Όπως η ίδια αποκαλύπτει στον Οδυσσέα Μητσόπουλο η πραγματική της ζωή πίσω από τις κάμερες είναι πολύ διαφορετική. Πολλές ώρες meetings, απειλές, ζόρικες στιγμές, αλλά και τα γέλια και οι χαρές!Αυτή είναι η Αγγελική Νικολούλη!
21 χρόνια τώρα ανάβετε το «Φως Στο Τούνελ» της ελληνικής τηλεόρασης. Υπήρξε στιγμή που σκεφτήκατε να σβήσετε τους προβολείς σας και να κάνετε κάτι άλλο επαγγελματικά; Σας έγιναν σχετικές προτάσεις σε αυτή τη διαδρομή σας;
Με τους τηλεθεατές γνωριστήκαμε και δεθήκαμε μέσα από το «Τούνελ» και την έρευνα του. Έχει αναπτυχτεί μια ιδιαίτερη σχέση και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να την προδώσω επιλέγοντας κάτι άλλο, ακόμη κι αν μου έδιναν περισσότερα χρήματα. Μου έγιναν κατά καιρούς προτάσεις δελεαστικές, για να αναλάβω άλλα προγράμματα. Ένα μεγάλο κανάλι με ήθελε στην πρωινή ενημέρωση και παράλληλα στο «Τούνελ». Ένα άλλο μου πρότεινε μια «χρυσή» συνεργασία για ψυχαγωγική εκπομπή. Κάποιοι με ήθελαν και σαν σχολιάστρια κοινωνικών θεμάτων σε δελτίο ειδήσεων. Όπως βλέπετε όμως, παραμένω τόσα χρόνια πιστή στο «Τούνελ».
Αν αύριο τελείωνε η καριέρα σας, ποια υπόθεση πιστεύετε ότι σας έχει στιγματίσει περισσότερο από όλες;
Σε έναν τέτοιο απολογισμό όπως τον περιγράφετε, δεν μπορώ να σταθώ σε μία και μόνο υπόθεση που στιγμάτισε εμένα και τους τηλεθεατές του «Τούνελ». Κάθε ιστορία έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και δεν ξέρω που μπορεί να οδηγήσει. Κάθε αναζήτηση έχει το δικό της ειδικό βάρος και δεν μπορεί να συγκριθεί με μια άλλη. Ασχολήθηκα και ασχολούμαι με πολύκροτες ιστορίες που ενδιαφέρουν τον κόσμο αλλά και άλλους συναδέλφους στα Μέσα Ενημέρωσης.
Στο τρίτο βιβλίο σας με τίτλο «Έρωτας Φονιάς» ξετυλίγετε μια ερωτική ιστορία με μυστήριο και αίμα. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι στατιστικά πίσω από τα περισσότερα εγκλήματα κρύβεται ένα love story;
Γιατί είναι απλό. Ο έρωτας όπως γεμίζει, έτσι και αδειάζει καρδιές και ψυχές. Θολώνει τη λογική. Είναι ανατρεπτικός, υπερβατικός. Με τέτοια συναισθήματα και με κυρίαρχη τη ζήλεια που τυφλώνει, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Ακόμη και φόνος. Οι ιστορίες που περιγράφονται και στα τρία βιβλία μου, στο «Ονειρεύτηκα τον δολοφόνο σου» , στο «Θάνατος με χείλη κόκκινα» και στο « Έρωτας φονιάς», βασίζονται σε αληθινά γεγονότα που σόκαραν και προβλημάτισαν την κοινή γνώμη. Ερευνήθηκαν από το «Τούνελ», χωρίς όμως να αποκαλυφθούν στην τηλεόραση οι ιδιαίτερες λεπτομέρειες του παρασκηνίου τους. Δεν είναι όλα για τον τηλεοπτικό αέρα. Γράφοντας ένα βιβλίο, η αλήθεια ελευθερώνεται με δεξιοτεχνία, για να μη στιγματίσει πρόσωπα.
