Τι της τη «δίνει» στον καλλιτεχνικό χώρο; «Είμαι πάρα πολύ θυμωμένη, είμαι οργισμένη. Ίσως επειδή έχω μεγαλώσει πια, έχω φτάσει σε ένα σημείο που δεν ανέχομαι πράγματα. Είμαι τόσο οργισμένη που είμαι στο σημείο να βγω στις πλατείες, να γίνω "νούμερο" και να μιλάω στον κόσμο. Κι εγώ μιλάω τη γλώσσα που ξέρει ο κόσμος, που ξέρει η απλή νοικοκυρά. Επειδή είμαι ο ηθοποιός, δε σημαίνει κάτι. Ο κόσμος με ξέρει, με τη Μαρία (σ.σ.: Μπεκατώρου) συναντιόμαστε στη λαϊκή και με βλέπει πώς πάω, με το τσόκαρο. Είμαι έτσι. Θα μιλούσα στη γλώσσα που μιλάει ο κόσμος, απλά. Όχι με αυτή τη γλώσσα που μιλάνε όλοι αυτοί στις τηλεόρασεις. Και θα τους έλεγα να ξυπνήσουν, ότι πρέπει να συνέλθουν, ξέρουν ότι βρισκόμαστε στον γκρεμό και φοβούνται. Να μη φοβούνται τίποτα! [...] Είμαστε Έλληνες και το έχουμε ξεχάσει! Το πρώτο που πρέπει να θυμηθούμε είναι αυτό. Πού είναι η παλικαριά μας; Πού είναι η μαγκιά μας; Πού είναι το τσαγανό μας; Που είναι ρε παιδιά; Γιατί γίναμε έτσι; Γι' αυτό φτάσαμε να συναντηθούμε εδώ απόψε. Για όλα αυτά. Επειδή εγώ δεν μιλάω συγκεκριμένα για πρόσωπα, εγώ μιλάω για καταστάσεις που επεκτείνονται στην επικοινωνία».
Το αίτιο του επεισοδίου στα βραβεία «Κάρολος Κουν»: «Ακούστε να σας πω... Πρέπει να μάθουμε να διαχωρίζουμε κάποια πράγματα. Έτσι ξεκίνησα εγώ την κουβέντα μου προχθές, που αρνήθηκα να βραβευτώ. Δεν πρέπει να μπαίνουν όλα μέσα σε ένα σακί. Πρέπει να καταλάβουν πως όταν μιλάω, μιλάω μόνο για το θέατρο. Άλλο το θέατρο, άλλο η τηλεόραση. Η τηλεόραση με έφτιαξε και με γνώρισε ο πλατύς κόσμος. Άλλο ο κινηματογράφος, άλλος ο χορός, το μπαλέτο, η πίστα... Μιλάω για το θέατρο. Το θέατρο δεν είναι απλή υπόθεση, μην τα μπερδεύουμε. Όπως είπα, ηθοποιοί δεν είναι όλοι. Είναι δύσκολο να είναι κάποιος ηθοποιός»
Η επίθεση στην επιτροπή των βραβείων: «Δεν έχω κανέναν πόνο και κανέναν παράπονο. Δεν είμαι από αυτές που κλαίγονται. [...] Εγώ από την επιτροπή των βραβείων δεν ήξερα κανέναν από όλους αυτούς. Εκτός από τον Λέανδρο Πολενάκη, δεν ήξερα αυτούς τους ανθρώπους. Αμφιβάλλω αν είναι σημαντικοί άνθρωποι και δεν τους έχω δει ποτέ στο θέατρο. Σίγουρα εμένα δεν με έχουν δει ποτέ αυτοί»
Το θέμα με την «άδεια» των ηθοποιών: «Είμαστε πολύ λίγοι ηθοποιοί στην Ελλάδα. Υπάρχουν διασκεδαστές, υπάρχουν σταρ, υπάρχουν θεατρίνοι, μίμοι, άνθρωποι που παίζουν τον εαυτό τους με τη μανιέρα τους, οι ωραίοι, οι ωραίες, τα μανεκέν... Αυτό γίνεται επειδή έχει καταργηθεί η άδεια του ηθοποιού. Και με μπερδέψαν με διάφορα πράγματα, όπως τη Σαρλίζ Θερόν, τον Μπραντ Πιτ, την Αμερική και διάφορα τέτοια κολοκύθια με τα οποία δεν μπορούμε να συγκριθούμε. Πρώτα πρέπει να σας πω ότι στην Αμερική είναι κατοχυρωμένο το επάγγελμα του ηθοποιού του θεάτρου. Για να γίνεις ηθοποιός του θεάτρου πρέπει να είσαι πέντε χρόνια δόκιμος και παίρνεις κάρτα που χωρίς αυτή δεν μπορείς ούτε σπικάζ να κάνεις. Στο δε Λονδίνο υπάρχουν συνδικάτα»
