Όταν άρχισα να γράφω σ' αυτό το blog νόμιζα πως θα ήταν όλα εύκολα και θα περνούσα ζάχαρη, είχα κέφι και δεν ήμουν προετοιμασμένη για αντιδράσεις. Τα κείμενα μου ήταν καλοδεχούμενα – δεν είδα να μου τα γυρνανε πίσω, στη δουλειά μου, σου λένε τα μαύρα μαντάτα χωρίς περικοκλάδες: «Κυρία μου, γράφετε απαίσια, μην μας ξαναστείλετε».
Προσπαθώ στις απόψεις μου να είμαι μετριοπαθής - καταλαβαίνετε ελπίζω το πνεύμα μου, είπα ποτέ τίποτα που να σας πείραξε;
Ήμουν απόλυτη;
Έχω εκφράσει εμπάθεια;
Φανταστείτε την έκπληξη μου όταν ξαφνικά βρέθηκα απέναντι στον Πέτρο Κωστόπουλο. Δεν ήξερα πως με διάβαζε, εγώ για κοπέλες περισσότερο γράφω. Φταίει η ματαιοδοξία μου και που καμιά φορά πιστεύω πως η ζωή είναι χαβαλές και παίρνω τα πράγματα ανάλαφρα...
Σκέφτηκα πως δεν βγαίνω συχνά από το σπίτι μου κι έχει να με δει άνθρωπος καλοντυμένη από πρόπερσι τα Χριστούγεννα – νόμιζα θα ξεσκάσω, το είδα σαν έξοδο και ειδική περίσταση... Τόσος κόσμος πάει στον Κωστόπουλο. Μπορεί να ζω πολύ βαρετά, να μην έχω να κάνω καμιά συνταρακτική αποκάλυψη για το πώς ψήνεται το ψάρι, να μην είμαι διατεθειμένη να χορέψω προκλητικό χορό μπροστά στον οικοδεσπότη, αλλά θέλω να πιστεύω πως έχω το μικρό ιδιαίτερο κοινό μου...
Στολίστηκα. Δεν είμαι 25 ετών. Το στόλισμα θέλει τον χρόνο του, όπως και το να βρω ένα φόρεμα που να αναδεικνύει και συνάμα να καλύπτει- το αν είναι καλόγουστο είναι πολύ δευτερεύον...
Με την αθωότητα που με διακρίνει έπεσα στη φάκα, σαν Κοκκινοσκουφίτσα που σταμάτησε να μαζέψει λουλούδια αντί να τρέξει κατευθείαν στο σπίτι της γιαγιάς...
Στρογγυλοκάθισα στην πολυθρόνα για να συνεντευξιαστώ με την αυτοπεποίθηση της ημιαναγνωρίσιμης .
Έχουμε μια σύντομη ιστορία εγώ και ο Κωστόπουλος – τίποτα δραματικό. Δεν είμαστε κολλητοί. Είχα δουλέψει στα έντυπα του -όχι πολύ- και του έχω μια φυσική συμπάθεια από τις ανεξήγητες. Κάποτε μάλιστα κάναμε μαζί ένα δοκιμαστικό για το Μega – ήμουν τόσο απίστευτα κακή που χωρίς δεύτερη σκέψη πήραν αμέσως την Τζένη – ο Πέτρος μου θυμίζει πόσο χάλια ήμουν κάθε φορά που με βλέπει, έχει δίκιο και θα μου το θυμίσει άλλες 3000 φορές, αν και πρέπει να ξέρει πως θα με λούζει η ντροπή και τις 3000.
Δεν κάνω για παρουσιάστρια το ξέρω, το έχω πει η καημένη. Πρέπει να είμαι η μόνη στην Ελλάδα που αποκλείει τον εαυτό της από μια πιθανή λαμπρή τηλεοπτική καριέρα - επειδή όμως εργάζομαι στην τηλεόραση γνωρίζω καλά πως οι τηλεοπτικές μου ικανότητες είναι μικρές, θα επιστρέψω όμως σ' αυτό που σας έλεγα...
Αλληλοσυμπαθιόμαστε υποθέτω αλλά για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα ο Πέτρος Κωστόπουλος με αντιμετωπίζει σαν την πηγή του γραπτού κακού στον πλανήτη. Λέει πως μισώ τους άντρες, εν ολίγοις πως είμαι κομπλεξική – ο,τι και να προσπαθώ να του πω, εκείνος δεν ακούει.
