«Ο Γιώργος είναι βράχος, είναι ένας άνθρωπος που με ξέρει πάρα πολύ καλά. Δεν νομίζω πως με ξέρει κανένας άλλος όσο ο Γιώργος. Έχει απέραντη υπομονή, του το αναγνωρίζω. Ήταν οδυνηρό το '16 γιατί κόντεψα να τον χάσω. Εκεί ζορίστηκα εγώ πάρα πολύ, ήταν η πρώτη φορά που ο Γιώργος δεν ήταν εκεί. Έπρεπε να είμαι εγώ εκεί για τα μικρά, για τα μεγάλα, για τα πάντα. Έπρεπε να τον νοσηλεύσω, να τον στηρίξω, να τον πιέσω. Η αλήθεια πάλι δύσκολα πέρασε ο άνθρωπος. Σημασία έχει ότι και πάλι είναι γερός και λειτουργικός» εξομολογήθηκε η διάσημη συγγραφέας, συμπληρώνοντας: «Η περιπέτεια με την καρδιά του έληξε, ήταν κάτι πάρα πολύ σοβαρό και πολύ επικίνδυνο. Θα έλεγα ότι δεν τον προλάβαμε στο “παρά πέντε” αλλά στο “και πέντε”. Είχε πολύ μακρά περίοδο αποθεραπείας, εξαιρετικά δύσκολη. Εκεί μπορώ να πω πως ζορίστηκα εγώ. Και χαμόγελο χάθηκε, και πολλά δάκρυα ήρθαν, και δύσκολα πέρασα. Γενικά το '16 δεν ήταν καλή χρονιά, γιατί με το που περάσαμε τους πρώτους έξι μήνες με τον Γιώργο και ήταν πάλι καλά, έχασα τη μητέρα μου. Γενικά το '16 πάρα πολύ χαίρομαι που έφυγε».