Η αναφορά στον Σάκη Ρουβά και τις «Βάκχες»: «Δεν ξέρω τι είπε ο κύριος Ρουβάς, δεν ασχολήθηκα και δεν με ενδιαφέρει. Δεν το ξέρω το παιδί, δεν τον γνωρίζω. Το όνομά του το έχω ακούσει, αλλά δεν τον παρακολουθώ. [...] Εγώ είχα φύγει όταν βραβεύτηκε ο κύριος Ρουβάς. Εγώ απλά ανέβηκα στη σκηνή και τους είπα ότι αν δεχτώ αυτή την αηδία που μου δώσανε, εγώ που έχω αξία και την ξέρω την αξία μου, θα αναβαθμίσω αυτή τη σαχλαμάρα. Για αυτό πήγα, επειδή είχα την ευκαιρία να πω πέντε πράγματα. Ο κύριος Ρουβάς είπε ότι με "αγαπάει" σαν ηθοποιό; Γιατί; Με έχει δει ποτέ του; Μιλάμε για θέατρο, θα το καταλάβετε; [...] Ο κόσμος είχε αρχίσει να φεύγει μόλις ακούστηκε το βραβείο αυτό. Άδειασε όλη η αίθουσα, χειροκροτήθηκε μόνο από μια παρέα»
Η επίθεση στον Δημήτρη Λιγνάδη: «Μου είπαν και το άλλο... Ότι ο σκηνοθέτης, κάποιος που έκανε την παράσταση, τύλιξε το προϊόν με σελοφάν για να το πουλήσει καλύτερα στο κοινό. Και το σελοφάν ήταν το παλικάρι αυτό (σ.σ.: ο Σάκης Ρουβάς). Μα έχει ανάγκη ο Ευρυπίδης, ο Αισχύλος, ο Αριστοφάνης από σελοφάν;»
Η διαφωνία με τον Γρηγόρη Αρνούτογλου
Η Χρυσούλα Διαβάτη δεν δίστασε να διαφωνήσει, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, έντονα με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, ο οποίος πολλές φορές προσπάθησε να της εξηγήσει πως ο Σάκης Ρουβάς κέρδισε το θερμό χειροκρότημα του κοινού που παρακολούθησε τη συγκεκριμένη παράσταση (σ.σ.: τις «Βάκχες» του Ευρυπίδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη) με την ίδια να επιμένει στην αρχική της θέση, την οποία υποστήριξε αρκετές φορές με έντονο ύφος και απαξιωτική διάθεση προς τον παρουσιαστή, αλλά και προς το κοινό για το οποίο σχολίασε πως «έχει χάσει το γούστο του», βασιζόμενη στον διαχωρισμό των θεατρικών ειδών. Μάλιστα, όταν ο Γρηγόρης Αρναούτογλου της είπε πως ο ίδιος την έχει δει να παίζει στο θέατρο, εκείνη τον αμφισβήτησε έντονα, παροτρύνοντάς τον να αποκαλύψει πότε και σε ποια παράσταση συνέβη αυτό. Ο ίδιος, αδυνατώντας να θυμηθεί, σχολίασε ότι δεν έχει κανένα λόγο να της λέει ψέματα, με τη Χρυσούλα Διαβάτη να ακούει τις δηλώσεις του με ιδιαίτερα σαρκαστική διάθεση.
Παράλληλα, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Γρηγόρης Αρναούτογλου προσπάθησε να της μεταφέρει πως με τον τρόπο της ακυρώνει την ελευθερία του κοινού να επιλέξει ποια θεατρική παράσταση είναι καλή ή κακή, επιβάλλοντάς του δύο κατηγορίες θεάτρου.
Αναφορικά με την πορεία της στην τηλεόραση, η Χρυσούλα Διαβάτη, παρόλο που δήλωσε ότι αγαπά το μέσο αυτό, παραδέχθηκε πως ο κύριος λόγος που έκανε τηλεοπτικές δουλειές ήταν οι μεγάλες οικονομικές απολαβές του παρελθόντος, αλλά παράλληλα άφησε να εννοηθεί πως το κοινό δεν μπορεί να την κρίνει ως ηθοποιό μέσα από αυτές, αλλά μόνο μέσα από τις θεατρικές παράστάσεις στις οποίες συμμετέχει.
Δες τα βίντεο:
Your browser doesn't support HTML5 video.
Your browser doesn't support HTML5 video.