο δημοσιογράφος Νίκος Ευαγγελάτος να παρουσιάσει το "Live News" ή η Τατιάνα Στεφανίδου το "T-Live"; Οι ενημερωτικές εκπομπές είναι φως φανάρι ότι θέλουν δημοσιογράφο στο τιμόνι τους.
Πώς όμως ένας παρουσιαστής -που παρουσιάζει άλλους, το λέει και η λέξη- θα κρίνει, θα σχολιάσει και κυρίως θα εκτεθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όταν πρέπει να κρατά ίσες αποστάσεις; Συμπέρασμα; Δεν είναι οι δημοσιογράφοι παρουσιαστές και οι παρουσιαστές δημοσιογράφοι. Δεν χρειάζεται να είναι, ούτε να γίνουν. Εκτός αν παρουσιάζουν δημοσιογραφικές εκπομπές, εκεί πάσο. Σε αυτές ωστόσο ανήκουν και οι σχολιαστικές, που είναι παραπάνω από το 80% των ζωντανών μαγκαζίνο αυτή τη στιγμή.
Για να μην είμαι άδικος όμως, να παραδεχθώ πως οι δημοσιογράφοι χρειάζονται στην τηλεόραση ώστε να πλαισιώνουν παρουσιαστές ή εξαιρετικά ταλέντα (που μπορεί να είναι και δημοσιογράφοι). Ή να στελεχώνουν ομάδες παρουσιαστών. Δεν πρέπει να θεωρούμε αυτονόητο πως κάποιος που έτυχε να σπουδάσει δημοσιογραφία ή ΜΜΕ, είναι σε θέση να αντιληφθεί το χάρισμα που χρειάζεται ώστε κάποιος να παρουσιάσει το "Ρουκ Ζουκ". Άλλο η δημοσιογραφική ιδιότητα, άλλο το επικοινωνιακό χάρισμα στην παρουσίαση και η αντίληψη της κάμερας.
Δεν είναι τυχαίο που η Σταματίνα Τσιμτσιλή δηλώνει πως θα ήθελε στο μέλλον να παρουσιάσει και κάτι περισσότερο ενημερωτικό. Θεωρεί τον εαυτό της δημοσιογράφο, κάνει ρεπορτάζ και συνεχίζει να ασχολείται με τον τομέα αυτό και με την εμπειρία της πια ως παρουσιάστρια (διπλή ιδιότητα) μπορεί να οδηγηθεί στην παρουσίαση μιας τέτοιας εκπομπής. Δεν είναι παράλογο, αλλά δίνει (και) εκείνη το στίγμα της.
Kάποιος θα πει "Και η Καινούργιου; Η Μελέτη; Η Μπακοδήμου;" τι είναι; Είναι γυναίκες που έχουν άμεση σχέση με τη δημοσιογραφία αλλά κάνουν τηλεόραση με ειδησεογραφικούς ρυθμούς. Που σημαίνει πως καλώς κυνηγούν την είδηση. Μπορούν να κάνουν και μη ειδησεογραφική εκπομπή, αλλά και πάλι η ταυτότητά τους παραμένει δημοσιογραφική. "Και η Γερμανού;" θα προσθέσει κάποιος άλλος. Η Γερμανού είναι μία φωτεινή περίπτωση, που εμπίπτει στην κατηγορία του εξαιρετικού ταλέντου. Είναι τόσο δημοσιογράφος όσο και η παρουσιάστρια, μια γυναίκα με μεγαλύτερη πλέον προσωπικότητα από επαγγελματική ιδιότητα.
Μια ακόμα γκρίζα ζώνη απλώνεται στην κατηγορία της διπλής ιδιότητας. Τους δημοσιογράφους δεν τους καίει πολύ να τους πούμε παρουσιαστές, αρκεί να αμείβονται σαν τέτοιοι και όχι σαν δημοσιογράφοι. Τα λέει συνέχεια ο Λιάγκας, στη ψυχαγωγία είναι τα λεφτά. Ωστόσο, οι "διπλής ιδιότητας" είναι αμέτρητοι και αμφιβόλου αξιολόγησης.