Στην τελευταία εκπομπή για το 2016 δηλώσατε on air για την ώρα μετάδοσης σας πως: «Αυτοί φίλοι μου είναι η τελευταία εκπομπή όχι μόνο για το 2016, αλλά και για τη 12η νυχτερινή ώρα. Με τη νέα χρονιά θα βρούμε πάλι τους κανονικούς ρυθμούς μας, γιατί αν συνεχίσουμε έτσι, μετά από είκοσι ένα χρόνια -για να κάνω και λίγο χιούμορ- μας βλέπω να αλλάζουμε τίτλο στην εκπομπή και αντί για φως να μιλάμε για μαύρα σκοτάδια».Τι εξελίξεις έχουμε σχετικά με το θέμα αυτό;
Συνεχίζουμε κανονικά στην ώρα προβολής μας, εκεί γύρω στις 11. Βγαίναμε μαύρα μεσάνυχτα λόγω αλλαγής προγράμματος με αφορμή τη γιορτινή περίοδο. Αυτό διήρκησε για λίγο, αλλά οι τηλεθεατές αν και προσπαθούσα να τους το εξηγήσω, δεν το αποδέχονταν. Η αλήθεια είναι πως τέτοιου είδους εκπομπές δεν πρέπει να αλλάζουν την ώρα τους και να κρατούν ξάγρυπνο το κοινό που τις ακολουθεί.
Το γεγονός ότι έρχεστε καθημερινά σε επαφή με δολοφόνους κι εγκληματίες σας έχει κάνει πιο υποψιασμένη πια στις προσωπικές σας σχέσεις;
Έχω αναπτύξει έντονα τη διαίσθηση, την παρατηρητικότητα και με θεωρούν φυσιογνωμίστρια. Καταλαβαίνω εύκολα την προσωπικότητα του άλλου. Σε καμία όμως περίπτωση δεν αντιμετωπίζω σαν ύποπτους τους ανθρώπους που γνωρίζω για πρώτη φορά. Δεν μπορώ να ζω καθημερινά με την καχυποψία για όλους και για όλα.
Μια προσωπικότητα σαν εσάς στα δύσκολα λυγίζει, κλαίει, ζητάει βοήθεια από δικούς της ανθρώπους ή είστε φτιαγμένη από ατσάλι;
Δεν ξέρω πολλούς ατσαλένιους να κυκλοφορούν ανάμεσα μας… Μη ξεχνάμε όμως ότι και το ατσάλι λυγίζει. Είμαι εξαιρετικά ευαίσθητη κι ας πιστεύουν κάποιοι το αντίθετο. Συγκινούμαι εύκολα κι αν χρειαστεί θα ζητήσω βοήθεια, όπως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι.
Μέχρι ποια ηλικία θα θέλατε να βρίσκεστε στο «γυαλί»; Τι ονειρεύεστε να κάνετε μετά;
Η έρευνα, η ζωντάνια και η διάθεση για προσφορά, δεν έχουν να κάνουν με την ηλικία κι αν είσαι τυχερή και σε βοηθά και το DNA σου, τότε κρατάς καλά (γέλια). Ότι και να λέμε, η ζωή είναι αυτή που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο κι αυτή μας κατευθύνει…
Ο Φρόυντ είχε τονίσει ότι ο άνθρωπος επί της ουσίας είναι ένα κτήνος με έντονη την τάση του να κυριαρχεί και να σκοτώνει για να επιβιώσει. Η δική σας εμπειρία στη δουλειά αυτή τι πόρισμα βγάζει;
Φαίνεται ότι η έρευνα του Φρόυντ στηρίχτηκε σε πολλά κτήνη… Στα είκοσι ένα χρόνια που βρίσκομαι στην εκπομπή, δεν μπορώ να πω ότι συνάντησα τόσα πολλά, για να σχηματίσω ανάλογη γνώμη . Η εμπειρία μου δείχνει ότι σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός χαρακτήρα, παίζει πάνω από όλα το οικογενειακό περιβάλλον. Και άρρωστο να είναι ένα άτομο, με την αγάπη και την κατάλληλη βοήθεια, μπορεί να πνίξει το «κτήνος», πριν αυτό ξυπνήσει.
Ο γιος σας ο Κωνσταντίνος έχει μεγαλώσει με το πρότυπο μιας πολύ ισχυρής γυναίκας μέσα στο σπίτι. Αυτό πιστεύετε ότι θα τον κάνει, υποσυνείδητα, να βάζει πολύ υψηλά standards στις γυναίκες της ζωής του;
Ρωτήστε τον ίδιο με ποιο κριτήριο επιλέγει τις γυναίκες. Πάντως αν κρίνω από αυτά που βλέπω, έχει καλό γούστο.
Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε ότι υπάρχει εκεί έξω ένας άνδρας που να μπορεί να διαχειριστεί στη ζωή του τον τυφώνα που λέγεται «Αγγελική Νικολούλη»;
Αν υπάρχει μόνο ένας, χαθήκαμε…! Το πολύ- πολύ, ας αφεθεί στον τυφώνα που λέτε, να τον παρασύρει…