Το πιο σημαντικό είναι πως οι «δικοί μας» διάσημοι δεν πηγαίνουν σε εκδηλώσεις αν δεν βραβεύονται, τραγουδούν, παρουσιάζουν και γενικά αν δεν έχουν έναν «πρωταγωνιστικό» ρόλο. Για να παρακολουθήσουν τους συναδέλφους τους και να τιμήσουν απλώς μια εκδήλωση, ούτε λόγος... Η Μπιγιονσέ, από την άλλη, πάει και χειροκροτεί τη Lady Gaga σε όποια μουσικά βραβεία γίνονται - και το αντίστροφο. Οι ξένοι σούπερ σταρ ξέρουν πως αυτές οι εκδηλώσεις γίνονται για την προβολή και τη δουλειά τους, είτε έχουν είτε δεν έχουν ρόλο την παρούσα χρονική στιγμή σε αυτές. Στα Όσκαρ πάνε κι αυτοί που δεν είναι υποψήφιοι και το κόκκινο χαλί γεμίζει εμφανίσεις που όλοι συζητούν. Οι Έλληνες πάλι, σε πολλές περιπτώσεις δεν εμφανίζονται καν για να παραλάβουν το βραβείο τους σνομπάροντας οτιδήποτε προωθεί τους ίδιους, τον κλάδο και τη δουλειά τους. Εν ολίγοις, ο δικός μας διάσημος ιδανικά θα ήθελε τα εκάστοτε βραβεία ή εκδηλώσεις να ήταν ειδικά γι’ αυτόν και με το όνομά του, ώστε να αξίζει τον κόπο να εμφανιστεί.
Όσο για την εικόνα που παρουσιάζουν αυτοί που διασχίζουν το κόκκινο χαλί, αυτό είναι άλλο ένα πονεμένο θέμα. Χωρίς να δίνουν καμία σημασία σε αυτά που βλέπουν έξω, οι εγχώριοι διάσημοι δεν υπολογίζουν τίποτα και κάνουν αυτό που έχουν φαντασιωθεί να είναι ο εαυτός τους, άσχετα με την εκδήλωση στην οποία θα βρεθούν. Για τις Ελληνίδες, αυτές οι εμφανίσεις σημαίνουν περισσότερα ψεύτικα μαλλιά, ρούχα που είναι είτε πολύ πρόχειρα είτε εντελώς λάθος για την ώρα και την εκδήλωση. Υπάρχει πάντα ένας διάχυτος εσωτερικός ανταγωνισμός της λογικής «τώρα θα δείτε ποια είναι η πιο εντυπωσιακή» ή «η πιο cool» που ήρθε όπως ήταν στον καναπέ, γιατί δεν μασάει από τέτοια. Σε γενικές γραμμές, δηλαδή, κανένας δεν έχει στο μυαλό του πως το κόκκινο χαλί στις δουλειές αυτές, είναι ό,τι το εταιρικό πάρτι για μια πολυεθνική. Εκεί πας για να τιμήσεις τους συναδέλφους σου, τη δουλειά σου αλλά και τους πελάτες σου - που στην περίπτωση της showbiz είναι το κοινό.
Όταν, λοιπόν, καλείται ένας celebrity σε μια μεγάλη εκδήλωση, καλό είναι να το βλέπει ως μέρος της δουλειάς του και όχι ως αγγαρεία που δεν χρειάζεται να κάνει αφού δεν έχει δίσκο, ταινία, εκπομπή ή δεν είναι το τιμώμενο πρόσωπο. Γιατί, πολύ απλά, όλες αυτές οι εκδηλώσεις χρειάζονται στήριξη ώστε να υπάρχουν κι όταν ο διάσημος θα τις χρειαστεί για την προώθηση της δουλειάς του.
Τέλος, καλό είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι να συνειδητοποιούν τον χαρακτήρα κάθε εκδήλωσης και να ντύνονται ανάλογα. Σε καμία άλλη χώρα του πλανήτη δεν έχουμε δει τόσο λίγα αντρικά κοστούμια και τόσο άσχετες εμφανίσεις σε σχέση με το εκάστοτε event, απ’ όσες στα ελληνικά κόκκινα χαλιά. Το κόκκινο χαλί δεν είναι ούτε μπουζούκια, ούτε Επίδαυρος και καλό είναι να αυτό να υπάρχει πάντα στο μυαλό όλων αυτών που αποφασίζουν να το διασχίσουν.
Περισσότερα κείμενα από τον Γιώργο Δέδε: http://www.yupiii.gr/author/giorgosdedes/
Ο Γιώργος Δέδες στο instagram: http://instagram.com/giodedes
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
H Αψεγάδιαστη Κυρία Ζυγούλη: Μια γυναίκα ερωτευμένη με τον πατέρα των παιδιών της - από τον Νίκο Παρτσώλη
Θηρία Που Ντύθηκαν Άνθρωποι: Τα αποσιωπητικά που συνοδεύουν τη θλίψη… - από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
Δε-Δε-Δέσποινα: Ένας συντάκτης ζητωκραυγάζει για τη Βανδή στο «Voice» - από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Η Χρυσή Δεκάδα Της Εβδομάδας: Η κίνηση ματ του ΑΝΤ1 & το προσωπικό στοίχημα της Τατιάνας - από τον Κωνσταντίνο Χαντζάκο - Αντωνάτο
De Profundis: Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι αυτό που φαίνεται - από τον Γιάννη Τσαούση
Μια Δεύτερη Αποτίμηση: Οι παράπλευροι νικητές των εκλογών - από τον Αντώνη Τζαβάρα