Για παράδειγμα, ο Νίκος Μουτσινάς -αποδεδειγμένα ταλαντούχος στο τηλεοπτικό fun- επιμένει τόσα χρόνια να δηλώνει ηθοποιός, γι' αυτό και με αντίστοιχη επιμονή δεν τον (απο)δέχομαι ως σχολιαστή επικαιρότητας. Η Δανάη Μπάρκα ανήκει στην κατηγορία των ηθοποιών που δεν θέλουν να αποχωριστούν την βασική ιδιότητά τους, αλλά αρκετοί και αρκετά εντυπωσιασμένοι μού στείλατε οργισμένα μηνύματα όταν τη χαρακτήρισα (καλεσμένος στην Ελένη Μενεγάκη) περισσότερο celebrity παρά επαγγελματία παρουσιάστρια. Ναι, η Δανάη Μπάρκα είναι μια πολύ επιτυχημένη διασημότητα, συνδυάζοντας καλλιτεχνική ιδιότητα, επαγγελματική δραστηριότητα αλλά και μια κοσμική υπόσταση ως κόρη ενός άλλου διάσημου προσώπου. Πολυεργαλείο ναι, αλλά όχι 100% επαγγελματίας στην παρουσίαση. Μοιραία οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας κάποια μέρα θα ασχοληθούν -δικαίως- και με κάτι άλλο. Και δεν θα πρέπει να τους κρίνουμε αυστηρά για αυτό το δίπορτο, αυτοί είναι, και γι' αυτό τους αγαπάμε.
Οι "γκρίζες ζώνες" στις τηλεοπτικές προσωπικότητες λοιπόν δημιουργούν ειδικές συνθήκες κριτικής. Πώς να κρίνεις αυστηρά έναν άνθρωπο που το κάνει αυτό ως ευκαιρία και όχι ως επιδίωξη; Πώς θα κρίνεις κάποιον που εξ ορισμού το βλέπει ως πείραμα και όχι ως εργασία; Λόγου χάρη, ο Γιώργος Καραμίχος στο "Πες τη λέξη", ο Νίκος Κουρής στο αντίστοιχο τηλεπαιχνίδι ή η Δέσποινα Βανδή στο "My Greece" και το "The Voice". Δεν τους νοιάζει να τους "βαθμολογήσεις" για την απόδοσή τους, μιας και θα σου πουν "δεν είμαι παρουσιαστής, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ".
Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που μπήκαν στην τηλεόραση με άλλη ιδιότητα αλλά τίμησαν την ιδιότητά τους ως παρουσιαστές, σχεδόν αφήνοντας πίσω κάθε άλλη. Για παράδειγμα, η Βίκυ Καγιά παραμένει μια uber fashion persona αλλά είναι μια εξαιρετική παρουσιάστρια. Δεν τα συνέχισε και τα δύο παράλληλα, κάποια στιγμή η τηλεόραση έγινε το βασικό της job ID και συνεχίζει να είναι.
Πού καταλήγει αυτό; Στο συμπέρασμα πως η τηλεόραση για να γίνει πιο ουσιαστική, πιο καλή και πιο καλοδουλεμένη χρειάζεται ανθρώπους που θα αφοσιωθούν σε αυτή. Είναι η στιγμή που πρέπει να δώσει το ίδιο το οικοδόμημα της τηλεόρασης ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, με μόνη ενασχόληση την τηλεόραση, να χτίσουν την πορεία τους μέσα σε αυτή. Όσο χαρίζει τον χρόνο της σε ανθρώπους που ασχολούνται (και) με κάτι ακόμα, θα παραμένει πολλές φορές πάρεργο.
Τέλος, η συνειδητή επιλογή κάποιος να αποκαλέσει εαυτόν παρουσιαστή ή δημοσιογράφο αντίστοιχα μας βγάζει από τη δύσκολη θέση να κάνουμε διάσημους ανθρώπους που δεν έχουν καμία από τις δύο ιδιότητες, που είδαν φως (και λεφτά) και όχι απλά μπήκαν, αλλά μας κατσικώθηκαν κιόλας.
Υ.Γ. Μπορεί να σας φαίνεται αστείο, αλλά για τους παραπάνω λόγους επιμένω να δηλώνω τηλεκριτικός, παρά δημοσιογράφος. Ασχολούμαι με την τηλεόραση, όχι ακριβώς με τη δημοσιογραφία. Άλλα άντε να το εξηγήσεις αυτό... Και όχι, η εμμονή με το ρεπορτάζ δεν θα φέρει τη λύση στην τηλεόραση, το ρεπορτάζ για τους δημοσιογράφους, η τηλεόραση για τους παρουσιαστές. Όταν μιλάς για lifestyle, reality και λοιπά στοιχεία της λαμπερής φούσκας κανένας δεν θα σου δώσει το βραβείο του καλύτερου ανταποκριτή. Μόνο περισσότερα χρήματα και διασημότητα, φρόντισε να τα πάρεις την κατάλληλη στιγμή.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
http://instagram.com/sirconstantino
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://twitter.com/SirConstantino
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