Με πιάνει μονότερμα, με λέει ξεπερασμένη (είναι μοντέρνος και ξέρει να με χτυπάει στο αδύναμο σημείο μου), έχω σβήσει τα περισσότερα ταπεινωτικά λόγια από την μνήμη μου, εχω αμφιβολίες και για το αν θα παιχτεί ποτέ αυτή η συνέντευξη-μαρτυριο που πέρασα για σένα αναγνώστη του blog μου.
Με έβαλε στην γωνία και με πετροβόλησε, επειδή τολμώ να γράφω για έρωτες, για τους σημερινούς άντρες. Στάθηκε με διαβολεμένη εμμονή σε όσα γράφω εδώ, είχε γραμμένη εμένα και την υπόλοιπη καριερούλα μου. Με το ζόρι έκανε μισή ερώτηση για το ραδιόφωνο και την δουλειά μου στο Star. Για τη βαθυστόχαστη στήλη μου στα Παραπολιτικά ούτε λόγος. Κάποια στιγμή μου είπε πως με λυπάται που δεν έχω γκόμενο – κι εγώ με λυπάμαι, κι εκεί με επιασε στο άλλο αδύναμο σημείο μου.
Να κάθεσαι στην πολυθρόνα και να ντρέπεσαι, ενώ πήγες να το παίξεις τσαχπίνα. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά...
Μπαρούτι με τo blog που λέτε ο Πέτρος Κωστόπουλος – κάποια στιγμή στη συνέντευξη δεν μπορούσα να καταλάβω αν βαριόταν να με ρωτήσει οτιδήποτε άλλο, αν μου έκανε καλοπροαίρετη πλάκα ως συνήθως γιατί ξέρει πως με έχει του χεριού του, ή αν πραγματικά είμαι τόσο απαράδεκτη... Είχε να πάει να δει και τον Ολυμπιακό εκείνη την ημέρα και πρέπει να με ξεπέταξε, εγώ ήθελα να το γυρίσω σε πολιτική συζήτηση, να πούμε και κάτι για τον μοντέρνο σοσιαλισμό, δεν είδα προθυμία. .
Πριν από εμένα είχε καλεσμένους τον Τατσόπουλο και τον Δήμο Βερύκιο, αν δείτε τι ωραία που τα έλεγαν σαν παλιόφιλοι θα με λυπηθείτε διπλά για την άδικη μεταχείριση.
Δεν ήθελα να σηκωθώ να φύγω θυμωμένη, το έχω κάνει σε παλιότερο τηλεοπτικό κάλεσμα του Κωστόπουλου και τότε με είχε αντιμετωπίσει με οργή – όμως είμαι πολύ πιο ήρεμη πια, έχω υπομονή, στο κάτω-κατω δεν τον παρεξηγώ.
Έχω φίλους που με ρώτησαν: «Μα για ποιο λόγο θες να ξαναπάς;», όμως δεν καταλαβαίνουν την περιπλοκότητα της επικοινωνίας που εγώ παίζω στα δάχτυλα, με διέπει μάλλον κι ένα «βαράτε με κι ας κλαίω». Μου αρέσει η τηλεοπτική ταλαιπωρία κι ας κάνω πως με ζορίζει και την απεχθάνομαι.
Θα επιμείνω στο ότι η συνέντευξη μπορεί και να μην παίξει, καθώς έχω δώσει συνεντεύξεις που δεν «έπαιξαν» – σε έντυπα κυρίως – γιατί τσακώθηκα άσχημα με τον δημοσιογράφο, άλλες φορές πρέπει να ήταν οι απαντήσεις μου πολύ ανόητες και να μην έβγαινε ούτε τίτλος ...
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω, πως με την ηρωική συνέπεια που με διακρίνει θα προσπαθήσω να συνέλθω κι από το τελευταίο μου τηλεοπτικό στραπάτσο.
Σύντομα κοντά σας, όπως συνήθως, με τα γνωστά και φρέσκα αγαπημένα μας θέματα.
Σας χαιρετώ
Α.
Υ.Σ. Αν είστε με το μέρος μου και θέλετε να παραπονεθείτε, παρακαλώ καλέστε στον 212 2124000 (τηλεφωνικό κέντρο Αlpha tv) και ζητήστε το εσωτερικό του κυρίου Πέτρου (του αρέσει ιδιαίτερα να τον λένε έτσι, δεν θέλει επισημότητες).
Η Αθηναΐς Νέγκα στο twitter: @AthinaisNega
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
